“ฉันซื้อของแบบนั้นไม่เป็นหรอก แล้วก็ไม่เคยซื้อด้วย”
“ก็หัดไว้สิครับพี่”
“ทำไมฉันต้องหัดด้วย” ต่อยิ้มล้อเลียนผม หมอนี่คงรู้แล้วว่าผมกับเรนนี่มีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาต่อกัน
“สามวัน ทุกสามวัน นายก็ซื้อของไปให้ที่ร้านแล้วกัน เอาตามนี้ ไม่ต้องพูดมาก รีบออกไปได้แล้ว” ผมลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้องให้ต่อทันที แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่อยากคุยเรื่องนี้อีกแล้ว
“ครับ ถ้าอย่างนั้นผมออกไปซื้อของเลยนะครับ”
“อืม”
ร้านนิ่มนวล
“สวัสดีค่ะคุณต่อ ซื้อของมาเยอะแยะเลยนะคะ” ฉันทักทายเลขาคนสนิทของคุณรัน รู้สึกแปลกใจมากที่เขาถือของพะรุงพะรังมากมายเข้ามา
“สวัสดีครับคุณเรนนี่ คุณรันให้ผมมาส่งของครับ” คุณต่อยกถุงในมือขึ้นให้ฉันดู เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ จึงพบว่ามันคือ ผัก ผลไม้ และเนื้อสัตว์
“คุณรันจะมาทานมื้อเย็นที่นี่เหรอคะ”
“ไม่ทราบครับ คุณรันบอกแค่ว่าให้ผมซื้อของพวกนี้มาให้คุณเรนนี่เท่านั้น”
“อ้อ! ค่ะ! รบก
