EP0 CHEETAH
1918 คำ
*นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยเรื่องราวความรักของสี่พี่น้อง สี่เรื่อง สี่รส ที่อัดแน่นไว้ในเล่มเดียว
ประกอบไปด้วยเรื่องของ (เรียงตามลำดับ)
Cheetah (ชีตาร์)
Jaguar (จากัวร์)
Pantera (แพนเทอรา)
Tiger (ไทเกอร์)
ขอให้มีความสุขกับการอ่านเรื่องราวความรักของสี่พี่น้องตระกูลเสือ :)
CHEETAH
ชีตาร์ ชลิตา พาฬโรจนภาคิณ
อายุ 19 ปี / ปีหนึ่ง คณะบริหารธุรกิจ
สถานะ: ความลับ
EP0 CHEETAH
11PM @Pick me pub
“ธันลองดื่มนี่สิคะ”
เจ้าของชื่อรับเครื่องดื่มจากสาวสวยข้างกายมากระดกดื่มโดยไม่ได้สนใจว่ามีสายตาของใครจับจ้องอยู่
‘ธันเดอร์’ หนุ่มหล่อแห่งคณะบริหารที่ตั้งแต่เข้ามาในผับก็มีคนเข้าหาไม่หยุด ‘ฮอต’ คำร่ำลือจริงๆ ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาส่วนสูงเกินมาตรฐานฐานะทางบ้านก็ดีเป็นที่หมายปองของสาวๆ หลายคนอย่างไม่ต้องสงสัย
อันที่จริงก็ไม่ใช่แค่ธันเดอร์หรอกเรียกได้ว่าหนุ่มๆ ที่นั่งอยู่ในโต๊ะนี้ ‘ศีลเสมอกัน’ ทั้งกลุ่มตกได้ใครในกลุ่มนี้ก็ดีทั้งนั้นทำให้โต๊ะวีไอพีนี้มีสาวๆ แวะเวียนเข้ามาทักทายไม่ขาด
“เพื่อนมึงได้แน่เลยว่ะเกอร์”
“เออ ให้มันหน่อยไม่เห็นควงใครมานานแล้ว” ‘โชน’ เพื่อนอีกคนในกลุ่มกันไปกระซิบกับ ‘ไทเกอร์’ นินทาเพื่อนที่ ‘ดูเหมือน’ จะถูกใจสาวข้างๆ เป็นพิเศษ ตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆเริ่มแยกย้ายกันไปหา ‘เหยื่อ’ ของตัวเองแล้วทำให้ที่โต๊ะเหลือเพียง ไทเกอร์ โชน ธันเดอร์กับสาวที่นั่งข้างๆ แล้วก็...
"เกอร์ต้าอยากกลับแล้วอะ"
"อะไรนะ!"
"อยาก-กลับ-แล้ว!"
"เพิ่งมาไม่นานเองนะ อีกแป๊บได้มั้ยเดี๋ยวไปส่ง"
ไทเกอร์ตะโกนคุยกับ 'ชีตาร์' น้องสาวของเขาแข่งกับเสียงเพลงในผับที่ดังสนั่น เมื่อชั่วโมงที่แล้วคนตัวเล็กงอแงจะตามพี่ชายมาเที่ยวสถานที่อโคจรจนไทเกอร์ต้องออกไปรับแต่มาได้ไม่ถึงชั่วโมงน้องสาวตัวดีของเขาก็งอแงจะกลับซะแล้วขัดอารมณ์ที่กำลังสนุกสุดเหวี่ยงของเขากับกลุ่มเพื่อนเอาดื้อๆ
"ไม่เอาต้าจะกลับแล้ว ไม่ต้องไปส่งก็ได้เกอร์สนุกไปเถอะเดี๋ยวกลับเอง"
“ไม่เอางี้ดิต้า อีกแป๊บเดี๋ยวไปส่ง" ไทเกอร์ไม่ยอมขืนปล่อยให้กลับเองเขาโดนพี่ๆด่าแน่แค่พาน้องมาเที่ยวที่แบบนี้ก็โดนบ่นจะแย่แล้ว เขาหวงน้องก็จริงแต่ก็อยากสอนให้ชีตาร์รู้จักใช้ชีวิตด้วยอะไรให้ลองได้ก็ไม่ห้ามจะได้ทันคนเพราะเขาไม่สามารถมาเฝ้าหรือคุมน้องได้ตลอดเวลา
"ต้าจะกลับเดี๋ยวนี้!"
