ในห้องหรูหราและอบอวลด้วยกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเครื่องหอมชั้นสูง แสงจันทร์สาดส่องผ่านม่านผ้าไหมบางเบาที่ปลิวไหวตามลมเย็นยามค่ำคืน สะท้อนให้เห็นเงาของเรือนร่างหญิงสาวที่บอบบางงดงาม องค์ฮองเฮาหลี่หวงซินนอนทอดร่างบนแท่นบรรทม ดวงตางามซึ่งเคยเต็มไปด้วยความเย็นชาและเศร้าสร้อยบัดนี้กลับเปล่งประกายไปด้วยความหลงใหลและพิศวาส มือเรียวบางของนางเลื่อนผ่านเรือนร่างที่ยังคงอบอุ่นจากการเสพสมเพิ่งผ่านไปไม่นาน
ท่านแม่ทัพฉินเย่เหวิน ผู้ที่เพิ่งจะละเรือนร่างของนางไปนั้นนั่งอยู่ข้างเตียง ดวงตาคมดุจเหยี่ยวของเขาจ้องมองนางด้วยความปรารถนาที่ไม่เคยลดลงแม้แต่น้อย ริมฝีปากของเขายังคงมีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ติดอยู่ หลังจากใช้เวลาเกือบตลอดทั้งคืนเพื่อเสพสุขในเรือนร่างที่ยวนยั่วและร้อนแรงของนาง
หลี่หวงซินเองก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่านางกำลังตกอยู่ในความลุ่มหลงในรสราคะที่ท่านแม่ทัพมอบให้ ลีลาของเขาที่เร่าร้อนรุนแรงทำให้นางเริ่มลืมเลือ
