NTR แม่เพื่อน

Chapter 9 : แม่เพื่อนใจระส่ำกลัวว่าจะโดนจับได้ SM NC [น้ำพุ่ง]

Chapter : 9

ในอ้อมแขนอันแข็งแรงของกริชญ์ ร่างเล็กของกวางถูกประคองไว้อย่างแนบแน่น ขาของเธอเกี่ยวรัดร่างกายหนาของเขาไว้เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว ในขณะที่มือใหญ่ของเขาเลื่อนไปประคองสะเอวเล็กและสีข้างบางของเธอ สัมผัสที่มอบให้นั้นช่างมั่นคงแต่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน

กวางกอดคอเขาแน่นจนแทบไม่มีช่องว่างระหว่างกัน ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปตามจังหวะเคลื่อนไหวที่ไม่หยุดยั้งของเขา เสียงครางแผ่วในลำคอของเธอสะท้อนถึงความสุขสมที่ท่วมท้นออกมาจากข้างใน

“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊า! อ๊า! อ๊าา~อร๊าง!! ” เสียงหวานของเธอคลอเคล้าไปกับเสียงลมหายใจหนักหน่วง ร่างกายของกวางเต็มไปด้วยเหงื่อที่ซึมออกมา มันสะท้อนแสงไฟในห้องจนดูราวกับมีประกายระยิบระยับ ผมยาวสลวยของเธอสะบัดไหวตามแรงกระแทกหนัก ๆ คล้ายม่านน้ำตกที่สวยงาม

“ชอบท่านี้จัง...ทั้งจุกทั้งเสียวเลย...” เธอพึมพำออกมาด้วยเสียงที่แหบพร่า น้ำตาที่ไหลรินออกมาไม่ได้เกิดจากความเจ็บปวด แต่เป็นเพราะอารมณ์ที่พุ่งสูงจนเธอไม่อาจระงับความรู้สึกนั้นได้

เสียงของทั้งคู่ดังสอดประสานกันเป็นดนตรีแห่งอารมณ์

ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! ตับ!

เสียงเนื้อที่กระทบกันดังสะท้อนราวกับจังหวะกลองที่เร่งเร้า และเสียงหอบหายใจที่หนักหน่วงของทั้งสองก็ทำให้บรรยากาศในห้องยิ่งร้อนแรง กลิ่นกายของทั้งคู่อบอวลในอากาศ ชวนให้รู้สึกเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยความปรารถนาที่ไม่มีวันจบสิ้น

กริชญ์สบตาเธอด้วยสายตาร้อนแรง แต่ก็ลึกล้ำไปด้วยความต้องการที่ไม่อาจปิดบัง “ผมเองก็ชอบครับ...อา...จะเสร็จแล้ว” เขาพูดเบา ๆ ก่อนเร่งจังหวะการเคลื่อนไหวของตัวเองให้สอดประสานกับอารมณ์ของเธอ

กวางพยักหน้าตอบรับอย่างล่องลอย “เอาเลยกริชญ์...ใส่เข้ามาไม่ต้องยั้ง...เอาให้พี่สลบคาค*ยของกริชญ์เลย!” เสียงของเธอเต็มไปด้วยการอ้อนวอนที่น่าหลงใหล

กริชญ์ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนกระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงทุ้มพร่า “แบบนั้นดูเกินไปหน่อยไหมครับ...แต่ถ้าพี่ต้องการ...ผมก็จะสนองให้...”

เสียงลมหายใจหนักหน่วงเริ่มทวีความรุนแรง เสียงตับ ๆ ของจังหวะเคลื่อนไหวดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ราวกับเครื่องหมายแห่งความใกล้ถึงปลายทางของทั้งสอง อารมณ์ของพวกเขาพุ่งสูงจนแทบจะทะลักออกมา

กวางสั่นสะท้านทั้งร่าง ท้องน้อยของเธอเหมือนถูกจุดไฟแห่งความร้อนวูบวาบที่ไหลไปทั่วร่าง ซาบซ่านจนถึงปลายเส้นผม ทุกสัมผัสที่กริชญ์มอบให้ราวกับไฟที่เผาไหม้ไปทั่วทุกรูขุมขน

“อึ๊ก~อื๊ออ~!! ไม่ไหวแล้ว...รู้สึกดีมาก ๆ เลย...อา...จะเสร็จแล้ว...จะเสร็จแล้ว...จะเสร็จแล้ว! จะเสร็จแล้ว!! อึ๊บ...” เธอพร่ำบอกออกมาซ้ำ ๆ ราวกับคำเหล่านั้นเป็นสิ่งเดียวที่เธอสามารถควบคุมได้ในตอนนี้

ในจังหวะสุดท้ายที่กริชญ์กระหน่ำถาโถมด้วยแรงอารมณ์ที่ล้นปรี่ ร่างกายของกวางสะท้านจนปลายนิ้วเท้ากระตุกไม่หยุด เสียงครางที่หลุดรอดออกมาจากริมฝีปากเป็นเสียงแผ่วหวานแต่เต็มไปด้วยความรู้สึก

“อร๊าาางงงงงง~!!”

