เจ้าของพันธะเกียร์อคิระ

“พี่เสือต่อยเพื่อนไปจริง ๆ เหรอลูก หนูทำแบบนั้นไปทำไมล่ะ แม่เคยสอนแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วพี่เสือก็เป็นคนรับปากแม่เองด้วยว่าเราจะไม่รังแกคนอื่นก่อน อีกอย่างเป็นลูกผู้ชายถ้ารู้ว่าทำผิดก็ต้องรู้จักขอโทษ และรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไป ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามแต่ เสือเข้าใจที่แม่พูดไหมคะ” ถึงแม้จะดูว่าความผิดในครั้งนั้นมารดาจะเจาะจงเพียงแค่กับอคิระคนเดียว ทว่าพี่น้องร่วมสายเลือดอีกสองคนอย่าง สิงห์ อคิรา และ เพียง หงส์หยก ก็จำต้องพยักใบหน้าเพื่อเรียนรู้ในสิ่งที่ผู้ให้กำเนิดกล่าวออกมากับพี่ชายคนโตอย่างเขาด้วย และประโยคที่มารดาสั่งสอนมาตั้งแต่ฟันน้ำนมยังไม่ทันได้หลุดครบทุกซี่ในเย็นวันหนึ่งที่ ‘เสือ’ อคิระ นั้นมีเรื่องต่อยตีที่โรงเรียนประถม ตอนอายุเท่าไหร่เขาเองก็จำได้ไม่แน่ชัดแล้ว หากแต่มันกลับฝังรากลึกมาจนถึงทุกวันนี้ เหตุเกิดจากวันนั้นเด็กชายอคิระทนเห็นเพื่อนร่วมโรงเรียนโดนกลั่นแกล้งต่อหน้าต่อตาไม่ได้ รวมถึงหากเป็นเรื่องของพวกเด็กผู้หญิงทะเลาะกันเฉย ๆ เด็กชายก็คงจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวถึงขนาดที่ต้องลงไม้ลงมือให้เสียเวลาจนตัวเองก็ต้องคิ้วแตกกลับบ้านมาด้วยเช่นนั้นเหมือนกัน ทว่าพวกเด็กเปรตที่เสือจำคำมาจากบิดาสุดเท่มักจะเรียกอีกทีนั้นมันวอนอยากจะมีเรื่องกับเขาก่อน ฉะนั้นจึงไม่ขัดศรัทธา เอารองเท้าของเด็กคนนั้นไปซ่อนไม่พอ พวกมันยังล้อว่าเสือเป็นลูกแหง่ที่ติดมารดาแจ อีกเดี๋ยวก็คงจะได้ใส่กระโปรงมาโรงเรียนแทนกางเกง ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเหมือนกัน มันจะรู้ได้ยังไงว่าเสือถนัดเปิดมากกว่าใส่ โคตรมาหาเรื่องผิดคน ใส่ในที่นี้เลยได้จบลงที่เด็กโรงเรียนดังเอกชนค่าเทอมอันดับต้น ๆ ของประเทศตะลุมบอนกันจนปากแตก คิ้วแตกกลับบ้านมาให้ผู้ปกครองได้นั่งกุมหัว กังวลใจซ้ำสองหลังจากที่ได้เข้าไปพบผู้บริหารของทางโรงเรียน นั่นนับเป็นครั้งแรกที่เสือมีเรื่องต่อยตีกับเพื่อนจนมารดาคนสวยอย่างไผ่หลิวไม่คุยด้วยเป็นวัน และทำโทษด้วยการให้นั่งเข้ามุมสำนึกผิดเกือบสัปดาห์หลังเลิกเรียน ส่วนบิดาที่เสือเคยมองว่าเท่นั้นทำเพียงแค่หัวเราะชอบใจ ผู้เป็นน้องคนกลางอย่างสิงห์ อคิรา ก็ช่างประเสริฐที่ทำแค่มองเสือนิ่ง ๆ ไม่แม้แต่จะอธิบายช่วยกันว่าพวกมันมาหาเรื่องพี่ชายอย่างเสือก่อน ไม่นับรวมตอนที่เขาจะโดนคนพวกนั้นรุมอยู่แล้ว อีกฝ่ายกลับสนใจเพียงแค่เกมในมือที่ใช้เล่นประจำระหว่างรอคนขับรถของที่บ้านมารับอย่างทุกครั้ง และน้องชายเขามันก็อยู่ในที่เกิดเหตุแต่ก็ไม่คิดที่จะเข้ามาช่วยพี่ชายคนนี้เลย