KABANATA 9.
1885 Words
Halos isang kilometro ang distansya ni Serena mula sa sasakyan ni Red. Mula sa kinaroroonan ay natatanaw niya ang isang kubo kung saan pumasok si Red.
Kubo na naging saksi sa matinding pagmamahal nila sa isa’t-isa. Kubo na naging saksi sa mga hirap at pasakit na kanilang pinagdaanan. It was 14 years ago when she and Red discovered the nipa hut inside this wilderness.
Naging normal na noon ang kalusugan niya. Gumaling na ng tuluyan ang sakit niya sa puso. Malapit ang lugar na ito sa kanilang rest house. Katunayan mula sa kinaroroonan ay humigit kumulang na isang kilometro ang layo mula sa karagatan.
They were in Batangas.
Kung dati masukal ang bahaging iyon ng gubat, ngayon ay hindi na. Matayog ang naglalakihang mga puno at sa gitna ng maraming mga puno ay ang kubo na sa paglipas ng panahon ay nanatili sa dati nitong ayos. Kung dati ay may nagtataasan na mga damo. Ngayon ay purong tuyo na mga dahon at tuyo na mga sanga na nagkalat sa lupa ang makikita sa ilalim ng malaking mga puno.
Inalagaan ni Red ang bahaging ito ng gubat.
Ipinikit niya ang mga mata kasabay ng pagbabalik tanaw sa nakaraan. Ang mga imahe at eksena ay muling malinaw na naglalaro sa kanyang isip. Parang kahapon lang.
Parang kailan lang.
“Buttercup!!!!”
Tinig ng labing pitong na taong gulang na si Red, habang palinga-linga sa paligid. Mahina ang kanyang mga hagikhik habang nakakubli sa isang malaking puno. Takip ng kanan na kamay ang bibig habang tinatanaw ang binatang si Red.
They were playing hide and seek in the middle of the wilderness. Makulimlim ang kalangitan. Nangibabaw ang huni ng mga ibon at ang malakas na tinig ni Red habang tinatawag siya gamit ang endearment na buttercup.
“Ba-ter-cap…”
Pigil na pigil niya ang bibig. Pinipigilan ang sarili na mapalakas ang mga hagikhik. Nang makita na nakatalikod na sa bahagi niya si Red, ay agad na kumaripas siya ng takbo patungo sa pinakalooban ng kasukalan.
Matapos ang halos isang minuto na pagtakbo ay napahinto siya. Sobrang hiningal siya na halos hindi na siya makahinga. Sobra ang paglakas ng pagtibok ng puso niya. Napahilot siya sa kanyang dibdib at sunod-sunod ang ginawa niyang paglunok.
“Buttercup!”
Malakas na sigaw ni Red ang nagpapitlag sa kanya. Mas lalo tuloy kumabog ang dibdib niya. Natataranta na napalinga siya sa paligid at muling naghanap ng mapagkublian. Sa pag-angat niya ng paningin ay sumalubong sa kanyang paningin ang isang lumang kubo.
Agad na tumakbo siya tungo sa kubo, umakyat at doon ay nagtago.
Gawa sa kahoy ang kubo at sa loob ay mayroong isang kama na gawa sa kawayan. Umakyat siya sa kama saka piniling umupo saka kinalma ang sarili. Magaling na siya. Ngunit hindi pa rin siya pwedeng mapagod.
“Buttercup…”
Malapad ang pagkapuknit ng kanyang mga labi at kapagkuwan ay napahagikhik. Pagkatapos ay pinili niyang humiga. Nakaramdam siya ng pagod. Umunan siya sa kanyang magkalapat na mga palad at ibinaluktot ang katawan saka ipinikit ang mga mata.
“Buttercup…”
Nakapikit ang mga mata ngunit ang matamis na mga ngiti ay nanatiling nakaguhit sa kanyang mga labi. “Pula… nandito ako sa loob ng kubo…” mahina niyang sambit bago tuluyang dumilim ang buong paligid.
Malakas na dagundong sa paligid ang nagpabalikwas sa kanya. Kadiliman at kudlit ng kidlat ang kanyang nakikita mula sa maliit na butas na pader ng kubo. Lumukob bigla ang takot sa buo niyang sistema. Ngunit ang takot na iyon ay biglang nawala na parang bula. Nang maramdaman ang mahigpit na yakap sa kanyang balingkinitan na katawan.
