หมารับใช้

1074 คำ
เสียงฝีเท้าเดินหนักๆ ไม่ใช่ของใครที่ไหนแต่เป็นเขา แมททริกกับร่างบางที่กำลังแบก เธอตัวร้อนจี๋ ชนิดที่ไฟจี้เนื้อยังไม่ร้อนเท่า เสียงพึมพำละเมอบ่งบอกให้รู้พิษไข้กำลังทำสาวเจ้าล่องลอยไปไกล ซึ่งยากที่จะเขย่าให้กลับมา " อย่าเพิ่งตาย เธอยังตายไม่ได้ " ทว่า รู้ทั้งรู้ว่าเธอคงไม่รู้สึก เขาก็ยังจะออกคำสั่ง เสียงทุ้มเรียกชื่อหญิงสาวราวสิบรอบในระหว่างทางเดิน ก่อนจะแตะคีย์การ์ด สแกนดวงตาและลายนิ้วมือหลังมาถึง ใช่..นี่คือห้องของเขา ใช้สำหรับนอนค้างอ้างแรมยามประชุมจนดึก แต่วันนี้กลับต้องพาผู้หญิงโนเนมเข้ามาอย่างเลี่ยงไม่ได้ และเป็นคนแรก เพราะที่นี่คือองค์กร ที่ยากจะพาคนนอกเข้ามา นั่นคือกฏต้องห้ามที่เด็ดขาดที่สุด " ช่วยไม่ได้นะ ถึงหนาวก็ดีกว่าตาย " เขาพึมพำพลางเท้าสะเอว ยืนมองร่างบางสีหน้าเรียบเฉย หลังปล่อยเธอลงอ่าง แล้วโทรสั่งน้ำแข็งถังใหญ่ ในขณะมือเอื้อมไปเปิดน้ำ โดยใช้ระดับที่เย็นที่สุด แน่นอน ความเย็นจากน้ำที่หล่นลงมาจากฝักบัวนั้น ทำเธอหนาวเหน็บ เดมีตัวสั่นสะท้านเผลอกอดตัวเอง โดยไม่คิดจะลุกหนีออกจากอ่างไปไหน ภาพนั้นทำเขานึกสงสารจับใจ ทว่าช่วยอะไรเธอมากไม่ได้ นอกจากยืนมอง กระทั่งน้ำแข็งที่สั่งมาถึง เขาเทมันจนหมดถัง ไม่คิดจะเหลือไว้สักก้อน ทำหญิงสาวตัวสั่นมากกว่าเดิม เธอปากซีด ชนิดที่ทำคนยืนมองอยู่เฉยไม่ติด แมททริกทรุดลงนั่งข้าง เผลอยื่นมือข้างนึงไปอังหน้าผาก พร้อมหน้าวิตกกังวล เขากำลังค้นหาอุณหภูมิ ภาวนาให้มันคงที่ และมั่นใจได้ว่าจะไม่ทำให้เธอช็อค ก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นมา พาไปยังเตียง เขาไม่คิดจะตามหมอ เพราะนี่เป็นความลับสุดยอดที่ใครจะรู้ไม่ได้ เดมีเปรียบเสมือนตุ๊กตาทอง สมบัติมีค่าที่เหล่ามาเฟียต้องการอยู่ตอนนี้ " ฟู่วว!" แมททริกยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเอง เขาค่อนข้างเครียดเมื่อมาอยู่ในจุดที่เขาไม่ถนัดเอาเสียเลย ใช่ การดูแลผู้หญิงมันเหมาะกับเขาที่ไหนกันล่ะ! ยิ่งเป็นผู้หญิงที่ขี้อ่อนแอด้วยเล่าก็ ยิ่งแย่ใหญ่ " สวยขนาดนั้นเชียวหรือวะ" เขาแค่นหัวเราะ เมื่อนึกถึงภารกิจที่ถูกมอบหมายให้ทำจนเหมือนจะกลายเป็นภาระ มองร่างนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะนิ่งไปเสมือนคิด และเหมือนต้องชะงักเมื่อมองรูปหน้านั้นนานไปหน่อย สัญชาตญาณแห่งความสงสัยจึงสั่งให้เขาเอื้อมมือไปแหวกปอยผอมที่ปรกหน้ามอมแมมนั่น หวังให้มองเห็นเธอชัดๆอีกที แต่แล้ว.... กลับต้องชะงักกลางคัน เพราะเสียงสมาร์ทโฟนจากเรกาโด "บ้าจริง !" นั่นจึงทำเขาได้สติขึ้นมา แมททริกลบปากตัวเองเขาเกือบทำเรื่องที่น่าอายเสียแล้ว แมททริกถอนหายใจโล่งอก