สามีคะฉันคือนางร้าย ยุค80

ตอนที่ 1 ย้อนมาเจ็บ

หยางเฟยเหยียนแต่งงานกับไป๋เทียนเพราะทางบ้านเคยสัญญากันไว้ แม้พ่อแม่ของเขาจะจากไปนานแล้ว ทว่าคำสัญญานี้ เธอรักเขามากและไม่ชอบให้เขาเข้าใกล้ผู้หญิงคนอื่น การถูกเลี้ยงดูมาด้วยความเอาใจใส่เมื่อไป๋เทียนจินต้องดูแลน้องสาวหัวหน้า เธอไม่มีทางยอมให้หวังมู่หลินน้องสาวหัวหน้าเข้ามาอยู่ในบ้าน

‘ทำไมคุณต้องไปคอยดูแลมันด้วย พ่อแม่พี่น้องมันตายหมดแล้วอย่างนั้นเหรอ!’ เธอชี้หน้าผู้หญิงที่หลบอยู่ด้านหลังสามี

‘เฟยเหยียนหยุดพูดจาร้ายกาจ หวังมู่หลินมีเหตุจำเป็นต้องมาขอพักด้วย’ เขาอธิบายกับภรรยาถึงเหตุผลจำเป็น ทว่าหยางเฟยเหยียนไม่ใช่คนที่จะยอมรับฟังง่าย ๆ ยิ่งกับเรื่องผู้หญิงอื่นยิ่งแล้วใหญ่

‘คุณเป็นทหารรับใช้ชาติฉันเข้าใจ แต่การมาคอยรับใช้ลูกสาวหัวหน้ามันคืออะไรคะ! ระบบห่วยแตกที่สุด’

มันควรเหรอการพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน มันสมควรจริง ๆ เหรอ

คนในค่ายทหารมีมากมาย ทำไมต้องเป็นไป๋เทียนจินรับหน้าที่นี้ สหายคนอื่น ๆ ก็เป็นทหารเช่นเดียวกัน ทำไมไม่ไปอยู่ด้วย

‘อย่าทะเลาะกันเพราะฉันเลยค่ะ ฉันไปอยู่ที่อื่นก็ได้ไม่มีปัญหาอะไร คุณไป๋แค่ช่วยพาฉันไปหาที่อยู่ใหม่ก็พอ’

หวังมู่หลินเอ่ยแทรกขึ้นด้วยเสียงสั่นเครือ บนใบหน้าเปื้อนด้วยน้ำตาดูน่าสงสาร

‘ไม่อยากให้สามีภรรยาเขาทะเลาะกัน แต่ชวนสามีคนอื่นไปด้วย เหอะ เป็นถึงน้องสาวทหารยศใหญ่ ปัญญาจะดูแลตัวเองไม่มีเลยเหรอ ต้องมาเดือดร้อนสามีคนอื่น’

‘ผมว่าเราคงคุยกันไม่รู้เรื่อง ถ้าคุณไม่อนุญาตผมก็จะพาหวังมู่หลินไปอยู่ที่อื่น’ ไป๋เทียนจินแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยการหาบ้านหลังใหม่ให้น้องสาวหัวหน้า

‘คุณควรจะดูแลฉันไม่ใช่เหรอ อยู่กับฉันมันกล้ำกลืนฝืนทนมากหรืออย่างไร ทีกับคนอื่นกลับเต็มใจช่วยเหลือเขาง่ายนัก’

หยางเฟยเหยียนมองหน้าสามีด้วยน้ำตา เธอผิดใช่ไหมที่บีบบังคับให้เขามาแต่งงานด้วย

‘ทนหรือไม่ทน คุณย่อมรู้ทุกอย่างดี’ ไป๋เทียนจินไม่อยู่เถียงต่อ ด้วยรู้จักภรรยาเป็นอย่างดี

เขาตัดสินใจพาหวังมู่หลินไปพักที่อื่น หยางเฟยเหยียนยิ่งไม่พอใจหนักตามไปอาละวาดหลายครั้ง จนครั้งสุดท้ายทำอีกฝ่ายเสียโฉม นั่นเป็นเหตุให้ไป๋เทียนจินหมดความอดทนขอหย่า แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ไม่ยอมดึงดันจะอยู่กับเขาเช่นเดิม หยางเฟยเหยียนเชื่อว่าสักวันสามีต้องหายโกรธ พยายามอ้อนวอนง้อเขาอย่างเช่นทุกครั้ง ทว่าครั้งนี้กลับไม่ใช่

เธอโดนนินทาว่าสามีทิ้งเพราะทนความร้ายกาจไม่ไหว ตามเขาไปยังค่ายทหาร คนในหน่วยก็แจ้งกลับมาว่าเขาไม่อนุญาตให้เข้าพบสักครั้ง หยางเฟยเหยียนรอเขาอยู่ทุกวัน จนกระทั่งเธอสิ้นลมหายใจ สามีที่ควรจะอยู่ด้วยก็ไม่เคยกลับมา….

แต่เรื่องน่าขำไม่จบเพียงนั้นเพราะเธอดันย้อนกลับมาในช่วงเวลาเดิม

…ช่วงเวลาที่เขาเดินจากไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น

โดยที่ไม่ได้มีสิทธิ์ด่าเหมือนครั้งก่อนเลยสักคำ ได้แค่มองเขาจากไปช้า ๆ ซึ่งไม่รู้ว่าสวรรค์ต้องการตอกย้ำความเจ็บปวดอะไรนักหนา!