บทนำ

318 คำ
จูจิ่นเทียนไม่ได้ลุกขึ้นมาเพื่อติดตามนาง แต่เขากลับจัดอาภรณ์ของตนเองให้ไม่ยับยู่เท่านั้น "ข้าเตือนเจ้าอีกครั้ง อย่าได้คิดไปจากตระกูลจู เพราะเจ้าเป็นสมบัติของตระกูลจู ตายก็ต้องตายที่ตระกูลจู" "ท่านอาเผด็จการเกินไปแล้ว ถ้าท่านพ่อรู้ว่าท่านทำกับข้าเช่นนี้ จะต้องไม่ปล่อยไปแน่" "..หึ เจ้าคิดหรือว่าพี่ชายของข้าจะช่วย เขาเองก็จ้องเจ้ามานานเหมือนกัน ยังมาทำเป็นดื้อดึงต่อหน้าข้าอยู่อีก" "อย่ามาใส่ร้ายท่านพ่อนะ!" เขาเลิกคิ้วข้างหนึ่งพร้อมกับกวาดตามองเรือนร่างที่สวยงาม โดยไม่ปิดบังสายตาตนเองเอาไว้ "ข้าใส่ร้ายหรือไม่ เชื่อว่าเจ้าก็เห็นความใส่ใจและความอ่อนโยนของพี่ชายข้า หลิวซิน เจ้ามาทำต่อจากเมื่อครู่เป็นอย่างไร มีความสุขกว่าไปยืนห้ามใจจากข้า ทั้งที่ชื่นชอบสัมผัสนั้น เจ้าอยากให้ข้าดูดอีกใช่ไหมเล่า?" "ท่านหยาบคายยิ่งนัก ข้าหรือจะไปชอบให้ทำเช่นนั้น" จับจ้องด้วยท่าทางหวาดระแวง "เรื่องที่จะไปจากที่นี่ ข้าได้พูดกับท่านพ่อแล้ว ท่านอย่าได้มาหาเรื่องข้าด้วยการใส่ร้ายอีก" เอ่ยเพียงเท่านั้นก็เดินออกไป จูจิ่นเทียนมองบั้นท้ายที่ค่อยๆ ห่าง จนลับสายตาในที่สุด ตอนที่รู้ว่านางต้องการไปจากที่นี่ ยอมรับว่าเขาโมโหมากจริงๆ อีกทั้งท่านพี่ยังรับปากให้นางไปทั้งที่ตนเองอยากให้อยู่แทบตาย เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ต้องเคลื่อนไหวเอง ขืนรั้งรออยู่ จะไม่สามารถแก้ไขได้ ส่วนเรื่องที่นางมีคนที่พึงใจด้านนอกหรือไม่เป็นเพียงเรื่องที่กุขึ้นมาเท่านั้น ต่อให้เกิดขึ้นจริงเขาก็ไม่มีทางยอม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม