ภาระกิจ
กองทัพลับ
" เรียกแคทมาหาฉันที ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ " เสียงเรียบนิ่งของ ผู้พันอาเธอร์สุ่งให้ลูกน้องไปเรียกแคท นักฆ่าสาวสวยสุดเซ็กซี่ ที่ปฏิบัติภารกิจมาแล้วหลายภารกิจ เรียกได้ว่าเป็นนักฆ่ารับจ้างที่ฝีมอดีหาตัวจับยาก ทั้งที่เธอเพิ่งกลับมาจากภารกิจที่ปากีสถานแท้ๆ แต่เจ้านายก็ยังเรียกหาเธอเพื่อมารับภารกิจใหม่อีกครั้ง
อพาร์ทเมนท์ธรรมดาใจกลางเมืองนิวยอร์ก
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
" ใครมาเคาะประตูแต่เช้าว่ะ ไม่รู้เหรอว่ากวนคนนอนไม่พอ จะต้องเจอกับอะไร หึ...." แคท ที่เพิ่งกับมาจากภารกิจที่ปากีสถานเมื่อคืน ด้วยความเหนื่อยล้า เธอก็อยากจะนอนทั้งวัน ทั้งคืน แต่พอเธอโดนปลุกให้ตื่นจากการหลับสนิทเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน เธอก็เลยบ่นอุบออกมาอย่างหัวเสีย แต่ก็ยอมเดินมาเปิดประตูให้
แอ๊ด.....
" แคท ให้ฉันเข้าไปหน่อยได้ไหม " พีช หัวหน้าหน่วย ของเธออยู่ๆก็มาหาเธอที่อพาร์ทเม้นท์ แคทที่กำลังจะอ้าปากด่า พอเธอเห็นหัวหน้าของตัวเองมายืนใส่หมวกทำท่าลับๆล้อๆอยู่หน้าห้องเธอก็เหลี่ยงไม่ได้ที่จะยอมให้เขาเข้ามาในห้องรบกวนเวลานอนของเธอ
" หัวหน้ามีอะไรทำไมไม่โทรมา รู้ไหมว่ามากวนคนที่ทำภารกิจจบแล้ว มันเสียมารยาท " เมื่อพีชหัวหน้าเธอเข้ามาในห้อง แคทก็บ่นออกมาด้วยความหัวเสียทันที พีชที่โดนลูกน้องบ่นให้แบบนั้นเขาแทนที่จะโกรธแต่ก็อดขำในความหัวเสียของเธอก่อนจะนีบพูดออกมาทันทีเพราะเขาจะได้รีบไปทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายที่อื่นต่อ
" เฮ้อ ฉันขอโทษก็แล้วกัน ฉันก็ไม่ได้อยากมากวนเวลานอนของเธอหรอกนะแต่ว่า บอสได้สั่งให้ฉันมาบอกภารกิจใหม่กับเธอนะสิ ถ้าฉันโทรมา เธอคิดว่าเธอจะตื่นมารับไหม ฉันก็เลยต้องรีบมาหาเธอนี้แหละถ้า ฉันไม่รีบไปปฏิบัติภารกิจที่อื่น ฉันคงไม่มาหาเธอหรอก " พีช บ่นออกไปอย่างรู้สึกเห็นใจลูกน้องแล้วก็ รู้สึกเหน็ดเหนื่อยไม่แพ้กัน แคทที่เห็นสีหน้าท่าทางแบบนั้นของลูกพี่ตัวเองเธอก็เดินมานั่งพร้อมกับรับภารกิจทันที
หลายวันต่อมา