Sapat na ang yakap na iyon upang mapawi ang takot. Nanuot maging ang mabango nitong amoy sa kanyang ilong. Ang init na nagmumula sa katawan ni Red ay sapat na upang mapawi ang lamig na dulot ng maulan na panahon.
“Hey… are you okay?” Hinigpitan pa nito lalo ang pagyakap sa kanya habang nakatungo sa kanyang kanan na pisngi, at ang mainit na hininga ay tumatama sa kanyang pisngi at leeg at ramdam sa kanyang punong tenga.
“Kanina oo, natakot ako. Pero dahil nandyan ka, hindi na ako natatakot, pula…”
Bigla na lang ay naramdaman niya ang biglang pagdampi ng labi nito sa kanyang leeg. Napakislot tuloy siya. Bigla ay tila siya kinilabutan kasabay ng kakaibang ritmo ng pagpintig ng puso niya. Hindi niya naintindihan kung bakit, ngunit tila may kakaiba sa kanya sa mga sandaling iyon. Isang damdamin na biglang sumibol sa kaibuturan niya na hindi niya mapangalanan.
“Come on, humiga ka ulit. Hintayin natin ang pagtila ng ulan saka tayo babalik sa resthouse.”
“Hmn..okay!”
Red lay down, he then tapped his arm. Kapagkuwan ay ngumiti ito sa kanya. Agad na tumalima siya. Nahiga siya at umunan sa braso ni Red. napasinghap pa siya ng maramdaman ang pagyakap ng isang braso nito sa kanyang katawan. Kapagkuwan ay mas lalo nitong hinapit ang katawan niya papalapit sa katawan nito.
May kakaiba man na nararamdaman sa sarili sa mga sandaling iyon ngunit hindi na niya binigyan pansin pa iyon. Ang sarap lang kasing makulong sa mga bisig ni Red at maging ang init na nagmumula sa katawan nito ay kay sarap sa kanyang pandama.
They were spooning, feeling each other's warmth in the cold weather. Maririnig ang malakas na pagbuhos ng ulan mula sa labas maging ang pagkulog. Bigla ay kumudlit ang kidlat kasunod ng malakas na kulog. Nasisik niya ang katawan sa katawan ni Red.
Red hugged her even tighter.
Sa kabila ng masarap na pakiramdam na maramdaman ang mahigpit na yakap at init na nagmumula sa katawan ni Red, ay may isang bagay pa siyang naramdaman mula rito.
She felt this bulging and hard thing between his thighs. Nagtataka siya. She felt so confused that she couldn't help but ask at that time.
“Pula, anong meron dyan sa gitnang hita mo? Bakit may bumubukol na matigas.”
Instead of answering her question, Red laugh. Nainis tuloy siya. Seryoso naman kasi ang tanong niya pero pinagtawanan siya nito. Pumihit siya paharap rito kasabay ng pag-angat ng braso at akmang kapain ang bumubukol sa gitnang hita nito. Ngunit mabilis ang kamay ni Red. Hinuli nito ang kamay niya. Mabilis na niyakap siya nito at mas lalong diniin ang maliit niyang katawan sa katawan nito.
Red was seventeen years old and she is barely thirteen. Mamang-mama na ito noon. Matangkad, matipuno at malaki na ang pangangatawan. Higit sa lahat sobrang gwapo nito. Hindi mabilang kung ilang babae ang nagkakandarapa rito. Ngunit wala ni isa sa mga babae na iyon ang nakakuh sa atensyon nito maliban sa kanya.
“I won't let you touch it, buttercup…I won’t let you touch it until you grow up as a woman.”
Napanguso siya ng malabi. Kahit may kadiliman ang loob ng kubo ay naglalaro sa isip niya ang matamis na ngiti sa mga labi ni Red.
“Ano ba yan. Malaki na ako. Bumubukol na nga ang mga dede ko,” ang inosente niyang isip at bibig ay walang preno. Hinila niya ang kamay ni Red at inilapat ang palad nito sa dibdib niya. “O diba Pula, malaki na!”
“Jesus, buttercup!!” Tila napapaso na inalis nito ang kamay mula sa dibdib niya. Niyakap siya nito ng mahigpit at ibinaon ang mukha sa kanyang dibdib kasabay ng mahinang ungol. Ungol na tila ba nasasaktan.
