พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 39
จัสตินเดินออกมาจากห้องครัวด้วยรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมีความสุขกับคำพูดเพียงไม่กี่คำของนับดาวขนาดนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนเธอก็เรียกเขาแบบนี้แต่ไม่ได้รู้สึกกระชุ่มกระชวยเหมือนปัจจุบัน ร่างสูงเดินมาที่โต๊ะอาหารด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
ลูกน้องที่อยู่แถวนั้นเห็นอาการของเจ้านายหนุ่มก็อดที่จะรอบยิ้มไม่ได้ ตั้งแต่ทำงานกับนายมาไม่เคยเห็นแม้แต่อมยิ้ม ยิ่งยิ้มจนแก้มจะฉีกขนาดนี้อย่าได้หวัง
"อารมณ์ดีอีกแล้วเหรอครับ ช่วงนี้อารมณ์ดีบ่อยโดยเฉพาะตอนอยู่กับนายหญิง" วินตันเดินเข้ามาในบ้านก็ได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าคมคายอีกครั้ง
ริมฝีปากหนาหุบยิ้มทันทีเมื่อถูกแซวเปลี่ยนโหมดเป็นเคร่งขรึมพลางส่งสายตาไปรอบๆ เห็นลูกน้องคนอื่นยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำให้รังสีความไม่พอใจแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายจนลูกน้องก้มหน้าหัวหดกันเป็นแถวๆ
"มีเรื่องอะไรจะพูดก็พูดมา กูไม่ได้อารมณ์ดีกับทุก