ตั้งแต่วันที่พีชมาบอกภารกิจของเธอให้เธอรู้ แคทเธอก็ศึกษาหาความรู้ การเอาตัวรอดแล้วก็สืบค้นประวัติคนที่เธอต้องไปจัดการ พอเธอค้นหาเป้าหมายและก็ซ้อนตัวตามที่ต่างๆของภูมิประเทศที่เธอต้องไป วันนี้ก็ได้เวลาเริ่มจัดการกับภารกิจแล้ว อีกอย่างเธอก็ได้บุ๊ควันหยุดที่แสนวิเศษของเธอเอาไว้แล้ว นั้นเลยทำให้เธอต้องรีบจัดการกับภารกิจนี้ให้เสร็จเร็วๆเพื่อที่เธอจะได้รับพัก
" เอาละอีแคทเสร็จงานนี้แกก็จะได้พักแล้ว ถ้าบอสหลอกฉันละก็งานนี้ ฉันจะประท้วงกรมแรงงานให้ถึงที่สุดเลยคอยดูสิ หึ " แคท เธอเก็บเสื้อผ้า ข้าวของที่จำเป็นของเธอใส่กระเป๋าแล้วก็บ่นออกมาเล่นให้บอส อย่างเบาๆ แต่ระหว่างที่เธอกำลังบ่นอยู่นั้นคนทึ่อยู่ในสายอย่างอาเธอร์ ผู้บังคับบัญชาของเธอ ก็ถึงกับขำออกมาอย่างนึกเอ็นดูลูกน้องคนนี้ ที่บ่นให้เขาอย่างไม่เกรงกลัวเลย
" ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ เอ้อๆฉันสัญญา เสร็จภารกิจแล้วฉันจะไม่กวนเธออีกเลย ฮ่าๆฮ่าฮ่า ฉันสัญญา" อาเธอร์ ผู้บังคับบัญชาที่อยู่ในหูฟังของเธอ พอเขาได้ยินที่ลูกน้องบ่น ผู้บังคับบัญชาอย่างเขาก็หัวเราะออกมาพร้อมกับให้สัญญากับเธอว่าถ้าเสร็จงานนี้เขาจะไม่กวนเธอเลย แคทที่ได้ยินแบบนั้น เธอก็อมยิ้มอย่างนึกดีใจทันที พร้อมกับหิ้วกระเป๋าสำภาระของตัวเองแล้วเดินออกมาจากห้องด้วยสีหน้าเป็นปกติ
ผลับๆ ผลับๆ ผลับๆ
เสียงฮีลิคลอบเตอร์ที่บินอยู่บนน่านฟ้าของประเทศ ซูดาน แคทที่เห็นว่าเธอมาถึงที่หมายเรียบร้อยแล้วเธอก็หิ้วสำภาระพร้อมกับเอาผ้าปิดหน้าเพื่อกันฝุ่นไม่ให้เข้าจมูกของเธอในขณะที่เธอกระโดดล่มลงมา
" thank you so much bro see you soon" ฟิ้ว...... แคทกล่าวขอบคุณเพืรอนร่วมทีมที่มาส่งก่อนจะกระโดดล่มลงไป ไม่นานร่างบางของเธอที่อยู่ในชุดธรรมดาแต่ทะมัดทะแมงก็งลงมาถึงพื้นทะเลทรายร้อนๆ
แปะๆ
" ร้อนชิบหาย" เมื่อร่างบางลงมาถึงพื้นทะเลทรายที่ร้อนระอุอย่างกับนรก แคทเธอก็เอามือปัดฝุ่นพร้อมกับบ่นอุบทันทีแต่ก็ยอมเดินผ่าแสงแดดและทะเลทรายไปเรื่อยๆ ตามเข็มทิศที่อยู่ที่ข้อมือ
คาร์ทูม
บรื้น..... บรื้น..... บรื้น....
" เห้ย หลบไป หลบไป" บึ้ม..... ตูม...... ปังปัง ปัง
" กรี๊สสสสสสสสสสส / ว๊ายยยยยยย / ฮืออออออ"
เสียงของปืน เสียงของคนกรีดร้อง เสียงของเด็กๆที่ร้องให้ บวกกับเสียงของปืน และก็ระเบิดที่ เกิดจากคสามโลภโมโทสันของมนุษย์ ที่ไม่รู้จักพอ แคททึ่มาถึงพอเธอเห็นภาพที่หน้าหดหู่ใจที่เกิดขึ้นนั้น เธอตะหนักได้ทันทีว่า ทำไมบอสของเธอถึงอยากให้เธอมาที่นี้
ปัง ปัง ปัง
" หนูน้อยมาๆ หลบตรงนี้ก่อนไม่ต้องกลัวนะ" ระหว่างที่แคทกำลัง กำลังมองภาพคนบริสุทธิ์ที่นอนตายจมกองเลือดอยู่นั้น สายตาของเธอก็มองเห็นเด็กน้อยทึ่ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่นั้น เธอกำลังจะถูกคนใจทรามฆ่าเธออย่างเลือดเย็น แคทที่เห็นแบบนั่นเธอก็ชักปืนพกของเธอออกมาทันที จากนั้นเธอก็ยิงเข้าหัวกระบาล ของพวกเดนนรกตายไปสามคน เมื่อรู้ว่าเด็กและเธอปลอดภัยดีแล้ว แคทก็ก้มตัววิ่งเข้าไปพาเด็กน้อยมารบในที่ปลอดภัย พร้อมกับปลอบเธอ
เวลาต่อมา
" แคทฟังฉันให้ดีนะ ไอ้อาระบาร์มันเป็นผู้ก่อการร้าย ที่อันตรายมากเธอระวังตัวให้ดีนะ" อาเธอร์ ทึ่รู้เรื่องนี้ดีถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าลูกน้องของตัวเองฝีมือดีมากก็ตาม แต่ว่าอาเธอร์ก็อดเป็นห่วงแคทไม่ได้เพราะไอ้วายร้าย อาระบาร์ คนนี้ทั้งบ้า เดนตาย และก็เป็นบุคคลอันตรายต่อโลกนี้มาก แคทที่ได้ยินแบบนั้นตอนแรกที่เธอจะมาที่นี้ต้องยอมรับเลยว่า แคทเธอก็รู้สึกกลัวเหมือนกัน แต่พอวันนี้เธอมาเห็นผู้บริสุทธิ์ต้องตาย เธอรู้ได้ทันทีว่าถ้าเธอกลัว โลกใบนี้จะต้องไม่ปลอดภัยอย่างแน่นอน
" คะบอสงานนี้ไม่ฉันก็มันที่ต้องตายกันไปข้าง ฉันคงปล่อยให้มันเคนฆ่าผู้คนเพื่อประกาศศักดิ์ดาแบบนี้ต่อไปได้อีก ไม่อย่างนั่นผู้บริสุทธิ์ต้องล้มตาย ฉันยอมไม่ได้หรอกค่ะ" แคทเธอเอามือจับที่หูพร้อมกับพูดกับเจ้านายด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่สายตาของเธอกับมีแต่ความมุ่งมั้นและก็ความโกรธ ภาพเหตุการณ์เมื่อไม่กี่ชั่วโมงเมื่อกี่ มันทำให้แคทรู้ว่าดธอจะกลัวไอ้ผีห่าซาตานตนนี้ไม่ได้ อาเธอร์ที่ได้ยินแบบนั้นต้องยอมรับว่าเขาหวาดหวันเหมือนกัน แต่ก็แสดงให้ใครเห็นไม่ได้ว่าเขาออ่นแอหรือว่ากลัวไม่อย่างนั่น ลูกน้องของเขาจะกลัว
ตูม.........
ปัง ปัง ปัง ฉึก จึก ตูม....
" อ๊ากกกกกกกกก / ย๊ากกกกกกก" แคทที่ตั้งใจแล้วว่างานนี้เธอต้องปิดเกมให้เร็วที่สุด เธอก็จัดการภารกิจทันที เธอโยนระเบิดเข้าใส่ฐานทัพของพวกมัน จากนั้นเธอก็ค่อยๆวิ่งผ่ากระสุนปืนเจ้าไปจัดการพวกมันทีระคน ทีระคน โดยที่เธอใช้ทักษะขั้นสูง ยิงพวกมันเพื่อที่จะเข้าไปหาตัวการใหญ่ พอกระสุนหมดเธอก็ดึงมีดพกออกจากเอวคอดของเธอ พร้อมกับแทงเข้าไปที่คอหอยแล้วดึงลูกกระเดือกของพวกมันออกมาทีละคนที่ละคน เลือดสดๆของพวกเดนนรกพุ่งกระจายอย่างกับน้ำพุ เต็มตัวเต็มหน้าของเธอ จนกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่ว อีกทั้งเลือดที่เต็มหน้าเต็มตัวของเธอมันทำให้ สภาพของแคทในตอนนี้มันดูน่ากลัวและก็สยดสยองเป็นอย่างมาก