ส่วนน้องสาวคนสุดท้องที่คลานตามกันมาแบบติด ๆ นั้นยังดีที่เจ้าตัวไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกันกับพวกเขาสองคน ถึงจะเป็นพี่ชายที่ไม่ค่อยจะได้เรื่อง ทว่าเสือเองก็ไม่อยากให้หงส์หยกมาเห็นหรือรับรู้อะไรแบบนั้นอยู่แล้ว ตอนถูกมารดาทำโทษเขาเลยเลือกที่จะโกหกน้องสาวไปว่าวิ่งไม่ดูทางจนหกล้มคิ้วแตกกลับบ้านมาทำให้ผู้เป็นแม่โกรธ ตั้งแต่นั้นมาเสือ อคิระ เลยตั้งปณิธานกับตัวเองมาตลอดว่าเขาเป็นลูกแม่ไผ่หลิวเพียงคนเดียว ส่วนน้องชายคนกลางกับพ่อนั้นเป็นแค่บุคคลที่มารดาเก็บมาเลี้ยง และมีน้องสาวคนเดียวคือหงส์หยก “ไอ้เหี้ยเอ๊ย คิดแล้วก็โมโห กูช่วยยัยเด็กนั่นจนโดนแม่โกรธอยู่ตั้งหลายวัน แต่ไม่เคยจะเห็นมันโผล่หัวมาขอบคุณเลยสักครั้ง” จู่ ๆ เหตุการณ์ที่แทบจะลืมเลือนไปตามกาลเวลาแล้วก็รันขึ้นมาในหัวอีกครั้ง แต่ก็ใช่ว่าเสือจะสามารถจำมันได้ทั้งหมดน่ะนะ แล้วเขาจะเอาอย่างไรกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ดี ชิ่งหนีก็คงจะไม่ได้อีก เป็นเสือผู้หญิงมาตลอด แต่จะมาตกม้าตายเพราะเมาแล้วเกิดอารมณ์จนควบคุมตัวเองไม่ได้เนี่ยนะ ชนิดที่ว่าไม่มีสติเลยด้วยซ้ำ ขนาดที่ว่าไม่ได้ใส่เครื่องป้องกันอย่างที่ควรจะเป็นกับหญิงสาวที่นอนเปลือยเปล่าข้างกายรับรุ่งอรุณในเช้าวันที่สายฝนโปรยปรายลงมาแบบนี้ มันก็คงจะโรแมนติกอยู่หรอก ถ้าเกิดว่าเราเป็นคู่รักกันและพร้อมที่จะมีเสือน้อยออกมาวิ่งเล่นอีกคน ทว่าตอนนี้เขาอยู่แค่ปี 3 ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมยานยนต์ ที่มีต้นแบบอยากจะใช้ชีวิตแบบตาแก่ที่เคยเป็นถึงอดีตแชมป์การแข่งขันรถจักรยานยนต์ทางเรียบของประเทศ หากแต่เจ้าตัวเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของบ้านเลยทำให้ต้องวางมือจากสิ่งที่รักแล้วหันไปรับช่วงต่อกิจการจากคุณปู่แทนจนยาวนานมาถึงปัจจุบันนี้ และนับเป็นโชคดีที่กำเนิดลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นออกมาตามหลังเขาติด ๆ นั่นคือน้องชายคนกลางอย่างสิงห์ที่รักความเร็วเสียยิ่งกว่าพ่อมันอีก ทุกวันนี้คงแค่มาเรียนให้มันจบไปเฉย ๆ เพราะไปดักรอที่สนามแข่งรถคงจะได้เจอมากกว่าอยู่มหาวิทยาลัย ส่วนเสือที่เป็นลูกรักของป๋าดีนนั้นก็เจอได้ที่อู่ซ่อมรถเก่าของพ่อซึ่งยกให้รุ่นน้องดูแลไปแล้วเสียส่วนใหญ่ เนื่องจากตอนนี้กลายเป็นผู้บริหารบ้าอำนาจไปแล้ว คงไม่ต้องพูดถึงน้องสาวคนสุดท้องที่ตาแก่นั่นหวงนักหนา จะออกจากบริเวณบ้านได้แต่ละทีเรื่องต้องผ่านบิดาก่อน ชนิดที่ว่าขนาดหงส์หยกเพียงแค่จะไปค่ายภาษากับกลุ่มเพื่อน พ่อเขายังคิดแล้วคิดอีก หากทิ้งงานตามไปดูแลได้ก็คงจะทำไปแล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่าจริง