บทที่ 1 คู่นอน
1068 Words
“ข่าวฮอตวันนี้ก็คงหนีไม่พ้นงานเปิดตัวรถยนต์แบรนด์หรูยี่ห้อดังที่มีผู้นำเข้าเพียงรายเดียวอย่างไพศาลกรุ๊ป โดยมีคุณเจ้าป่า ไพศาลสกุล นั่งแท่นผู้บริหาร...”
หน้าจอคอมพิวเตอร์ฉายข่าวน่าตื่นเต้นของไพศาลสกุลตั้งแต่สัญญายังไม่สิ้นสุดเพราะกลุ่มชนชั้นสูงทั้งหลายต่างหมายปองรถยนต์ที่มีอยู่น้อยนิด ดังนั้นการที่ไพศาลสกุลเป็นผู้นำเข้าเพียงรายเดียวจึงเป็นที่โด่งดังในวงสังคมขณะนี้
“พี่ป่าเก่งมากเลยเนอะ”
“อื้ม เก่งมาก”
มาลีวัลย์ตอบน้องสาวขณะที่ดวงตายังเอาแต่มองภาพตรงหน้าไม่ห่าง
เจ้าป่าเก่งกาจมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว และตั้งแต่ที่ได้ยินข่าวมาลีวัลย์ก็มั่นใจว่าโครงการนี้ของเขาต้องสำเร็จลุล่วงอย่างแน่นอน
ปากอิ่มส่งยิ้มให้ร่างสูงในหน้าจอก่อนจะกลับมาทำงานของตัวเอง
มาลีวัลย์อายุสามสิบปี เธอเป็นรองประธานบริหารโรงแรมระดับห้าดาวของครอบครัว และเธอยังมีน้องสาวอีกคนที่นั่งอยู่ข้างกันอย่างนภาลัยที่อายุน้อยกว่าเธอสองปี ซึ่งเจ้าตัวก็ทำงานตำแหน่งเดียวกัน
“ยิ้มอะไร” นภาลัยหันมาเจอพี่สาวที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับหน้าจอโทรศัพท์ก็นึกขนลุกจนต้องเอ่ยปากถาม
“เปล่า”
“เฮ้อ นี่ถามจริง ๆ ทำไมไม่สารภาพรักให้มันรู้แล้วรู้รอดไปซะ” เห็นท่าทางอินเลิฟข้างเดียวของพี่สาวก็ทำนภาลัยถอนหายใจเฮือกใหญ่
เพราะเราสนิทกันมากเธอจึงรู้ดีกว่าใครว่าคนตรงหน้าแอบรักเจ้าป่ามานานแค่ไหน และทั้งที่เจ้าตัวมีนิสัยกล้าได้กล้าเสีย และค่อนข้างเอาแต่ใจเพราะถูกประคบประหงมมาตั้งแต่เด็ก แต่กะอีแค่ผู้ชายคนเดียวถึงไม่ตามจีบหรือทำอะไรสักอย่างสักที
“สารภาพรักตอนนี้ก็อกหักน่ะสิ”
“หืม”
“...” มาลีวัลย์ไม่ตอบ เธอยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจเพราะรู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ และเธอก็หวังว่ามันจะสำเร็จในไม่ช้านี้
หลังจากการทำงานสิ้นสุดลง มาลีวัลย์ก็ขับรถส่วนตัวมาที่คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง นิ้วเรียวกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นที่คุ้นเคย และเมื่อหยุดอยู่หน้าประตูบานใหญ่เธอก็ใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไปโดยไม่ต้องขออนุญาต
“มาแล้วเหรอ”
“ค่ะ วันนี้ข่าวพี่ป่าเต็มโซเซียลเลย ดีใจด้วยนะ อ๊ะ” ทว่าไม่ทันที่มาลีวัลย์จะได้แสดงความดีใจมากกว่านี้เจ้าของห้องก็สาวเท้ามาใกล้ ก่อนที่ปลายจมูกโด่งจะโน้มลงมาวนเวียนแถวซอกคอขาว
คอนโดมิเนียมหรูแห่งนี้ไม่ใช่ของเธอ แต่มันคือคอนโดมิเนียมของ เจ้าป่า ชายหนุ่มที่เป็นหัวข้อสนทนาของเธอกับน้องสาวและยังเป็นชายที่เธอรักมาหลายสิบปี
และเหตุผลนี้แหละที่ทำให้เธอตกลงรับข้อเสนอคู่นอนของเขา...
