Ep 36 คนสำคัญ
ในระหว่างที่กำลังนั่งรับประทานอาหารค่ำท่ามกลางแสงเทียนและเพลงบรรเลงคลอเคล้าเบาๆ บรรยากาศชั่งโรแมนติกยิ่งนักเมื่อมองลงไปเจอไฟของเมืองโตเกียวที่ส่องสว่างอยู่ข้างล่าง จะดีไม่น้อยถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นยาคุชิไม่ใช่ไอ้คริส จู่ๆก็มีเสียงโทคศัพท์ดังขึ้นปลายสายคือกลุ่มเพื่อนของมายูนั่นเอง
ครืด~ ครืด~
(ฮัลโหลว่าไง)
“วันเกิดปีนี้ไม่เห็นโทรมาชวนเลย” เอริพูดกึ่งน้อยอกน้อยใจ เพราะทุกปีจะจัดปาร์ตี้ชนิดที่เรียกว่าเมาเหมือนหมาแทบทุกคน
“อะ...เอ่อ วันนี้ฉันไม่ค่อยว่างน่ะ” มายูเหลือบมองคริสเป็นระยะ ขออย่าให้คริสพูดอะไรออกมาด้วยเถอะ ไม่งั้นเพื่อนคงงอนแน่ๆที่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน
(จะไม่ว่างได้ไง ปกติฉันไม่เห็นแกทำอะไรเลยนะ)
“พอดีว่าพ่อของฉันไปต่างจังหวัด ฉันเลยเข้ามาดูงานแทน”
(แกเนี่ยนะ) ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งแปลกใจ
“อะ อืม”
(ลมอะไรหอบแกไปบริษัท)
“ไม่ใช่ลมอะไรหรอกฉันแค่อยากเข้ามาดูบริ
