"เรียวยังอยากจะเป็นแฟนกับเราอยู่ไหม " หญิงสาวยังคงถามและรอคำตอบจากเรียวตะ แต่เรียวตะกับเงียบ มีเพียงสีหน้าและแววตาที่เย็นชาแสดงออกมา แพมถึงกับหน้าเสียซะงักไปเล็กน้อย เมื่อเรียวตะเงียบเช่นนี้ หญิงสาวจึงรีบทำหน้าให้เป็นปกติและยิ้มจางๆ ให้กับชายหนุ่มตรงหน้าแทน อาจจะเป็นเพราะเธอใจร้อนจนเกินไป แพมได้แต่คิดในใจ
"ไม่เป็นไร เราไม่รีบ ที่ผ่านมาเราต้องขอโทษที่เราให้คำตอบเรียวช้าไป แต่เรียวรู้หรือไหมว่าเราไม่ได้รู้สึกกับเรียวเพียงแค่...เราเป็นเพื่อนสนิท เรามั่นใจว่าเราชอบเรียวก็ตอนที่เรียวมาขอเราเป็นแฟนนี้แหละ นี้มันเป็นคำสาระภาพรักหรือเปล่า น๊า.. " แพมยังคงเล่าต่อและกั้นขำขึ้นมาในลำคอ เพื่อดูให้อีกฝ่ายไม่เกร็ง
เรียวตะถึงกับนั่งนิ่งเมื่อได้ฟังคำสาระภาพจากปากหญิงสาวเพื่อนสนิท ยอมรับว่าเขาลังเลกับสิ่งที่แพมพูด ก่อนหน้านี้เขาเป็นฝ่ายขอเธอเป็นแฟนเอง แต่นั้นมันผ่านมาสามเดือนแล้ว แต่
