5|แต่พี่เป็นเมียผมแล้วนะ
1203 คำ
“แล้วมึงทำไมเพิ่งมาบอกเอาตอนนี้วะ มึงไม่รอให้ครบร้อยวันก่อนล่ะ”
“ก็ไม่คิดว่าของมันจะแรงขนาดนั้น ถ้าไม่เชื่อโทรไปถามอาสมิธได้เลย” ภูวางแก้วกาแฟในมือลงแล้วหันมองน้องชายเพียงคนเดียวด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย
“ทำไมต้องถึงมืออาด้วย แล้วอยู่ๆ มึงก็โทรเร่งกูยิกๆ ให้ออกมาเจอตอนสี่ทุ่ม เพื่อนมึงคนไหนวะ ไอ้เจ้น หรือว่าไอ้แพท” ไม่ใช่ทั้งหมดที่เอ่ยชื่อมา
“ผู้หญิง เป็นรุ่นพี่ที่มหา’ ลัย”
“กูว่าไม่ใช่เพราะเรื่องยาอย่างเดียวหรอก”
“โชคดีแค่ไหนที่ผมพาเค้าไปส่งโรงพยาบาลทันเวลา พี่ควรขอบคุณผม” เรื่องเกิดที่ผับพี่ชายก็ต้องเริ่มสืบจากที่นั่นเป็นที่แรก ก่อนจะเริ่มก็ต้องจับพี่ชายมานั่งฟังรายละเอียดให้เข้าใจก่อน
ก่อนจะเข้าใจก็คงโดนด่ายับเผลอๆทุบกูยับอีก
“ถ้ากูรู้กูคงไม่ปล่อยให้เค้าต้องพึ่งพามึงหรอก เรื่องในผับไม่เคยลอดพ้นสายตากูไปได้แสดงว่าคืนนั้น ..นอกจากมึงก็ไม่มีใครแล้วที่ทำได้” รู้ดียิ่งกว่ากล้องวงจรปิด ถ้าอยากให้เรื่องนี้ราบรื่นเขาจะต้องพูดความจริงทุกอย่าง
“ผมลากลูกค้าพี่เข้าห้อง”
“ไอ้ฉิบหาย กูว่าละ มึงนี่มัน ถ้าไม่ใช่น้อง กูเตะคว่ำไปแล้ว”
“ผมโดนยั่ว จะให้ทนไงไหววะ”
“ยั่วยังไง ยั่วถึงขั้นไหน แก้ผ้าวิ่งเข้าใส่ หรือว่า...”
“กอด”
“ไอ้ภาม กูถามจริง” ภู ทิ้งตัวแรงใส่พนักพิงเก้าอี้พลางยกมือยีหัวแรงๆ เพื่อเรียกสติเพราะคำตอบที่ได้รับทำเอาช็อกหนักมาก กอดท่าไหนวะ
“นั่นแหละ”
“น้องเวร มึงฉุดเค้าแล้วยังปล่อยเค้าไปทั้งๆ ที่มึงรู้ว่าก่อนหน้าเค้าโดนอะไรมา งั้นเหรอ?”
“ก็ผมไม่รู้ว่ายาเหี้ยนั่นมันจะแรงขนาดนั้น”
“แรงไม่แรงมึงก็ไม่ควรปล่อยเค้าไปแบบนั้น กูเคยสอนให้มึงทำแบบนั้นเหรอภาม เค้ามีพ่อมีแม่เหมือนมึง เหมือนกู”
“ครับ”
“เค้ายังอยู่โรงพยาบาลใช่มั้ย พากูไปเยี่ยมหน่อย”
“วันอื่นก็ได้ ป่านนี้เค้าคงหลับไปแล้ว”
“แล้วอาว่าไง กูจะโดนล่อหัวด้วยมั้ยเนี่ย”
“เรื่องใหญ่แบบนี้อาคงไม่ปล่อยลอยแพหลานรักหรอก” ธุรกิจของภูก็ได้อาสมิธช่วยซัปพอร์ต พี่น้องคู่นี้ได้ความรักและความเมตตาจากอาสมิธมาตลอด พอเกิดเรื่องขึ้นคนแรกที่นึกถึงก็ไม้พ้นอาสมิธ
“ถึงบอกไง ว่าทำอะไรให้คิดเยอะๆ อย่าหาเรื่องหนักใจมาให้อา”
“ขอโทษครับ”
“มึงนี่นะ”
“น้องสำนึกผิดแล้ว พี่ก็อย่าดุนักดิวะ”
หลังจากสารภาพความจริงทุกอย่างให้พี่ชายรับรู้ พี่น้องก็แยกย้ายกันกลับ ภู กลับเข้าผับเพื่อไปเช็กกล้องวงจรปิดวันเกิดเหตุพร้อมเรียกลูกน้องประชุมด่วนเกี่ยวกับเรื่องคืนนั้น
ส่วนภาม กลับมาที่โรงพยาบาลเพราะมีเรื่องต้องคุยกับรุ่นพี่คนสวย
แกร็ก !