เธอกรีดเสียงนั้นพร้อมจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างของเขาจนเสื้อเชิ้ตขาวมีริ้วรอยขาดกระจาย มองเห็นผิวเนื้อที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อด้านใน

เขาหอบหายใจหนักขณะที่กดร่างแนบสนิทกับเธอ เสียงกระซิบที่เปล่งออกมานั้นอ่อนล้าราวกับหมดแรง “เสร็จแล้ว...” แต่ในน้ำเสียงกลับแฝงไปด้วยความพึงพอใจอย่างล้นเหลือ

กริชญ์ปลดปล่อยน้ำอุ่น ๆ สีขาวขุ่นเข้าไปในร่างกายของกวาง ท่อนเนื้อของเขาดิ้นพล่านอยู่ภายใน ส่วนร่องเนื้อของเธอก็พยายามที่จะระงับเขาเอาไว้ด้วยการตอดขมิบอย่างรุนแรงและถี่ยิบ ขณะเดียวกันนั้นเอง กวางก็ปลดปล่อยน้ำของเธอออกมาเช่นกันอย่างล้นทะลัก ราวกับก๊อกน้ำรั่ว

ความรู้สึกทั้งหมดของทั้งคู่คล้ายกับระเบิดออกมาพร้อมกันในชั่วขณะเดียวกัน ราวกับโลกทั้งใบได้หยุดนิ่ง เหลือเพียงสัมผัสของกันและกันที่ถักทอแน่นหนา กวางรู้สึกว่าท้องน้อยของเธอร้อนผ่าวราวกับเปลวไฟกำลังลุกไหม้

สายลมร้อนแห่งอารมณ์พัดวนไปทั่วทุกอณูของร่างกาย จนเธอต้องกอดรัดเขาแน่นขึ้น สะโพกและต้นขาที่เคยสั่นระริกเริ่มคลายตัวลงอย่างช้า ๆ หลงเหลือเพียงเสียงลมหายใจที่แผ่วหนักของทั้งคู่

เมื่อถึงจุดหนึ่ง กริชญ์ก็ถอนท่อนเนื้อของเขาออกมาพร้อมยกร่างของกวางขึ้นเล็กน้อย ร่างกายของเธอสะท้านเฮือกอีกครั้งเนื่องจากความรู้สึกที่ขาดหายได้สร้างช่องโหว่ขนาดใหญ่และกลวงลึกเอาไว้ตรงร่องรักสีชมพูหวานนั้นของเธอ อีกทั้งมันยังขย้อนของเหลวสีขาวขุ่นออกมาอย่างหยาดเยิ้ม แม้จะชวนให้รู้สึกขยะแขยงในบางมุม แต่บางมุมมันก็ดูยั่วยวนไม่ใช่น้อย ๆ

เหล่าน้ำกามและน้ำรักจากทั้งของนักศึกษาและอาจารย์ ต่างก็แปดเปื้อนไปทั่วหว่างขาของพวกเขา รวมถึงตรงบริเวณพื้นที่ที่ทั้งสองยืนอยู่ก็ด้วยเช่นกัน

มันยืดไหลลงมาจากตรงส่วนแกนกลางลำตัวของทั้งคู่ราวกับน้ำผึ้งเหนียวหนืดที่ต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่งถึงจะจรดลงสู่พื้นได้ และมันก็เปรอะเลอะไปหมด สร้างแอ่งน้ำเล็ก ๆ ลงบนพื้นกระเบื้องในห้องเรียน อีกทั้งยังส่งกลิ่นคาวใคร่คละคลุ้ง ชวนให้รู้สึกใจเต้นอย่างบอกไม่ถูก

แต่ช่วงเวลาแห่งความสงบไม่ได้อยู่ยาวนานเท่าใด กวางหรี่ตาและยิ้มมุมปากอย่างมีเสน่ห์ ขณะที่กระซิบเสียงแผ่ว “ต่ออีกได้ไหม...พี่อยากได้อีก...มากกว่านี้อีก...” เธอท้าทายเขาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเหนื่อยล้าแต่แฝงความเร้าใจจนเกินต้าน

กริชญ์หัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ขณะเลียริมฝีปากที่ยังคงรสสัมผัสของเธอ “พึ่งจะเสร็จกันไปเองนะครับ...” เขาพูดพร้อมเฝ้ามองใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจของเธอ

“หรือว่าไม่ไหวแล้วล่ะ...” เธอย้อนกลับด้วยรอยยิ้มเย้ายวน

“อย่ามาท้ากันแบบนี้สิครับ...” น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นต่ำพร่า คล้ายกับคำเตือนที่แฝงไปด้วยความท้าทายเช่นกัน

กวางหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อย จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเขา “ถ้าพี่ไม่ยั่ว แล้วมันจะมีอะไรไปสนุกล่ะ...เหมือนกับอาหารนั่นแหละ ถ้าอยากให้ของที่อร่อยอยู่แล้วอร่อยมากยิ่งขึ้นไปอีกเราก็จะต้องปรุงรสให้กับมัน จัดจานให้สวย วางเอาให้ในพื้นที่ที่หรูหรา มันจะได้ดูยั่วยวนและมีราคา เหมาะสมกับคนที่เราให้กิน...” เธอปล่อยคำพูดที่เหมือนน้ำผึ้งหยดลงบนไฟร้อน ร่างกายที่ยังเปลือยเปล่าในบางส่วนเริ่มขยับเบา ๆ เพื่อยั่วเย้า

เขากอดเธอแน่นขึ้น จับเอวเธอไว้มั่น ขณะที่อีกมือกอบกุมก้นนุ่ม ๆ เธอไว้อย่างเนืองแน่น ก่อนจะกระซิบกลับ “หึหึ...หวังว่าจะสอนหนังสือเก่งเหมือนที่ยั่วเก่งนะครับ...ไม่งั้นจะไม่สมกับเป็นอาจารย์กันพอดี...”

“อาจารย์คนนี้ไม่เคยทำให้นักศึกษาผิดหวังหรอกค่ะ...” เธอเอ่ยเสียงมั่นใจ พร้อมโน้มตัวเข้ามาจูบเขา

สัมผัสของริมฝีปากนั้นเร่าร้อนและเต็มไปด้วยอารมณ์คล้ายกับจะปลุกไฟที่พึ่งสงบลงให้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง เสียงหอบหายใจเริ่มหนักหน่วงขึ้น สอดประสานกับกลิ่นกายและเหงื่อที่อบอวลไปทั่วห้อง ความใกล้ชิดนั้นพาให้ทั้งคู่หลอมรวมกันอีกครั้ง พร้อมเริ่มต้นบทเพลงแห่งรักในท่าทางใหม่ ที่เร้าอารมณ์ยิ่งกว่าเดิม

ห้องเรียนที่เงียบสงบไม่เคยเงียบสงบ

เสียงครางของกวางที่หลุดออกมานั้นเต็มไปด้วยความเสียวซ่านและความอัดอั้น “อึ๊ก...อร๊าง~!!” เธอทรุดกายลงแนบกับโต๊ะ ท่อนบนเปลือยเปล่าราบเรียบไปกับพื้นเย็นเฉียบ เช่นเดียวกัน ยอดปทุมถันสีชมพูหวานที่เต่งตึงก็ลากถูไปกับสัมผัสเหล็กเย็น ๆ นี้ ที่ตัดกับอุณหภูมิของร่างกายที่ร้อนระอุจากตัวเธอ

เสื้อเชิ้ตขาวซึ่งถูกถอดกระดุมออกจนหมด ถูกร่นขึ้นเผยให้เห็นผิวที่เนียนนุ่มดั่งผ้าซาติน กระโปรงสีดำและชั้นในถูกวางไว้อย่างไม่เป็นระเบียบข้างแว่นตาทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า โต๊ะเหล็กที่เธอใช้เป็นที่พิงสั่นไหวจนเกิดเสียงเบา ๆ ตามแรงกระแทก

กริชญ์ยืนอยู่ด้านหลัง จ้องมองสะโพกอวบอิ่มและแผ่นหลังที่ชื้นเหงื่อ เขารู้สึกถึงความร้อนของผิวเธอที่เปล่งปลั่งภายใต้แสงไฟ เขาเอื้อมมือข้างหนึ่งปิดปากเธอเบา ๆ ขณะที่กระซิบข้างหูเสียงพร่า “เบาเสียงหน่อยสิครับ...ไม่งั้นคนอื่นจะได้ยินเอาได้นะ...” เสียงของเขาทำให้หัวใจของกวางเต้นระส่ำ

เธอเองก็ได้ยินเสียงพูดคุยและเสียงฝีเท้าของนักศึกษากลุ่มหนึ่งดังมาจากหน้าประตู ความกลัวที่จะถูกจับได้ปะปนกับความตื่นเต้น ทำให้ร่างของเธอสั่นสะท้านยิ่งขึ้น มันเหมือนกับเปลวไฟที่โหมกระหน่ำในใจ ขับเคลื่อนอารมณ์ให้พุ่งทะยานจนเกินควบคุม

To be continued...