ๆ แล้วน้องสาวเขาไม่ได้อ่อนต่อโลกอะไรเลย เรียกได้ว่าแทบจะได้ความเจ้าเล่ห์ของบิดามาเกือบครึ่ง แต่เอาตัวรอดเก่งอย่างไรทุกคนในครอบครัวก็เป็นห่วงน้องเล็กของบ้านที่สุดอยู่ดี ฉะนั้นหลายเรื่องที่มันเกินงาม เสือกับสิงห์ก็จะเห็นด้วยกับบิดา โดยเฉพาะเรื่องไอ้คู่หมั้นที่เป็นสัญญารุ่นคุณปู่อะไรนั่น! และคนที่ยังคิดไม่ตกอยู่ในตอนนี้นั้นไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวลุกออกไปจากโรงแรมหรูที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี รวมถึงคิดว่าคงจะต้องเป็นตัวเองอย่างแน่นอนที่พาเธอขึ้นมาเปิดห้องเอากันจนถึงเช้าขนาดนี้ “ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกหนูคะ” “เชี่ย! เสือไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ครับแม่” หญิงสาวที่แทบจะขยับตัวลุกจากเตียงนอนไม่ได้ดั่งใจจากกิจกรรมเมื่อคืนที่ผ่านมาเรียวคิ้วขมวดเข้ากันหากัน มือเล็กขยุ้มผืนผ้าห่มให้ขึ้นมาบดบังตรงช่วงร่องอกอวบอิ่มของตัวเองซึ่งอยู่ในสภาพที่ไม่น่าดูเท่าไหร่ พยายามหยัดตัวตรงเพื่อจะเรียกสติชายหนุ่มที่เอาแต่ใช้มือหนากุมศีรษะราวกับว่าได้กระทำผิดบาปหนักหนาก็ไม่ป่านอยู่ลงไป “เป็นบ้าอะไรของพี่คะ” “จริง ๆ นะแม่ เสือมะ...” “ไอ้พี่เสือ! ชื่อเสือใช่ไหม หยุดบ้าสักที” คนที่เธอนอนด้วยเมื่อคืนดูท่าจะไม่ได้มีสติสัมปชัญญะอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงตอนนี้ด้วยกันเลย เนื่องจากอีกฝ่ายเอาแต่ร้องไห้หามารดาจนอะไรที่อยู่ใกล้มือ ‘เอมิล’ มากที่สุดในตอนนี้ถูกคว้าขึ้นมาฟาดศีรษะอีกฝ่ายอย่างแรงเพื่อเรียกสติ “โอ๊ย! กูเจ็บนะ มึงตีทำไมเนี่ย” ความเจ็บจากการที่โดนประทุษร้ายเพียงแค่ครั้งเดียวส่งผลให้แสบร้อนไปยันบริเวณลำคอด้านหลัง ซึ่งแน่นอนว่าเสือเองก็อยู่ในสภาพที่ไม่ได้มีเสื้อผ้าสักตัวติดร่างกายเช่นกัน ยามได้สติกลับมาเลยเห็นเป็นหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้ม นัยน์ตากลมสีน้ำทะเลสวยกำลังขมวดคิ้วอารมณ์เสียใส่กันอยู่ และสิ่งที่เธอฟาดใส่เขาเมื่อสักครู่ก็เป็นบราเซียลายลูกไม้สีหวาน ที่ดูก็รู้แล้วว่าคงจะเป็นสายของมันที่โดนหลังคอของเสือเข้าเต็ม ๆ ถึงได้แสบขนาดนี้ “แล้วแค่เอากันเฉย ๆ จะร้องโหยหวนหาแม่เหมือนมีคนตายทำไมคะ” “ก็ถ้าแค่เอากัน กูจะมาปวดหัวแบบนี้ทำไม” “แล้วพี่เป็นบ้าอะไรล่ะคะ” “กู... แม่ง ก็กู แตกในอะ” “ว่ายังไงนะคะ” “แตกในครับคนสวย พี่คิดว่าเมื่อคืนเราไม่ได้ป้องกัน” “เวร พี่รับผิดชอบหนูเลยนะ!” TBC. สวัสดีค่ะ มาแล้วค่า พี่ชายคนโตของบ้านที่ไม่ค่อยจะปกติ 55555 มาแบบลัดคิวทุกเรื่อง ยังไงฝากเอ็นดูพี่เสือมันกับน้องเอมิลด้วยนะคะ