Chapter : 11
ร่างของกวางตอบสนองต่อสัมผัสนั้นทันที ราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงกลางใจ เธอเบิกตาโพลง ดวงตาเหลือกลอยด้วยแรงอารมณ์ที่พุ่งทะยานสูงขึ้นอย่างไม่อาจหยุดยั้ง เสียงลมหายใจเธอถี่กระชั้นราวกับนักวิ่งที่เข้าเส้นชัย น้ำลายบางส่วนเผลอไหลรินจากมุมปาก ลากเส้นผ่านปลายคางจนเกิดประกายวาววับในแสงไฟ ร่างของเธอเหมือนล่องลอยออกจากโลกแห่งความจริง สัมผัสทุกอย่างรอบตัวพร่าเลือน มีเพียงความรู้สึกเสียวซ่านที่กระหน่ำโหมอยู่ในกาย
ในที่สุด...
เสียงครางของกวางดังกังวาน ร่างของเธอกระตุกไหวในอ้อมกอดของกริชญ์เหมือนสายธารที่พุ่งขึ้นสูงสุดก่อนตกลงสู่พื้น ความสุขสมที่พรั่งพรูออกมาท่วมท้นเหมือนน้ำฝนที่ไหลล้นออกจากเขื่อน เธอเอ่ยเรียกชื่อเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับบทสวดที่ย้ำให้หัวใจยังคงอยู่ในจังหวะแห่งความสุข
“อ๊ะ...อร๊าง...พี่จะ...พี่จะเสร็จอีกรอบแล้ว...กริชญ์...กริชญ์...อร๊าง~!!” น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาและขาดห้วงก่อนจบลง