หลังวางสายจากเรกาโด แล้วกลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง ในห้องสี่เหลี่ยมซึ่งเป็นห้องนอนที่ไร้กล้องวงจรปิด เป็นสิ่งที่วิเศษสุดสำหรับเขาแล้วในตอนนี้ แม้จะไม่พอใจต่อเนื้อหาและข่าวสารที่รับรู้มาบ้าง จากปลายสายทว่า นั่นคือเรื่องเล็กน้อย เขาไม่จำเป็นต้องคิดอะไรเลย การใช้เวลานี้ที่นานๆทีจะมีต่างหาก ถือโอกาสพักผ่อนน่าจะมีประโยชน์และคุ้มค่ากว่า ว่าแล้วเขาก็เร่งเคลียร์ปัญหาตรงหน้า โดยการเอาผ้าขี้ริ้วเน่าๆแถมเปียกโชกบนร่างบางออก แล้วเอายาปฏิชีวนะยัดปากเธอซะ แต่แล้ว... เหมือนจะไม่ง่ายอย่างใจคิด หลังเดรสราคาแพงหลุดออกไป เผยร่างบางผิวขาวเนียน " ให้ตายเถอะ! " เขาสบถ เร่งหันไปทางอื่น ก่อนนิ่งไปพักใหญ่ราวกับช็อค สาบานเลยว่าเขาเห็นหน้าอกของเธอเต็มๆ สองเต้าหยุ่นกลมน่าคลึงนั่น ที่ไม่หลงเหลืออะไรเลย " บ้าจริง ยัยนี่ไม่ใส่เสื้อในเหรอวะ?! " เขากัดฟันกรอด พึมพำกับตัวเองทิ้งท้าย ก่อนสูดลมหายใจเข้าปอดสุดลึก หันกลับไปมองอีกรอบ นี่ถ้าไม่ติดว่าดัมให้ความสนใจอยู่ ป่านนี้เธอคงเสร็จเขาไปแล้ว เขาคิด ก่อนจะลุกพรวดออกจากเตียงไปยังตู้เสื้อผ้าอย่างไม่รนราน ซึ่งตั้งอยู่อีกห้อง เขาเองก็ไม่คิดไม่ฝันว่าในชีวิตจะต้องมาทำอะไรแบบนี้ " หาเสื้อผ้าให้ผู้หญิง?! เหอะ.." เขาเอ่ยติดตลก ในขณะแหวกไม้แขวนทีละอันเพื่อหาเสื้อยืด เพราะคิดว่าคงจะใส่สบายและให้ความอบอุ่นแก่เธอได้มากที่สุด ก่อนจะยกยิ้มสมเพชตัวเองหนักเข้าไปอีก เมื่อเสื้อที่เธอสามารถใส่ได้เป็นตัวโปรดของเขา และมีเพียงตัวเดียว " ฟู่ววว เห็นทีจะกลายเป็นหมาก็คราวนี้ล่ะ ไอ้หมารับใช้เอ๊ย " ถึงเขาจะบ่นอุบไม่เลิก แต่ของใช้ที่เขาแสนจะหวงแหน ก็เลือกที่จะยกให้เธอ ใช่สิ ตอนนี้เดมีเปรียบเสมือนนายหญิง ในอนาคตอาจจะเป็นอย่างนั้นใครจะไปรู้ เขาอาจจะก้มหัวให้เธอในฐานะภรรยาของดัมก็ได้ นึกแล้วก็น่าขัน ชายหนุ่มแค่นหัวเราะเป็นครั้งที่สอง ก่อนจะโน้มตัวลงไปสวมเสื้อให้เธออย่างชำนาญการ ปิดท้ายโดยการดึงผ้านวมห่มให้ จากนั้นจึงจะหมุนตัวมายังโซฟานุ่มยาว พลางล้มตัวลงนอน แม้นร่างกายจะอ่อนเพลีย เนื่องจากไม่ได้นอนเต็มที่สะสมมาหลายวัน กับดวงตาที่หนักอึ้งใกล้จะปิดลงเต็มที แต่ในหัวกลับไม่สามารถขจัดเรื่องของเธอออกไปได้ แต่แล้ว... ไม่นานก็ต้องสลัดความคิดนั้น เมื่ออยู่ดีๆมีความคิดนึงมาแทนที่ " ก็แค่...ผู้หญิงขายตัว ฟู่วว " อย่างดัมไม่มีทางเอาผู้หญิงอย่างเธอมาเอี่ยวธุรกิจหรอก เพราะไม่อย่างนั้นคงจะพังไม่เป็นท่า ใครกันจะมาก้มหัวให้กับผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าฆ่าเคียว เพื่อนร่วมทีมของพวกเขา!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม