ชีวิตของแพรดำเนินไปอย่างเรียบง่ายแต่ดูเหมือนว่าโอมได้หายออกไปจากชีวิตแพร เกือบสี่ห้าวันนี้ โอมไม่กลับบ้านเลยแม้แต่วันเดียวแพรก็เริ่มเป็นห่วงแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้
"พ่อจ๋า... เดี๋ยวแพรอาจจะกลับดึกหน่อยแพรไปขายของที่เดิม พ่อไม่ต้องไปรับแพรก็ได้นะจ๊ะ"
แพรที่ใส่เสื้อสายเดี่ยวโชว์แหวกร่องอกนมที่ใหญ่โตของแพรมันยั่วสายตาลูกค้าผู้ชายที่เดินไปเดินมาในตลาด รวมถึงสายตาของพ่อผัวอย่างคมสันต์ที่เห็นร่องนมของแพรที่ไร ก็อยากเอาแพรทุกที
"ไปเถอะลูก ถ้าพ่อไม่ติดอะไรเดี๋ยวพ่อไปรับนะ"คมสันหันไปบอกแพรด้วยน้ำเสียงสุขุมลุ่มลึกสายตาจ้องเต้านมลูกสะใภ้ เขาถึงกลับลอบเลียริมฝีปาก
คมสันมองการแต่งตัวของแพรในทุกวันทรวดทรงองค์เอว สะโพกผายไหล่ผึ่ง นมที่ใหญ่โตน่าดม น่าดูด! คมสันเห็นแล้วเขาก็มักจะมีอาการเ****นอยากจะจับลูกสะใภ้คนสวยมากดลงเตียง
แต่ติดตรงที่มันผิดศีลธรรมแต่เขาก็ได้ทำบางอย่างที่เลยขอบเขตของศีลธรรมไปบ้าง เช่นกันเจาะรูห้องนอน ห้องน้ำ ละเมิดความเป็นส่วนตัวของลูกสะใภ้ไปแล้ว
ตอนแรกเขาเจาะรูไว้ ด้วยความเป็นห่วงแต่มันกลับเป็นดาบสองคมเพราะกลายเป็นว่าเขามักจะแอบดูแพรขณะที่อาบน้ำและนอนหลับเสมอมีแต่เมื่อคืนที่เห็นว่าลูกสะใภ้คนสวยช่วยตัวเอง
เหมือนคืนนี้จะเป็นวันซวยของแพรที่ช่วยตัวเองมันได้ตราตึงเข้าไปในหัวของพ่อผัวอย่างเต็มเปา
วันนี้แพรขายของจนเสร็จ หลังจากที่เธอเก็บข้าวของที่ตลาด แล้วเตรียมจะกลับมาที่บ้านดันเกิดฝนพายุตกหนักแพรที่กลับมาจนถึงบ้านอย่างทุลักทุเลด้วยสภาพเปียกปอน
เสื้อสายเดี่ยวสีขาวเปียกชกไปด้วยน้ำฝนเผยให้เห็นเต้านมคู่อวบใหญ่ของแพรและเธอก็ไม่ได้ใส่เสื้อในไปในวันนี้เพียงแค่ปิดจุกหัวนมเอาไว้
แพรรีบก้าวเข้ามาในบ้านอย่างรีบร้อนโดยไม่ทันสังเกตเห็นพ่อสามีที่นั่งรอเธออยู่ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย คมสันก็รีบตามขึ้นไปบนชั้นสองเพราะอดเป็นห่วงลูกสะใภ้ไม่ได้
ขณะที่แพรกำลังถอดเสื้อผ้าเตรียมจะเปลี่ยนเธอถอดกางเกงและกางเกงในกองลงพื้นเหลือเพียงเสื้อสายเดี่ยวครึ่งตัวแต่จังหวะนั้นพ่อสามีก็พุ่งพรวดเข้ามาโดยไม่ได้เคาะประตูส่วนประตูของแพรปกติเธอก็ไม่เคยล็อคห้องนอนอยู่แล้ว
"พ่อ!" แพรเรียกพ่อสามีอย่างตกใจเธอเองก็ทำอะไรไม่ถูก เพราะสภาพของเธอตอนนั้น มีเพียงเสื้อสายเดี่ยวที่เปียกชุ้มไปด้วยน้ำฝน จนมองเห็นเต้านมใหญ่ของเธอเด่นชัด
ส่วนด้านล่างก็ไม่ปกปิดเพราะเธอเพิ่งจะถอด กางใน ตัวสุดท้ายและกางเกงกองลงไปอยู่ที่พื้น สภาพของแพรมันดูแล้วช่างยัวยวนสายตาเกินห้ามใจ
"เออ..คือ พ่อเป็นห่วงแพรอ่ะ เห็นแพรยังไม่กินข้าว แล้วก็เห็นลูกรีบวิ่งขึ้นมา พ่อก็เลยตามมาดูว่าเป็นอะไรหรือเปล่า"
คมสันพยายามสงบสติอารมณ์ ทั้งที่มองเห็นทุกสัดส่วนของแพรอย่างชัดเจนแม้จะแอบดูประจำก็ไม่เคยจะเห็นใกล้ขนาดนี้มันยิ่งกระตุ้นความกระหายภายในตัวของคมสันเขาอยากจะพุ่งกระโจนแล้วกดลูกสะใภ้คนสวยลงตรงหน้าแล้วจับกระแทกร่องซะให้เข็ด
แต่เหมือนทุกอย่างกำลังจะเป็นใจเมื่ออยู่ ๆ เกิดเสียงฟ้าร้องดังเปรี้ยงผ่าลงข้าง ๆ บ้านของคมสันต์ที่ต้นไม้ใหญ่ทำให้เกิดไฟดับทั่วบ้าน
"ว๊าย !.." แพรตกใจร้องไว้เธอรีบวิ่งไปหา คมสันต์และโผลเข้ากอดผู้เป็นพ่อสามีเอาไว้แน่น
โดยที่ลืมตัวไปว่าตัวเธอนั้นโป๊เปลือยอยู่ครึ่งท่อนส่วนคมสันก็กอดแพรเอาไว้แน่นโดยที่มือสัมผัสได้ถึงสะโพกงอนที่กำลังเปลือยเปล่าอยู่บนมือหนาของเขาเข้าอย่างจัง เขาสัมผัสมันอย่างแนบแน่นมันทำให้อารมณ์ที่พลุ่งพล่านอยู่แล้วกลับถึงจุดเดือด
คมสันคิดไว้แล้วว่าเขาคงไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยมันไม่ได้มีโอกาสแบบนี้มาบ่อยๆใจของคมสันเต้นไม่เป็นจังหวะเลือดในกายสูบฉีดยิ่งกว่าหนุ่มแรกรุ่นเขาที่ไม่ยอมมีผู้หญิงคนอื่นเพราะตั้งแต่มีแพรเข้ามาในชีวิตเขาก็เอาแต่เฝ้ามองและนึกถึงแต่ใบหน้าลูกสะใภ้คนสวย
"ไม่ต้องตกใจนะลูก ไม่เป็นไร พ่ออยู่ตรงนี้แล้วคมสันปลอบประโลมแต่มือหนาของเขากับเริ่มบีบขยำก้นงอนของแพรด้วยความรู้สึกและต้องการที่มันสะสม
ทำให้คมสันอยากเขาไม่รู้ว่าจะอธิบายกับแพรอย่างไรในเมื่อความรู้สึกที่มันอัดอั้นตันใจมาเนิ่นนานของหนุ่มวัยใหญ่เขาคิดแล้วว่ายังไงวันนี้แพรก็ต้องได้เป็นของเขาไม่ว่าจะวิธีใดก็วิธีหนึ่ง
"พ่อจ๊ะ แพรขอโทษนะ เมื่อกี้พ่อช่วยลืมมันไปได้ไหม" ท่ามกลางความมืดแพรที่ไม่ได้ใส่อะไรเธอจึงไม่ได้รู้สึกกังวลอะไรอีกแล้ว แต่กลับร้องขอให้ผู้เป็นพ่อสามีลืมภาพที่เห็นเพราะมันเป็นเพียงอุบัติเหตุ
เธอที่ซุกอยู่ในอกแกร่งของพ่อสามีและถูกโอบกอดแนบแน่นเธอกระซิบแผ่วเบามันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขนลุกซู่ของหนุ่มใหญ่ที่เปลี่ยวใจมาเนิ่นนานอย่างคมสัน
แพรพยายามที่จะผละออกจากอ้อมกอดของผู้เป็นพ่อสามีเธอสัมผัสได้ว่าพ่อสามีกำลังขยำมาที่สะโพกงอนของเธอเธอไม่ใช่ว่าไม่เคยผ่านกันมีเซ็กซ์มาก่อนแพรรู้ว่าสถานการณ์ตรงหน้ากำลังเปลี่ยนไปเพราะพ่อสามีตอนนี้กลับขยำก้นของเธอบีบเคล้นเรากลับเป็นเจ้าของร่างกายของเธอ
"แพรจะให้พ่อลืมได้ยังไง..ในเมื่อ.... ไอ้โอมมันไม่ทำหน้าที่ผัวของมัน ขอพ่อทำแทนได้หรือเปล่า"
คมสันพูดด้วยความสุขุมลุ่มลึกกระซิบข้างหูของแพรเสียงหายใจรดต้นคองามระหงของแพร เธอรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว ด้วยสภาพที่มันเปลือยเปล่าครึ่งท่อนและไม่มีอะไรสวมใส่แพรรู้สึกว่าเธอกำลังจะโดนคุกคามและไม่ปลอดภัย
และสภาพของเธอตอนนี้ไม่สามารถวิ่งหนีหรือทำอะไรได้วงแข็งแกร่งของผู้เป็นพ่อสามีโอบรักเธอเอาไว้ด้วยความสูงและตัวใหญ่กว่าเธอเป็นเท่าตัวแพรยืนนิ่งตัวเกร็งแข็งทื่อกับคำพูดของพ่อสามีที่ถูกคนออกมาไม่รู้ว่าจงใจหรือแค่ล้อเล่น
"พ่อจ๋าปล่อยแพรก่อนเถอะ แพรไม่เรียบร้อย พ่อช่วยลืมเหตุการณ์วันนี้นะจ๊ะ แพรขอร้อง!"
แพรพยายามตั้งสติ เธอควานหาทุกอย่างที่พอจะเอามาปกปิดได้แต่ด้วยความที่มืดและแสงไฟที่ มองไม่เห็นอะไรเลยสถานการณ์กำลังจมดิ่งไปสู่ความมืดมิดดูท่าแล้วพ่อสามีของเธอคงไม่ปล่อยเธอง่ายๆ..