เวลาผ่านไปจนเกือบสามสิบห้านาที เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอที่วางอยู่บนเตียงนอนได้ดังขึ้นอีกครั้ง หญิงสาวรีบกดรับเบอร์แปลกๆ นั้น ที่คาดว่าจะเป็นสายจากพนักงานส่งอาหาร
"สวัสดีค่ะ"
"คุณต้องมนตร์นะครับ" เสียงห้าวๆ นั้นถามกลับก่อน แล้วอธิบายต่ออีก "ตอนนี้ผมมาส่งออเดอร์ให้แล้วครับ"
"อยู่ข้างล่างแล้วเหรอคะ"
"เอ่อ ไม่อะครับ พอดีรถของผมยางรั่วไปต่อไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมอยู่ใกล้ๆ คอนโดคุณต้อง ถ้ายังไงคุณต้องช่วยเดินมารับออเดอร์หน่อยได้มั้ยครับ ไม่ไกลจากคอนโดครับ ราวๆ สองร้อยเมตรเอง"
ต้องมนตร์รู้สึกฉงนทีเดียว ถ้าเขาอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก ทำไมเขาไม่เดินต่ออีกนิดแล้วมาส่งของให้เธอถึงคอนโดล่ะ แต่ปลายสายก็รีบอธิบายเหตุผลที่มีน้ำหนักตาม
"คือผมไม่สะด
