"แน่ใจเหรอว่าจะให้ผมกลับตอนนี้" สายตาคมมองจ้องผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าแบบเจ้าเล่ห์
"คืนนี้คุณแม่คงไม่ออกมาแล้ว"
"แต่ถ้าผมสตาร์ทรถท่านต้องได้ยินเสียงแน่" คนตัวสูงปล่อยร่างบางออกจากวงแขน แล้วก็หันหลังให้ พร้อมที่จะเดินออกจากบ้านของเธอไป
"เดี๋ยวก่อน" มือเรียวคว้าแขนเสื้อของเขาไว้ "รอให้คุณแม่นอนหลับก่อนก็ได้ คุณมีเวลาพอไหมล่ะ" หญิงสาวพูดออกไปโดยที่ไม่ได้มองหน้า
"จะให้ผมยืนรออยู่ตรงนี้เหรอ คุณไม่กลัวท่านจะได้ยินที่เราคุยกันหรือไง" สิบทิศพอจะรู้แล้วว่าตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่
ดวงตางามที่ตอนนี้ดูเศร้ามาก ได้ตวัดมองไปที่ประตูห้องของผู้เป็นแม่ ถ้าท่านเอาหูแนบฟังต้องได้ยินแน่ มือเรียวก็เลยจับแขนเสื้อของเขาให้เดินตามมา..เธอแค่จะออกห่างจากประตูของแม่หน่อย แต่เขากลับคว้าตัวเธอให้เดินตามขึ้นบันไดมา
"รออยู่แถวข้างล่างก็ได้" ขาเรียวยังก้าวเดินในขณะที่พูดเพราะแรงดึงของเขา
แต่สิบทิศไม่พูดอะไร เขาพาเธอข
