สองเค่อต่อมา
ตรงประตูทางเข้าด้านหลังของวังหลวง ยามนี้ได้เกิดเรื่องชุลมุนขึ้นเมื่อหวังปิงปิงและอาเปาที่ลักลอบเข้าวังกำลังถูกกลุ่มของนางกำนัลจากตำหนักไป๋เซ่อจับตัวเอาไว้ สองสตรีถูกคุมตัวไปนั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าพระพักตร์ของกู้ฮองเฮาที่ดูท่าจะอารมณ์เสียไม่น้อยเมื่อพบกับใบหน้าสวยใสอันอ่อนเยาว์ของหวังปิงปิง จากที่คิดจะเจรจาเรื่องการรับนางเข้ามาเป็นสนมเพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ลอบสังหาร กลับกลายเป็นว่าความอิจฉาและโทสะมันเพิ่มหนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อนางกำนัลคนสนิทมาบอกว่าคุณหนูสกุลหวังกำลังจะเดินทางไปยังตำหนักหลงซิ่วอีกแล้ว! รู้ทั้งรู้อยู่แก่ใจว่าต้องเจอเหตุการณ์เช่นนี้แต่ทำไม? ผู้เป็นฮองเฮาเช่นนางจึงคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ได้!!
“งามหน้า ไร้ความเป็นสตรีในห้องหอ บิดามารดาเจ้ามิสอนสั่งรึว่าสตรีที่ดีมิควรลักลอบเข้าหาบุรุษที่มีฮูหยินแล้ว” ยกเว้นเสียแต่ฝ่ายบุรุษผู้เป็นสามีจะพานางมาออกหน้าให้ภรรยาเอกยอมรั
