Chapter 3: ถอนหมั้นทีหลัง

1709 Words

ตุ้บ! ร่างสูงใหญ่ล่ำสันของไวน์ร่อนลงบนลานหินกว้างหน้าเขตบ้านชนะนาคา ชายชราผมสีขาวดอกเลาผู้เป็นปู่ของเขานั่งจิบไวน์แดงชมพระจันทร์เต็มดวงอยู่ที่ลานหินพอดีชายหนุ่มจึงไม่ต้องเสียเวลาไปตามหาปู่เพื่อที่จะได้ตัดพ้อต่อว่า “ปู่อะ! หาเมียบ้าอะไรให้ผมวะเนี่ย?! ทำเอาหลานตัวเองเกือบตายแล้วไหมเนี่ย” ไวน์บ่นอุบ ปีกสีแดงหดหายไปทันทีที่เขาเริ่มขยับปากราวกับสั่งได้ “บ่นอะไรของมึงวะไอ้ไวน์? แล้วไหนล่ะหลานสะใภ้กู? กูบอกให้ไปรับว่าที่สะใภ้กูมาทำไมมึงกลับมาตัวเปล่าวะ?” สุบรรณขมวดคิ้วแล้วถามหลานชายตัวดีเสียงเข้ม “ก็ว่าที่หลานสะใภ้ปู่น่ะสิ เอามาง่าย ๆ ได้เสียที่ไหน ผมไม่โดนยิงหัวแบะแล้วบินกลับมาหาปู่ก็บุญเท่าไหร่แล้ว นี่ไปหาสะใภ้มาจากนรกขุมไหนกันเนี่ย? แม่ง... โหดฉิบ หน้าตากับนิสัยขัดกันมาก จะอยู่ด้วยกันรอดไหม? ขืนแต่งงานกันจริง ๆ มิทะเลาะกันบ้านล่มเหรอปู่? ไม่แต่งได้ไหมเนี่ยปู่? อยู่แบบชิล ๆ ของผมไปวัน ๆ ได้ไหม?” ไวน์ทำหน้างอแล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ คนเป็นปู่ “เฮ้ย! ไม่แต่งไม่ได้ มึงจะ 30 แล้ว ขืนไม่แต่งไม่มีลูกครุฑน้อย ๆ สืบสกุลกันพอดี แล้วอีกอย่างเด็กคนนี้กูกับพ่อของมึงคัดสรรมาแล้วว่าเหมาะกับมึง” สุบรรณดับความฝันของหลานชายทันที “เหมาะบ้าอะไรปู่? เด็กไม่ถึง 18 ขืนเอามาเป็นเมียผมมิโดนข้อหาพรากผู้เยาว์เหรอ?” ไวน์เถียงปู่ “นังหนูนั่นอายุ 20 แล้ว มึงก็เกินไป... แล้วอีกอย่างไม่มีทั้งพ่อทั้งแม่คอยดูแลแล้ว ขืนปล่อยเอาไว้คนเดียวมีหวังโดนคนอื่นรังแกสิวะ” สุบรรณพยายามกล่อมหลานต่อ “20? แม่ง... เตี้ยฉิบ นึกว่ายังไม่บรรลุนิติภาวะ แล้วที่ปู่พูดออกมานี่เคยเห็นเด็กนั่นหรือยัง? ทำตัวอย่างกับมาเฟียคุมซ่อง แมงดาล้อมหน้าล้อมหลัง ยังจะกลัวคนอื่นรังแกอีกเหรอ?” ไวน์พูดเชิงบ่นกับปู่แล้วแย่งแก้วไวน์ในมือปู่มาจิบให้ใจเย็นลง “มึงก็เกินไปไอ้ไวน์ กูให้คนไปสืบมาแล้ว เขาทำกิจการคลับบาร์ อาจมีสาว ๆ เอาไว้บริการแขกบ้าง แต่ไม่ถึงกับเปิดซ่องหรอกมึง” สุบรรณแก้ตัวแทนว่าที่สะใภ้ “ไม่ได้เปิดซ่องอะไร แมงดาเพียบ อีตัวเต็มคลับ แหล่งข่าวของปู่ไม่กรองข่าวมาให้เลยเหรอ? ปู่ก็รู้ว่าตระกูลเรามีปัญหาเรื่องผู้หญิงมากรัก ยังจะไปเสาะหาสะใภ้ทำงานในคลับมาให้ผมอีก กากีอะ กากี! ปู่จำเรื่องกากีที่เล่าให้ผมฟังตอนเด็ก ๆ ไม่ได้หรือไง?” ไวน์เท้าความถึงนิทานที่เขาฟังซ้ำ ๆ มาตั้งแต่เด็ก กากีที่เป็นมเหสีของท้าวบรมพรหมทัตโดนพญาครุฑลักไปเป็นเมีย นางเปลี่ยนผัวนับได้ถึงห้าคนแล้ววนมาจบที่คนธรรพ์นาฏกุเวร สรุปในเรื่องพญาครุฑ บรรพบุรุษของเขาไปลักเมียคนอื่นมา สุดท้ายถูกผู้หญิงสวมเขาพ่ายแพ้ต่อความรักไม่เป็นท่าอีกต่างหาก ดังนั้นไวน์จึงหมายมั่นไว้ว่าหากจะมีเมียสักคน เมียของเขาจะขี้เหร่ก็ได้ จะโหดร้ายก็ได้ จะหยาบคายก็ได้ แต่จะเจ้าชู้ไม่ได้! ดังนั้นผู้หญิงที่ทำงานในซ่องต้องโดนตัดทิ้งจากบัญชีรายชื่อเมียของเขาอันดับแรก “ไอ้ไวน์ กูกับพ่อมึงเลือกเขาไว้ให้เป็นเมียมึงเพราะมีเหตุผล ตอนนี้นับเวลาเขาก็อายุครบ 20 เหมาะจะมีลูกครุฑเล็ก ๆ ให้ตระกูลเราแล้ว ส่วนเรื่องคลับ ผู้หญิงที่ทำงานให้เขาอาจเจ้าชู้มากชาย แต่เขาไม่ใช่ มึงเชื่อกู มึงไปรับเขามาอีกรอบ บอกเขาไปว่ากู สุบรรณ ชนะนาคา ให้มารับ พ่อเขาน่าจะเคยบอกเขาไว้แล้ว ไม่น่ามีปัญหา” สุบรรณสั่งหลานอีกรอบ แม่ง... ปู่ก็ลีลาเหลือเกิน แทนที่จะให้เข้าไปแล้วถามหายัยเด็กซอมพอนั่น ดันบอกให้กูไปหาเบอร์หนึ่ง เกือบพลาดเอาคนอื่นมาเป็นเมียแล้วเชียว ไวน์คิดในใจแล้วนิ่วหน้า “วันนี้พอแล้ว ไม่กลับไปแล้ว รอพรุ่งนี้มะรืนนี้ผมจะไปรับยัยเด็กนั่นมาคุยกับปู่เอง” ระหว่างที่ไปรับก็กล่อมให้ถอนหมั้นก็สิ้นเรื่อง ถ้ากล่อมไม่ได้ก็ต้องขู่ล่ะวะ ไม่อยากมีเมียแบบยัยเด็กนั่น ผู้หญิงอะไรทำงานคุมซ่อง พูดจาก็หยาบคาย มีดีนิดหน่อยก็แค่หน้าตาสวยน่ารัก ริมฝีปากก็นิ่ม ๆ หวาน ๆ แล้วก็... เฮ้ย! ไม่ใช่สิวะ! กูไม่เอายัยเด็กซอมพอนั่นเป็นเมียโว้ย! อย่าไปคิดถึงริมฝีปากนุ่ม ๆ ของยัยเด็กนั่นเด็ดขาด... เอาเป็นว่าในเมื่อปฏิเสธเองไม่ได้เพราะปู่ไม่ยอมแน่ก็คงต้องบีบให้ยัยเด็กนั่นเป็นคนปฏิเสธ หนุ่มหล่อแย่งไวน์แดงของปู่มากรอกลงปากในขณะที่คิดแผนการไว้ในใจ “ให้มันจริงเหมือนที่มึงพูดเถอะไอ้ไวน์ กูให้เวลามึงสามวัน วันไหนก็ได้ ไปรับนังหนูคนนั้นมาคุยกับกูให้รู้เรื่อง ว่าแต่... นังหนูคนนั้นชื่ออะไรวะ?” สุบรรณแย่งแก้วไวน์จากมือหลานคืนมาแล้วเทไวน์จากขวดเติมลงไปก่อนจะยกขึ้นมาจิบแล้วถามต่อ “นี่ปู่หาเมียไว้ให้ผมแต่ไม่รู้ชื่อเขาหรือไง?” ไวน์ขมวดคิ้วแล้วถาม “กูรู้ว่าพ่อนังหนูชื่อสิงห์คำ แต่ไม่รู้จักชื่อเด็กคนนั้น” ชายชรายกไวน์ขึ้นจิบแล้วบอกหลาน “อ้อ... พ่อชื่อสิงห์คำ ชื่อเหมือนคนทางเหนือ มิน่าล่ะ... เด็กคนนั้นชื่อแปลก ๆ ชื่อซอมพอ... และร้ายพอ ๆ กับซอมบี้” ผัวะ! “โอ๊ย! ปู่ตบหัวผมทำไมเนี่ย?” หนุ่มหล่อโวยวายขึ้นมาทันทีเมื่อมือเหี่ยวย่นถูกส่งมาตบหลังศีรษะของเขาอย่างแรง “นั่นว่าที่เมียมึง อย่าไปเรียกเขาว่าซอมบี้ เรียกเขาว่า ‘น้อง’ ‘เมีย’ หรือ ‘ที่รัก’ เท่านั้น” สุบรรณสั่งหลานเสียงเข้ม “ปู่พูดแบบนั้นเพราะยังไม่เห็นยัยเด็กซอมพอน่ะสิ แม่ง... โคตรจะดุ” ไวน์ยกมือคลำหลังหัวปอย ๆ แล้วบ่นอุบ โคตรดุแต่จูบก็หวาน... แต่ก็นั่นแหละ... ไม่เอามาเป็นเมียหรอกนะ หุ่นอย่างกับเด็กน้อย ยัยลูกเกดเบอร์หนึ่งนั่นยังพอจะเป็นเมียกูได้ แต่อย่างเด็กซอมพอขืนเอามาเป็นเมียคนอื่นหัวเราะเยาะตายแน่ ************************ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า! มึงว่าอะไรนะ? ปู่มึงให้มึงแต่งงานกับเด็กน้อยอายุ 20 จริง ๆ เหรอ? อย่างมึงเนี่ยนะปู่จะจับให้แต่งงาน? มึงยอมเหรอวะ?” หนุ่มหล่อหน้าใสหัวเราะร่วนเมื่อได้ฟังเรื่องที่เพื่อนเล่า ปพนคือ ‘คนอื่น’ คนแรกที่หัวเราะเยาะเขา นี่แค่รู้ว่าปู่จะจับเขาแต่งงานกับเด็กอายุ 20 นะเนี่ย ยังไม่เห็นตัวจริง ขืนเห็นมีหวังหัวเราะเยาะหนักกว่านี้เพราะคิดว่าเขาจะพรากผู้เยาว์แน่ ๆ “ไม่ยอมก็อดสืบทอดสายการบินสิวะ แม่ง เล่นเอาเรื่องมรดกมาล่อ กูมีผู้หญิงในสต๊อกเป็นสิบปู่ดันไม่เอา เห็นบอกว่าเคยไปหมั้นหมายดูตัวไว้ให้กูตั้งแต่ยัยเด็กนั่นเพิ่งเกิด กูไม่เคยเห็นรู้เรื่อง