"ต้าาา"
"ให้เวลาห้านาทีถ้าเกอร์ไม่ลุกต้าจะกลับเอง"
คนตัวเล็กกอดอกยื่นคำขาดกับพี่ชายตัวเองที่กำลังสนุกได้ที่เธอรู้ว่านิสัยไม่ดีที่ขอมาเองแล้วยังงอแงจะกลับอีกแต่ให้อยู่ต่อไปเธอได้อกแตกตายแน่ๆ ไม่คิดเหมือนกันว่ามาถึงแล้วจะเจอกับ ‘อะไรแบบนี้’ จนทำให้หมดอารมณ์ที่จะอยู่ต่อ
"เดี๋ยวกูไปส่งให้เอง" ในขณะที่สองพี่น้องกำลังเล่นสงครามประสาทกันก็เหมือนมีเสียงสวรรค์มาช่วยชีวิตไทเกอร์เมื่อธันเดอร์เสนอขึ้นจนสองพี่น้องหันไปมอง
"อ้าว แล้วเด็กมึง?" ไทเกอร์มองหาสาวสวยที่นั่งอยู่ข้างเพื่อนตัวเองเมื่อครู่แต่ตอนนี้ไม่อยู่แล้วน่าจะไปเข้าห้องน้ำมั้ง
“ช่างสิ กูเบื่อแล้วอยากกลับพอดี"
"กูถามจริงธันเดอร์"
"เออ มึงสนุกไปเถอะเดี๋ยวกูไปส่งน้องให้”
ชีตาร์มองคนที่อาสาไปส่งตัวเองนิ่งๆไม่แสดงความรู้สึกอะไร ชีตาร์รู้จักเพื่อนไทเกอร์ทุกคนเคยคุยบ้างแต่ก็ไม่ถึงขั้นสนิทมากเพราะคนหวงน้องอย่างเขาไม่ยอมให้เพื่อนเข้าใกล้น้องสาวสุดที่รักอยู่แล้วแต่เวลานี้เขากำลังติดลมด้วยสิมีคนที่ไว้ใจได้ไปส่งน้องให้ก็ดีแต่ก็เลือกที่จะถามความสมัครใจของน้องตัวเองก่อน
"กลับกับไอ้ธันได้มั้ย"
"อือ จะไปส่งก็ลุกสิ” พูดจบคนตัวเล็กก็ลุกขึ้นเดินนำ ‘เพื่อนพี่ชาย’ ออกจากผับไปจนคนตัวโตต้องรีบเดินตามไปคอยกันคนไว้ให้ ท่าทางนิ่งๆ ของชีตาร์ทำเอาธันเดอร์ขนลุกแปลกๆ แต่คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง...
บนรถ
ตลอดทางที่ขับรถมาส่ง ‘น้องสาวเพื่อน’ ที่คอนโดของเจ้าตัวทั้งคู่ไม่ได้คุยอะไรกันเลยมีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศภายในรถและเสียงเพลงที่เขาเปิดคลอเบาๆ เขาว่าเขาไม่ได้คิดไปเองแน่ๆ ว่าตอนนี้ชีตาร์อารมณ์ไม่ดีทำเอาเขาไม่กล้าพูดอะไรด้วยเลย
"ขอบคุณที่มาส่ง" ชีตาร์พูดประโยคแรกหลังจากเงียบมาตลอดทางโดยไม่หันไปมองคนที่มาส่งสักนิด เธอปลดเข็มขัดนิรภัยออกหมุนตัวจะลงจากรถทันทีแต่โดนคนตัวสูงรั้งแขนเล็กไว้ซะก่อน
"เดี๋ยวต้า"
"ปล่อย ส่งเสร็จแล้วก็กลับไปสิ"
"เป็นอะไร?"
"เปล่า ปล่อยได้แล้วต้าง่วงจะรีบไปนอน"
ร่างบางพยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของคนตัวสูงแต่สะบัดยังไงธันเดอร์ก็ไม่ยอมปล่อย ท่าทางแบบนี้ทำให้ธันเดอร์รู้เลยว่าเขากำลังโดนน้องงอนแน่ๆ คงปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้
"ขอขึ้นไปด้วยดิ"
"ไม่...นี่! ฟังกันบ้างมั้ยเนี่ย ธันเดอร์!” คนตัวเล็กรีบปิดประตูรถตามคนที่แย่งกระเป๋าค้นหาคีย์การ์ดเปิดเข้าคอนโดของเธอไปอย่างเร็วห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟังทำให้เธอต้อง ‘จำใจ’ ยอมให้เขาเข้ามาในห้องจนได้ทั้งๆ ที่อารมณ์ในตอนนี้ไม่อยากมองหน้าเขาสักนิดก็เถอะ :(
"เป็นอะไร"
คนตัวสูงถามร่างบางที่พอมาถึงก็รีบไปนั่งเช็ดเครื่องสำอางออกไม่ยอมคุยกับเขาทั้งๆเขาอยู่ในห้องด้วยแท้ๆแต่ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตนถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ
"ต้า"
"ชีตาร์! สนิทหรอมาเรียกต้าๆอะ อื้ออ" โดนเขาบีบปากไปทีเมื่อเธอพูดแบบนั้นออกมา สนิทไม่สนิทเธอก็รู้ดีอยู่แล้วนี่ ท่าทางประชดประชันแบบนี้ยิ่งชัดเลยว่าตอนนี้เขากำลังโดนคนตัวเล็กงอนเข้าให้แล้วจริงๆ
"งอนอะไร"
"ไม่ได้งอน"
"เนี่ยงอน เป็นอะไรก็พูด"
"ก็บอกว่าไม่ได้งอนไง ทำไมต้าต้องงอนพี่ด้วยไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"
“ไม่ได้เป็นอะไรกัน?"
