" คุณ..เพียรา "
เสียงเรียกช่างเบาหวิว หลังเธอต้องผิดหวัง เพราะคนที่เข้ามาไม่ใช่คนที่รอคอย
เพียราหยุดยืนอยู่ที่ประตูอึดใจนึง ก่อนค่อยๆ ปิด
จากนั้น...
พรึ่บ!
ห้องทั้งห้องสว่างโร่ ด้วยมือของหล่อน
" ไม่ได้คิดจะช่วยเขาประหยัดไฟหรอกใช่มะ "
นั่นคือประโยคแรกที่หล่อนพูด หลังเดินนวยนาดเข้ามา หล่อนถือวิสาสะ หย่อนก้นนั่งลงข้างเธอ ก่อนจับจ้องตั้งแต่หัวจรดเท้า
" มะ มีอะไรหรือคะ? "
แน่นอน อยู่กันสองต่อสองแบบนี้ เดมีย่อมประหม่าเสียงเธอตะกุกตะกัก พลางถอยร่อนโดยปริยาย เพื่อให้ระยะห่างนั้น ทำให้หายใจสะดวกขึ้น
" ก็ สวยดีนะ แต่น้อยกว่าฉัน " เพียราจ้องหน้าเดมีเขม็ง และถามคำถามที่ทำคนฟังสะอึก " ใช้วิธีไหนจับครูฉันอยู่เหรอ "
" คะ คุณ "
"ไม่ต้องมาทำตาใสซื่อหรอกน่า ฉันไม่เหมือนพี่เอมี่กับพี่ไศลา มองเธอออก เธอแสดงอยู่ใช่มะ"
" มะ หมายความว่าไงคะ คุณพูดอะไรฉันไม่เข้าใจ "
เสียงถามของเธอ ทำเพียราถึงกับแค่น
