EP1 ไม่มีสิทธิ์

2136 Words

EP1 ไม่มีสิทธิ์ ปัจจุบัน... IG (Photo รูปลูกพีช so sexy) Lookpeach: party's time ;) XXX: จึ้งมาก แซ่บมากแม่ XXX: กูบอกแล้วว่านางไม่ใส @ XXX: Jaengjaeng: มาว่ะเพื่อนกูโสดๆ แซ่บๆ Oneone: น้องพีชชชช สวยสุดๆ เลยครับ Twotwo: โป๊ไปมั้ยคับ ถึงพี่จะชอบมองแต่พี่ก็หวงน้องพีชนะครับ ขอให้ลบได้มั้ยในฐานะคนกดไลค์ก็ได้ T.T Thaitea: เดี๋ยวกูจะตีเลยนะพีช ลบเลยนะ North: @Jaotub TheGuys: @Jaotub JustYou: @Jaotub Lookpeach: ไม่ต้องฟ้องกันเลยนะ! @North @TheGuys @JustYou Jaotub: เรื่องของเค้าดิแท็กกูทำไม @North @TheGuys @JustYou Justyou: เชี่ย อย่างตึงเลยคับจารย์ 10PM @Pick me pub Jaotub’ s Part “จ้องขนาดนั้นไม่เข้าไปห้ามวะ” “ทำไมกูต้องห้าม ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนี่” ผมยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกจนหมดแก้วแล้วตอบไอ้กายที่ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างๆ แต่ผมไม่สนใจจะมองมันและเพื่อนๆ ที่เพิ่งเข้ามาใหม่เลยสักนิดเพราะสายตาเอาแต่จดจ้องอยู่ที่ ‘ลูกพีช’ คนตัวเล็กที่ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘แฟนเก่า’ ของผมกำลังชนแก้วกับคนแปลกหน้าและโยกย้ายร่างกายไปตามจังหวะเพลงในผับอย่างสนุกสนานไม่ได้สนใจผมที่นั่งมองอยู่ตรงนี้เลยสักนิด ที่ไอ้กายมันถามว่าทำไมผมถึงไม่ห้ามเพราะปกติผมไม่ปล่อยให้เธอได้ออกไปเต้นอย่างนั้นหรอก แล้วดูชุดที่ใส่ดิสายเดี่ยวสีดำเอวลอยกับกางเกงขาสั้นมากโชว์เรียวขาสวยเห็นไปถึงไหนต่อไหน แม้ว่าเธอจะสวมแจ็กเกตทับอีกทีมันก็ยังโป๊อยู่ดี ยิ่งตอนที่ถ่ายรูปลงในไอจีแล้วไม่ใส่เสื้อคลุมยิ่งโป๊ หงุดหงิดชิบหาย ไอ้พวกผู้ชายมองไปถึงไหนต่อไหนแล้วนั่นอยากเดินเข้าไปกระชากยัยตัวดีออกมาจากตรงนั้นชะมัดแต่ติดตรงที่ว่าตอนนี้ผม‘ไม่มีสิทธิ์’ “เหรอๆ ไม่ได้เป็นอะไรกันเหรอกูเห็นเมาทีไรก็เห็นกลับไปซบอกมันทุกที” “กูพอแล้ว” ผมตอบไอ้นอร์ธออกไปพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปากอีกช็อต พอที่หมายถึงเลิกตามง้อตามตอแยเพราะไม่ว่าจะทำยังไงลูกพีชก็ไม่มีท่าทีที่จะกลับมาคบกับผมอยู่ดีแม้ว่าผมจะอยากกลับไปคบกับเธอมากแค่ไหนก็ตาม “เหรอทัพเหรอ กูเห็นมึงพอทุกครั้งแต่ตื่นเช้ามามึงไปโผล่ที่คอนโดลูกพีชทุกครั้งเลยน้า” ไอ้ยูที่มองผมอยู่นานพูดขึ้นบ้าง พวกมันสามคนทำท่าทางเหมือนไม่เชื่อผมสักนิดแต่ครั้งนี้ผมว่าผมจะ ‘พอ’ แล้วจริงๆ ผมกับลูกพีชน่ะเลิกกันมาเป็นเดือนแล้วล่ะ สาเหตุที่เลิกกันก็เป็นเพราะผมเองนี่แหละ เกิดมาเป็นคนดังที่ไม่ได้อยากดังแล้วดันสาวเยอะมีผู้หญิงคอยวอแวอยู่ตลอดจนภาพลักษณ์ผมกลายเป็นคนเจ้าชู้ไปแล้ว แต่จริงๆ แล้วผมน่ะไม่ได้เจ้าชู้เลยนะ ตอนที่คบกับลูกพีชผมไม่เคยนอกใจเธอเลยสักครั้ง แต่เรื่องมันมาเกิดเพราะวันนั้นผมดันโดนสายรหัสมอมเหล้าจนเมาไม่ได้สติแล้วเผลอหิ้วผู้หญิงขึ้นคอนโด แล้วขึ้นคอนโดใครไม่ขึ้นนะดันพาไปคอนโดลูกพีชพอเธอเปิดประตูออกมาเจอผมกับผู้หญิงคนนั้นเท่านั้นแหละโดนตบหน้าหันเลย ไม่ต้องบอกก็คงรู้นะว่าเรื่องจบยังไง ลูกพีชบอกเลิกผมทันทีไม่มีร้องไห้เสียใจให้กันเลยสักนิดพอบอกเลิกแล้วก็บอกให้กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแล้วเธอจะไม่โกรธ แต่ใครมันจะเป็นเพื่อนกับเมียตัวเองได้วะยัยนี่ก็พูดง่ายเกิน ผมอธิบายไปยังไงก็ฟังไม่ขึ้นอยู่ดีเพราะถ้าคืนนั้นผมพาผู้หญิงคนนั้นไปที่คอนโดผมแทนที่จะเป็นคอนโดลูกพีชและต่อให้จะมีอะไรเกินเลยหรือไม่มีมันก็ไม่โอเคอยู่ดี ผมผิดที่ไม่มีสติมากพอที่จะปฏิเสธผู้หญิงคนนั้น ไม่ได้นอกใจแต่ก็เกือบจะนอกกายซึ่งผมผิดจริงผมยอมรับ แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะคืนนั้นผมเมามากจริงๆ ไม่เคยมีความคิดที่จะไปทำเรื่องแบบนั้นกับใครนอกจากลูกพีชเลยจริงๆ “ครั้งนี้กูว่าจะพอจริงๆ” ผมว่าพร้อมกับทอดสายตามองร่างบางที่กำลังโยกย้ายร่างกายไปตามจังหวะเพลงเบาๆ โดยที่มี ‘แจง’ กับ ‘ชาไทย’ เพื่อนผู้หญิงสองคนกลุ่มเดียวกับผมยืนเต้นอยู่ข้างๆ ถ้าไม่มีสองคนนั้นผมไม่ปล่อยให้ลูกพีชไปเต้นหรอกนะ ถึงจะเลิกกันแล้วแต่เราก็ยังเป็น ‘เพื่อน’ กันไง (ขยี้เองเจ็บเอง) ผมกับลูกพีชรู้จักกันเพราะเธอเป็นเพื่อนกับชาไทยและแจงที่เป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงสองคนในกลุ่มผม พวกมันเรียนคณะนิเทศก็เลยได้รู้จักกับลูกพีชน่ะ ซึ่งแจงกับชาไทยมันเป็นเพื่อนพวกผมตั้งแต่มัธยมแล้วส่วนผม ยู กาย แล้วก็ นอร์ธ เรียนอยู่วิศวะแล้วพวกเราดันสนิทกันมากไงนัดกินเหล้ากันบ่อยจนแจงกับชาไทยพาลูกพีชที่ไม่มีเพื่อนที่ไหนนอกจากมันสองคนมาด้วยทุกครั้ง เห็นว่าลูกพีชย้ายมาจากเมืองนอกไม่มีเพื่อนที่นี่เลยก็เลยกลายเป็นว่าเธอต้องมาสนิทกับพวกผมไปด้วยเพราะเพื่อนลากมาผมน่ะถูกใจลูกพีชตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้ว ผมก็เริ่มเข้าหาเธอมาเรื่อยๆ จนมาเริ่มจีบจริงจังตอนจะขึ้นปีสองจนเราได้คบกันแต่ก็นั่นแหละครับ คบกันได้สามเดือนผมก็โดนบอกเลิก “เป็นอะไรอีกวะ ทะเลาะกัน?” กายถามเมื่อผมยืนยันหนักแน่นว่าครั้งนี้จะพอแล้ว “อือ” “ถึงว่ามาถึงก็แดกเอาๆ ไม่พูดไม่จา ว่าแต่ทะเลาะอะไรกันวะ” “ไม่-เสือก” ผมเน้นทีละคำใส่หน้าไอ้ยูแล้วยกแก้วขึ้นกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้วอีกครั้ง พูดถึงเรื่องทะเลาะกันแล้วหงุดหงิดเมื่อคืนผมไปค้างที่คอนโดยัยแฟนเก่า ใช่ อ่านไม่ผิดหรอกถึงจะเลิกกันแล้วแต่ผมก็ยังหาเรื่องไปค้างที่คอนโดลูกพีชแทบทุกวัน กว่าเธอจะยอมให้เข้าห้องต้องงัดกลยุทธ์ล้านแปดมาใช้แต่สุดท้ายเธอก็ยอมให้ผมค้างแทบจะทุกครั้ง ถึงแม้จะได้นอนโซฟาก็เถอะนะ ตื่นมาก็หาเรื่องอยู่ต่อทั้งวันจนพวกเพื่อนๆ มันชวนออกมาดื่มนี่แหละพอผมห้ามไม่ให้เธอใส่ชุดที่เธอใส่มาวันนี้ก็โดนเธอตอบกลับมาด้วยคำพูดที่โคตรทำร้ายจิตใจผมเลย เป็นแค่ ‘เพื่อน’ ไม่มีสิทธิ์ห้ามอย่างนั้นอย่างนี้ แม้มันจะจริงก็เถอะแต่โดนพูดใส่บ่อยๆ ผมก็น้อยใจไง ถึงผมจะหน้าด้านตื๊อลูกพีชมาตั้งนานแต่มันก็เจ็บเป็นนะ “อะ ก็เปิดมาขนาดนี้แล้วนะให้เพื่อนเสือกหน่อย” ไอ้นอร์ธเปิดปากถามแต่ไอ้กายกับไอ้ยูนี่ขยับเข้ามาใกล้ผมพร้อมเสือกกันเต็มที่ เรื่องของกูนี่ใส่ใจดีจริงๆ เลยนะพวกเวร “ก็เรื่องเดิมๆ เบื่อ” “เรื่องอะไร ที่ชอบบอกว่าเลิกกันแล้วอะเหรอ?” “เออ” “เอ้า ก็เลิกกันจริงๆ นี่ มึงมีสิทธิ์ไม่พอใจด้วยเหรอ” ไอ้กายว่า คำนี้อีกแล้ว... เออ! ผมมันคนไม่มีสิทธิ์ไงรู้ตัวว่าเลิกกันแล้วแต่ไม่ต้องขยี้ได้มั้ยวะ พวกมันก็รู้ว่าผมไม่ได้อยากเลิก “เออสัส กูรู้ว่าเลิกกันแล้วแต่ก็เลิกแค่คำพูดมั้ยวะ คนเลิกกันที่ไหนยังเอากันทุกวันแบบนี้” “ก็มึงไปเอามันเองมั้ย อย่าคิดว่าพวกกูไม่รู้นะว่ามึงหาเรื่องไปค้างกับพีชแทบทุกวัน ไอ้สัสเป็นแค่แฟนเก่าไม่เจียมตัวเลย” เฮ้ย นี่เราเป็นเพื่อนกันมั้ยวะทำไมไอ้นอร์ธมันด่าซะผมหน้าชาขนาดนี้ นี่เพื่อนไงผมเพื่อนรักมันไง “ถ้าไม่มีใจแล้วจะยอมให้กูทำมั้ย คิดหน่อย” ผมเถียงกลับ พอพูดเรื่องนี้แล้วมันทำให้ผมหงุดหงิดอีกแล้วเนี่ย ลูกพีชน่ะปากก็ชอบบอกว่าเราเลิกกันแล้วแต่พอผมขอทำแบบนั้นทีไรก็ยอมทุกที ลูกพีชอะดื้อ! เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นไม่เห็นน่ารักเหมือนตอนอยู่บนเตียงเลยสักนิด “ถ้าพีชไม่ยอมแล้วมึงก็จะไม่ทำ?” “จับปล้ำดิ กูเอาใครไม่ได้ก็เพราะพีชนะ” “เนี่ย เพื่อนเหี้ยสมควรแล้วที่พีชทิ้ง” ผมพูดไปตามอารมณ์แต่ไม่ได้คิดจะทำจริงนะ เรื่องแบบนี้ผมไม่ฝืนใจใครหรอกถ้าไม่ยินยอม (เราไม่มีสิทธิ์ฝืนใจใคร) แต่ที่บอกว่าเอาใครไม่ได้นอกจากลูกพีชอันนี้ผมพูดจริง ตั้งแต่ที่เราเลิกกันไปต่อให้ผมไปผับดื่มเหล้าเมาหนักแค่ไหนก็ไม่เคยหิ้วใครกลับมาด้วยเลยสักครั้งเพราะเมาทีไรก็หาเรื่องไปโผล่ที่คอนโดลูกพีชทุกที แล้วยัยแฟนเก่าน่ะปากแข็งแต่ใจดีไงต่อให้ผมเมาหรือไม่เมาแต่ถ้าดื่มมาเธอก็ไม่ไล่ผมกลับหรอกเพราะเธอไม่ชอบให้ขับรถเวลาที่ดื่มมาน่ะ ผมรู้นิสัยลูกพีชดีก็เลยไปดื่มแทบทุกวันแล้วหาเรื่องไปหาเธอที่คอนโด ตั้งแต่ที่เลิกกันไปเราก็ยังไม่เคยห่างกันเลย ระหว่างเราตอนนี้มันไม่ต่างกับตอนที่ยังคบกันเลยสักนิดแต่ยัยตัวดีก็ยังไม่ยอมคืนดีกับผมง่ายๆ จะไม่ง้อแล้วแม่ง “ว่าแต่ที่บอกว่าพอนี่พอจริงรึเปล่า” “พอจริงๆ อยากเป็นเพื่อนนักกูก็จะเป็นให้ถ้ากูมีคนใหม่อย่ามาร้องไห้ก็แล้วกัน” ผมจริงจังแล้วนะในเมื่ออยู่แบบนี้ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นผมก็จะยอมปล่อยเธอไปแล้วกลับไปเป็นเพื่อนแบบที่เธอต้องการ ผมเบื่อจะฟังแล้วกับคำว่าไม่มีสิทธิ์น่ะ “กูว่าคนที่จะร้องไห้น่าจะเป็นมึงมากกว่านะ” พวกมันดูถูกผมมาก คนอย่างผมน่ะเหรอจะร้องไห้แค่เป็นเพื่อนกับ ‘แฟนเก่า’ เองมันไม่ได้ยากขนาดนั้นหรอกนะ เดี๋ยวเจ้าทัพคนนี้จะทำให้ดูเอง “ทำไมกูต้องร้องด้วยแค่ผู้หญิงคนเดียวกูหาใหม่ได้” เดี๋ยวจะหาให้สวยกว่ายัยแฟนเก่าใจร้ายด้วยเหอะ ถึงตอนนั้นอย่ามาร้องไห้ง้อผมก็แล้วกัน “ครับจ้า กูจะรอดูครับเพื่อนแต่ก่อนอื่นมึงหันไปมองทางซ้ายนะเดี๋ยวรู้เรื่องเลย” เพราะมัวแต่คุยกับพวกมันนี่แหละยัยแฟนเก่าก็เลยคลาดสายตา ผมหันไปมองด้านซ้ายตามที่ไอ้นอร์ธบอกก็แทบสติแตก ภาพตรงหน้าคือยัยตัวเล็กที่กำลังยืนจูบกับผู้ชายคนอื่นอยู่ปะทะเข้าสายตาผมเต็มๆ ผมรู้สึกเหมือนโดนมือที่มองไม่เห็นตบหน้านับสิบครั้งจนรู้สึกหน้าชา ในใจมันร้อนรุ่มไปหมด “โอ้โห!” “ลูกพี๊ช!” “ทำไมแจงกับชาไม่ห้ามเพื่อนวะนั่น” พวกมันหันไปมองตามที่ไอ้นอร์ธบอกก็ต้องตาค้างกับภาพที่เห็นเหมือนกันกับผม ร่างบางที่กอดคอผู้ชายตัวสูงตรงหน้าแล้วเขย่งเท้าขึ้นจูบกับมันอย่างไม่สนสายตาใคร มือของไอ้เหี้ยนั่นก็โอบเอวบางของเธอไว้หลวมๆ ความโกรธกำลังปะทุขึ้นในใจผมจนทนมองภาพนั้นไม่ได้อีกต่อไป “เอาไงวะไอ้ทะ…” เหนือการสั่งการของสมองคือร่างกายของผมที่ลุกขึ้นเดินตรงไปเพื่อกระชากร่างบางออกมาจากไอ้ผู้ชายคนนั้นให้เร็วที่สุด แบบนี้มันเกินไปมั้ยวะผัวนั่งอยู่นี่ทั้งคนนะ! “หึ กูวางเงินแสนหนึ่งเลยชาตินี้มันพอกับลูกพีชไม่ได้หรอก!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more