Gözlerimi açtığımda burnuma dolan pis bir koku, hemen kendime gelmemi sağladı. Yataktaydım ve vücudumun her yerine bağlı kablolar vardı. Kabloların ucundaki monitörden gelen düzenli bip bip sesleri ortamın sessizliğini bozuyordu. Gözlerimi etrafta gezdirdikçe, buranın bir hastane olmadığını anlamak zor değildi. Duvarlar karanlık ve nemliydi, odanın köşelerinde küf birikmişti. Tavandan sarkan örümcek ağları ve loş ışık, bu yerin uzun süredir terk edilmiş olduğunu düşündürüyordu.
Kendimi toparlamaya çalışarak hafızamı yokladım. Buraya nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışırken, zihnimin derinliklerinde bir yerlerden tanıdık bir his yükseldi. Burası, ilk kaçırıldığımda kapatıldığım yer olabilir miydi? İçimde bir ürperti hissettim. Ya da belki de daha kötüsü; ölmüş ve cehenneme mi düşmüştüm? Her