มาลีวัลย์ที่มีพร้อมทุกอย่างหลงรักผู้ชายคนหนึ่งหัวปรักหัวปรำถึงขนาดยอมมาเป็นคู่นอนไร้สถานะและศักดิ์ศรี ไปบอกใครก็คงยากที่จะเชื่อ แต่จะให้ทำยังไง ในเมื่อมันเป็นไปแล้ว
สถานะคู่นอนของเธอกับเจ้าป่าเกิดขึ้นหลังจากงานวิวาห์ของพิกุลผู้เป็นเพื่อนสนิทของมาลีวัลย์
วันนั้นมาลีวัลย์จำไม่ค่อยได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อตื่นมาเธอก็ได้มีสัมพันธ์แสนร้อนแรงกับเจ้าป่าไปแล้ว แต่มาลีวัลย์กลับไม่นึกเสียใจเลยสักนิด ในทางกลับกันเธอคิดว่ามันดีเสียอีกเพราะได้เสียให้กับผู้ชายที่เธอรัก
และในตอนนั้นเธอก็นึกอยากใช้มันเป็นโอกาสให้ได้เข้าไปใกล้ชิดเขา ทว่าไม่ทันที่จะหาข้ออ้างดี ๆ อีกคนก็พูดข้อเสนอนี้ขึ้นมาก่อน และแน่นอนว่ามาลีวัลย์รับมันอย่างไม่ลังเล
เพราะเธอตั้งใจจะขอใช้โอกาสนี้พิชิตหัวใจเจ้าป่ามาให้ได้ !
“หอม”
”อะ...อื้ม พี่ป่าก็หอมเหมือนกัน”
เสียงทุ้มต่ำที่พึมพำข้างหูทำให้มาลีวัลย์เสียววาบ ก่อนที่เธอจะเอ่ยชมเขากลับด้วยน้ำเสียงอ้อมแอ้ม
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคนตรงหน้าคือเจ้าป่าหรือเปล่าทุกอย่างที่เขาทำจึงคล้ายว่าจะมอมเธอให้ลุ่มหลงมัวเมาไปได้ง่าย ๆ โดยเฉพาะกลิ่นกายหอมเย็น และฝ่ามือคู่ร้อนที่ลูบไล้อยู่รอบตัวเธอตอนนี้
มาลีวัลย์มองใบหน้าที่ห่างอยู่ไม่ถึงคืบ พลันความคิดที่ว่าพระเจ้าคงปั้นใบหน้านี้ตอนอารมณ์ดีเป็นแน่
เส้นผมสีน้ำตาลเข้มที่ปรกหน้าเพราะไม่ได้เซ็ตไม่ได้ทำให้เจ้าป่าหล่อน้อยลงสักนิด ในทางกลับมันชวนให้มีเสน่ห์มากขึ้นไป ไม่พอแค่นั้นใบหน้าลูกรักพระเจ้ายังมีดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่เธอมองทีไรก็คล้ายว่าจะตกลงไปในภวังค์ง่าย ๆ และริมฝีปากหยักที่พรมจูบไปทั่วทั้งตัวของมาลีวัลย์แล้ว
“หึ” เมื่อเห็นอีกคนมองเขาด้วยสายตาฉ่ำหวานเจ้าป่าก็หัวเราะในลำคอก่อนที่มือหนาจะค่อย ๆ ดึงรั้งกางเกงวอร์มสีเข้มที่สวมอยู่ลงส่งผลให้ลำกายขนาดเขื่องดีดผึงออกมาราวกับรอโอกาสนี้อยู่แล้ว
และมันก็เป็นจริงอย่างนั้น แม้เจ้าป่าจะไม่อยากยอมรับแต่เขารู้ดีแก่ใจว่าร่างกายของมาลีวัลย์มีต่ออารมณ์ของเขามากแค่ไหน
“ทำไมมัน-” มาลีวัลย์ตาค้าง ทั้งที่เธอเห็นมันมาบ่อยครั้งแต่ก็ยังไม่ชินสักที เพราะสิ่งที่กำลังชี้หน้าเธออยู่ตอนนี้มันขนาดเกือบเท่าข้อมือเธอเลยน่ะสิ
“กินนมฉันก่อน แล้วฉันจะกินนมเธอ” ร่างสูงพูดเปล่า เขาสาวเท้าเข้ามาใกล้พร้อมกับมือใหญ่ที่เอื้อมมาบีบหน้าอกเธอจนมาลีวัลย์สะดุ้ง
ก่อนที่เขาจะกดไหล่บางให้คุกเข่ากับพื้นทำให้ตอนนี้ดวงหน้าหวานอยู่เสมอกับท่อนลำใหญ่โต !
- Writer