จะขอผัดไปก่อนสักปีสองปีค่อยมีเมียก็ดูท่าทางปู่จะไม่ยอม อยากมีเหลนครุฑไว้ดูเล่นจะเป็นจะตาย” ไวน์พูดแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก ปพนเป็นเพื่อนกึ่งทาสที่ทั้งตระกูลล้วนบูชาครุฑและรู้จักตัวจริงของเขา ดังนั้นไวน์จึงไม่จำเป็นต้องปิดบังเรื่องที่ปู่อยากมีเหลนครุฑ “ผู้หญิงคนอื่นของมึงมีเหลนครุฑให้ปู่มึงไม่ได้หรือยังไง?” ปพนกระดกเหล้าเข้าปากบ้างแล้วถามเพื่อน “ผู้หญิงคนอื่นก็มีได้ แต่คนนี้ปู่อาจดูเวลาตกฟากมาเรียบร้อยแล้วว่าเหมาะเป็นเมียครุฑ ไม่งั้นคงไม่ไปจองตั้งแต่เกิด คงอยากได้ครุฑน้อยทรงพลัง เหมือนตอนพ่อกู ปู่ก็จับพ่อแต่งงานกับแม่ถึงมีกูเนี่ย” ไวน์บอกเพื่อนแล้วทำหน้าเซ็ง “แล้วถ้ามึงมีเมียเป็นตัวเป็นตนผู้หญิงคนอื่นของมึงจะทำยังไงวะ? น้องดาว น้องฝัน น้องบาร์บี้ น้องแคท น้อง...” ปพนเริ่มร่ายรายชื่อสาว ๆ ในสต๊อกของเพื่อน “หยุดเลยไอ้พน! ตอนแรกกูก็กะจะยอมปู่ เอาคนที่ปู่หาให้มาเป็นเมีย แล้วค่อยตกลงกับผู้หญิงเอาว่าขอแค่มีลูกครุฑให้กู กูจะเลี้ยงดูอย่างดีแต่อย่าได้มายุ่งกับเรื่องส่วนตัวกู กูจะเย่อกับใคร รักกับใครก็เรื่องของกู กูจะเอาเขามาอยู่เป็นเมียที่ปู่ต้องการแค่นั้น ไม่ใช่เมียที่กูต้องการ” ไวน์เล่าแผนแรกเริ่มให้เพื่อนฟัง “มึงคุยกับน้องเขาแล้วใช่ไหม? แล้วเขายอมไหม?” ปพนถามต่อ “คุยเหี้ยอะไร ยังไม่ทันคุยกันก็จะกรีดหน้ากูแล้ว แม่ง... ปู่หาเมียอะไรมาไว้ให้กูวะเนี่ย? แต่กูก็ต้องทำเป็นยอมก่อน เดี๋ยวค่อยกล่อมให้เลิกกับกูเอง... กูมีแผน... หลายแผนด้วย” ไวน์พูดแล้วยกยิ้มร้ายขึ้นที่มุมปาก “แผนเหี้ยอะไรของมึงวะ? มึงจะทำยังไง?” “แผนแรกเลย... ต้องเริ่มจากการพามึงไปคลับ มึงอยากไปเที่ยวคลับหรือเปล่าวะ? กูรู้จักอยู่ที่หนึ่ง โคตรจะเจ๋ง ชื่อ Beyond” ไวน์ถามเพื่อนแล้วยักคิ้วให้ ไอ้พนมันก็หล่อพอตัว... แผนแรกเลยเอาผู้ชายไปล่อให้ยัยเด็กซอมพอนั่นหลง พอหลงแล้วอีกหน่อยก็ตามผู้ชายไปด้วยความเต็มใจ ถอนหมั้นกับกูแน่ รับรอง!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more