Nag-alala tuloy siya. Iniisip niya na baka masakit ang malaking bukol nito sa gitnang hita. “Red… okay ka lang ba?” Nag-alala niyang tanong.
“I am good… don’t worry…” ilang segundo na ibinaon nito ang mukha sa dibdib niya bago muli nito inangat iyon. Kapagkuwan ay marahan na hinaplos nito ang pisngi niya. “Huwag na huwag mo ipahawak sa kahit sino ang dibdib mo at ang pagkababaè mo, buttercup. Huwag na huwag! Naintindihan mo ba ako?”
“Oo. Alam ko naman yun. Sinabi na iyan sa akin ni Papa noon pa at laging pinapaalala.”
“Good!” He kissed her on her forehead then kept on caressing her cheek.
Ang init lang ng palad nito. Ang malakas na pagtibok ng dibdib ay nararamdamaman niya. Magkadikit kasi ang kanilang mga dibdib habang yakap siya nito ng mahigpit. Ang isa niyang hita ay nasa gitna ng hita nito at ang matigas na bagay na iyon sa gitnang hita nito ay nararamdaman niya sa kanyang puson.
“Bakit mo pinahawak sa akin?”
“E kasi naman ano—”
“Kasi naman, mahal mo ako, at alam mo na sobrang mahal kita. Mahal na mahal! Huwag mo ipapahawak ang maselan na parte at mahalaga na dalawang bagay na iyan ng katawan mo sa iba, ha, maliban sa ‘kin.”
Mahina siyang humagikhik. “Oo pula, sayo at sayo lang,” tumingala siya rito. “Gusto mo ulit hawakan?”
“Oh, Jesus! No, buttercup, please!” Niyapos nito ang maliit niyang katawan na halos hindi na siya makagalaw.
Panay lang ang hagikhik niya. “Mahal kita, Pula…” she whispered.
Bigla ay lumuwag ang pagyakap ni Red sa kanya. Muli ay hinaplos nito ang pisngi niya. “And I love you more, Buttercup…”
Bigla na lamang ay hinalikan siya nito sa labi. Halik na bago sa kanya. He slowly kissed her lips and even svcked it sensually, and even slid his tongue in her warm mouth.
Kinilabutan tuloy siya. Ang puso niya ay tumibok ng mabilis. Sobrang bilis. Nang bitawan ni Red ang labi niya ay sunod-sunod ang ginawa niyang paghinga.
“P-Pula…”
“I am sorry, hindi ko napigilan ang sarili ko. I am sorry!!”
Thier first intimate kiss. One of the sweetest memories that she forever treasured. Ang kanyang Pula. Oh, his loving and caring Red. His knight in shining armor.
NAMAYANI sa loob ng sasakyan ni Serena ang mga hikbi habang inaalala ang nakaraan. Kung pwede lang balikan ang nakaraan at baguhin ang takbo ng panahon.
Sobra-sobrang pasakit ang dulot niya sa lalaking mahal niya. Sobrang paghihirap ang naranasan nito dahil sa kanya. He loves her unconditionally, he loves her without bounderies. Na sa kabila ng lahat ng mga nagawa niya ay nanatili pa rin ang wagas at tunay na pagmamahal nito sa kanya.
Mabilis na lumabas siya ng sasakyan. Patakbo na tinalunton niya ang daan patungo sa kubo. Pagdating sa loob ng kubo ay isang eksena ang sumalubong sa kanya. Tila nilukumos ang dibdib niya.
Red is hugging the pillow that she used to use. He hugged it tight while sobbing, and tears were dripping uncontrollably. Basang-basa ang pisngi nito at maging ang unan ay nababasa na rin sa luha nito.
“Buttercup, Serenity… what should I do? What should I do?”
“Red…” mahina niyang sambit.
Agad na dinaluhan niya ito. Inangat niya ang isang kamay nito na nakayakap sa unan at humiga sa tabi nito.
“B-Buttercup…”
“It’s okay…Everything is okay, Pula…”
Dumaloy ang mga luha kapwa sa kanilang mga pisngi. Red is drunk. Kaya alam niya na ang tunay na katauhan niya ang nakikita nito ngayon.
“Butter—”
Agad na sinunggaban niya ito ng halik. Red, in a moment felt stunned. Ngunit kalaunan ay tumugon ito.
“Don’t leave me again, don’t leave me…” wika nito sa pamamagitan ng pagtugon ng halik sa kanya.
- Writer
