ราชสีห์หลังจากไล่ไอ้เข้มไปให้พ้นหูพ้นตาเขาแล้ว เขารู้สึกว่ามันไม่ปลอดภัยสำหรับนางมะลิ ส่วนนางมะลิก็ยังไม่รู้ตัวว่าตอนนี้มันนั้นแทบจะเป็นขวัญใจคนในสวนซะแล้ว เขาเองก็เริ่มมีความเป็นห่วงกังวลในตัวนางมะลิเพราะตั้งแต่มันเริ่มโตเป็นสาวหนุ่มน้อยใหญ่ไม่ว่าจะเป็นในส่วนนอกสวนก็พากันซื้อขนมมาฝากมันแทบจะทุกวัน ส่วนนางมะลิก็ไม่คิดอะไรมันก็คงคิดแค่เขาไม่ตายเอ็นดูมันตามประสาเด็กซื่อ เขาค่อยๆหันไปหานางมะลิที่ตอนนี้นั่งรอปูเสื่อเตรียมกับข้าวให้เขาอยู่
"นายหัวจ๋ากับข้าวเตรียมเสร็จแล้วนะจ๊ะ"
ราชสีห์เล่นสาวเท้าเดินไปที่ใต้ต้นทุเรียนทันทีเมื่อได้ยินเสียงหวานของนางมะลิ
"เออนางมะลิฉันเห็นมีพวกผู้ชายมันซื้อขนมมาฝากมึงเป็นประจำเลยมันชอบมึงหรือไง"
ราชสีห์ส่งคำถามยิงตรงหามะลิทันทีโดยที่ไม่ให้เธอได้ตั้งหลักเกี่ยวกับพวกผู้ชายกัดมันพวกนั้น
"มะลิก็ไม่รู้หรอกจ้ะนายหัวเขาซื้อมามะลิก็รับไว้ปฏิเสธแล้วแต่ก็ยังซื้อมาให้อ