ประตูเปิดเป็นจังหวะเดียวกับที่พลอยกำลังเกาะเสาน้ำเกลือลุกขึ้นจากเตียงพอดี
“เฮ้ย” ภามรีบวางถุงในมือลงแล้วปรี่ไปประคองแขนพี่สาวคนสวยทันที
“มาทำไมอีกเนี่ย”
“ก็มาเฝ้าไง ไม่บอกที่บ้านไม่ใช่เหรอ”
“อยู่คนเดียวได้ พยาบาลหมอก็มี” แม้กระทั่งเพื่อนสนิทเธอก็ไม่กล้าโทรบอกว่าตอนนี้ตัวเองนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล
“แล้วที่ทำอยู่เนี่ยคืออะไร ถ้าผมไม่มาล่ะ”
“ก็แค่ปวดฉี่ จะถามอีกนานมั้ย ฉี่จะแตกอยู่แล้วเนี่ย”
“โอเค”
ภามไม่เคยดูแลคนป่วย ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนเงอะงะไปหมด
“รอหน้าห้องน้ำนี่แหละ”
“ถ้าพี่เกิดเป็นลมขึ้นมาล่ะ อาสมิธได้ทุบผมตายแน่”
“กลัวเป็นด้วยเหรอ รอข้างนอกเนี่ยแหละ” ตามเข้าไปมีหวังฉี่ไม่ออกทรมานหนักยิ่งกว่าเดิมแน่
ใช้เวลาไม่กี่นาทีรุ่นพี่สาวก็เปิดประตูดันเสาน้ำเกลือออกมาก่อน
“ซื้ออะไรมาเต็มเลย” ก้าวขาออกมาจากห้องน้ำพลางก้มมองถุงพลาสติกและถุงกระดาษที่วางเกะกะอยู่บนพื้น
“ของกินนิดหน่อย”
“ซื้อมาฝากเหรอ”
“พี่กินลงมั้ยล่ะ”
“ก็ยังพะอืดพะอมอยู่นะ ซื้ออะไรมาบ้าง”
“เยอะแยะ”
คนที่บอกพะอืดพะอมเมื่อกี้หายไปไหน ภามนั่งมองพี่สาวคนสวยที่กำลังกินแซ่บหยิบขนมเข้าปากเคี้ยวตุ้ยจนแก้มป่อง
“อร่อยเหรอ”
“อื้อ ไม่ได้กินนานละร้านนี้ ไปทีไรก็หมด”
“ร้านแฟนพี่ชายผมเอง”
“ถามจริง มีเรื่องเซอไพรส์ได้ตลอดเลยนะ”
“น่าค้นหามั้ย”
“กำลังอร่อย อย่าทำลายบรรยากาศได้ปะ”
“พี่โกรธผม”
“ต้องการอะไร ที่พูดวันนั้น จะคืนคำเหรอ” เธอยังยืนยันว่าตัวเองไม่ได้โกรธ ทำตามที่รุ่นน้องต้องการทุกอย่าง ไม่อยากสานต่อก็แค่แยกทาง
“พี่ทำแบบนี้กับผู้ชายทุกคนเลยเหรอ” ภามลุกจากเก้าอี้แล้วโน้มตัวลงต่ำวางมือทั้งสองข้างลงบนเตียง รุ่นพี่คนสวยพยายามจะเอนตัวหลบแต่ก็หลบไปไหนไม่ได้
“จะเล่นอะไรอีก”
“ผมไม่เล่น”
“ติดใจหรือไง ไหนว่าไม่จริงจังไง” รุ่นน้องกระตุกยิ้ม แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนริมฝีปากของทั้งคู่เกือบจะชนกัน
“เริ่มติดใจแล้วน่ะสิ” เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นใบหน้าขาวใสชัดๆ ดวงตาภายใต้กรอบแว่นสายตาไม่อ่อนโยนกับเธอเลยสักนิด “มองเห็นชัดมั้ย”
“อือ”
“ชัดกว่าคืนนั้นหรือเปล่า”
หมับ !
เขาคว้ามือของเธอเอาไว้แล้วประกบจูบลงบนริมฝีปากชมพูซีดทันที ความไวเป็นของปีศาจ ความอุ่นร้อนถูกสอดแทรกเข้าไปอย่างรวดเร็ว หญิงสาวร้องประท้วงในลำคอ พยายามต่อต้านแต่สุดท้ายก็โอนอ่อนไปกับรสจูบแสนหวานที่รุ่นน้องมอบให้
นานหลายนาทีกว่าเขาจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ เมื่อริมฝีปากผละออกจากกัน รุ่นพี่คนสวยก็รีบสูดลมหายใจเข้าปอดยาวๆ ทันที
“ผมชอบจูบพี่จัง อยากจูบอีกแล้ว ทำไงดี” แววตาและน้ำเสียงของหมาเด็กเกือบจะทำให้พี่สาวคนสวยคล้อยตามอีกครั้ง
“ต้องการอะไรพูดมา”
“คบกับผม”
“ง่ายไปมั้ย” รุ่นน้องทำท่าจะจูบอีกครั้งทำให้เธอต้องรีบยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองเอาไว้ทันที
“พี่ไม่ชอบผมแล้วเหรอ” เด็กสมัยนี้มันเล่นกับใจเก่ง คิดว่าเธอจะตอบตกลงง่ายๆ เหรอ ไม่มีทางหรอก ลืมไปแล้วหรือไงว่าที่ผ่านมาทำอะไรกับเธอไว้บ้าง
“อยากคบ ก็จีบพี่สิ มาขอคบง่ายๆ แบบนี้ได้ไง” เธอลดมือลงแล้วตอบกลับอย่างเหนือกว่า
“แต่พี่ เป็นเมียผมแล้วนะ ผมต้องจีบเมียตัวเองเหรอเนี่ย”
-------------------------
- ผู้เขียน
