เสียงประตูยังถูกเคาะดังสนั่นลั่นบ้าน คมสันที่ทั้งโมโห ทั้งรู้สึกเสียหน้า ที่คิดว่าลูกสะใภ้จะยอมสยบแต่โดยดี เขาอุตส่าห์ไม่เอาแท่งเอ็นเสียบเข้าไปในรูสวาทของลูกสะใภ้ตามสัญญา
เพียงแค่ถูไถให้ได้อารมณ์ แต่ดูเหมือนแพรจะไม่ให้ความเคารพยำเกรงแก่ความเมตตาของเขาและปิดประตูลงกลอนอย่างไม่ใยดีในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่รู้เรื่องเขาก็คงต้องใช้ไม้แข็ง!
"แพรเปิดประตู เปิด!" เสียงเริ่มเข้มและดุดันขึ้น
แพรไม่เปิด! แล้วพ่อก็ห้ามเข้ามาในห้องของแพร พ่อกลับไปนอนเถอะค่ะ แพรจะนอนแล้ว แพรเหนื่อย!"
แพรตะโกนตอบกลับไป ทั้งกลัว ทั้งเกร็ง หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะ เหงื่อผุดเต็มใบหน้า เพราะกลัวว่าพ่อผัวจะเปิดลูกบิดเข้ามาจับ แพรลืมคิดไปว่าบ้านหลังนี้เป็นของครอบครัวพ่อสามีและแปลว่าพ่อผัวมีกุญแจสำรองทุกห้อง!
"ดี! ถ้าไม่เปิด อย่าให้พ่อเข้าไปได้แล้วกันนะแพรครั้งนี้ไม่ว่าแพรจะร้องขออะไร มันจะไม่มีคำว่าเมตตาจากพ่ออีก" คมสันโมโหเ