ธันเดอร์ขมวดคิ้วยุ่งทวนประโยคที่คนตัวเล็กพูดด้วยความไม่พอใจแต่ชีตาร์กลับไม่สนใจไล่ให้เขากลับไปท่าเดียว
"อือ กลับไปได้แล้ว อื้อ ทำอะไรเนี่ยธันปล่อย!” มือเล็กผวากอดคอหนาไว้เพราะกลัวตกก่อนจะเปลี่ยนเป็นทุบไหล่เขาเเรงๆ เมื่อธันเดอร์อุ้มร่างเธอจากโต๊ะเครื่องแป้งมานั่งทับบนตักที่ปลายเตียงกอดเอวบางไว้แน่นไม่ยอมให้เธอได้ดิ้นหนีจนกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง
"ให้พูดใหม่"
"พูดอะไร"
“ที่บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน"
“พูดจริงๆนี่ ก็ต้าโสด"
“ชีตาร์!"
คำว่า ‘โสด’ จากคนบนตักทำธันเดอร์อารมณ์เสียเผลอตะคอกชื่อเธอเสียงดังแต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้สะทกสะท้านเลยสักนิด ไม่พอใจละสิ ดี! จะได้รู้ซะบ้างว่าเธอก็ไม่พอใจเหมือนกันกับสิ่งที่เขาทำก่อนหน้านี้
"ไม่ต้องมาขึ้นเสียงใส่เลยนะ กลับไปกกเด็กพี่เลยไป"
"อ่อ งอนเรื่องนี้หรอ"
"ก็บอกว่าไม่ได้งอน!"
"หึ เด็กว่ะ”
พอรู้สาเหตุที่ให้ชีตาร์ประชดประชันแบบนี้ก็ทำเอาคนอารมณ์เสียเมื่อครู่ยิ้มออก ยีผมคนบนตักด้วยความเอ็นดูแต่การกระทำและคำพูดของเขาที่ทำเหมือนเธอเป็นเด็กยิ่งทำให้ชีตาร์ไม่พอใจ
"เออ เพราะต้ามันเด็กไงพี่ก็เลยสนใจคนอื่น ฮึก" จนต้องปล่อยโฮออกมาทำเอาคนเป็นพี่ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นน้ำตาหยดแมะออกมาจากดวงตาคู่สวยอย่างกับเขื่อนแตก
"เฮ้ย ร้องไห้ทำไม"
"ปล่อยต้า อึก กลับไปหาเด็กพี่ไป"
ธันเดอร์ไม่ยอมปล่อยกลับกันเขากอดร่างบางกดหัวเล็กให้ซบลงที่อกแกร่งเมื่อชีตาร์ไม่มีท่าทีจะหยุดร้องไห้มีแต่ร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเสื้อตัวแพงของเขาชุ่มไปด้วยน้ำตา งานเข้าของจริงเลยดิทีนี้
“หยุดร้องก่อน ธันขอโทษ ธันไม่ได้อะไรกับเขาเลยถึงได้หนีมาส่งต้านี่ไง"
“ถ้าต้าไม่ไป อึก ก็คงไปต่อกับเขาแล้ว แถมธันยังปล่อยให้เขา...” บลาๆๆ
เสียงเล็กบ่นอู้อี้กับอกแกร่งฟังไม่ได้ความแต่ที่จับใจความได้ว่าเธอบ่นเรื่องที่เขายอมให้คนนั้นนั่งข้างๆ คอยชงเหล้าให้นั่นแหละซึ่งเขาเองก็ไม่ได้เต็มใจแต่จำใจต้องทำ รู้ว่าชีตาร์ไม่พอใจแต่ก็ไม่คิดว่าจะโกรธกันจนถึงขั้นร้องไห้แบบนี้เพราะปกติเวลาอยู่ต่อหน้าไทเกอร์เขาต้องคั่วสาวอยู่แล้วเพื่อไม่ให้เพื่อน ‘สงสัย’ ในตัวเขา
"ก็เดี๋ยวไอ้เกอร์มันสงสัย"
แต่วันนี้อยู่ๆ ชีตาร์ก็โผล่มาเนี่ยสิทำเอาเขาวางตัวไม่ถูกเลย ตอนเจอชีตาร์ก็พยายามห่างจากคนนั้นแล้วนะแต่ก็นั่นแหละ
“ธันขอโทษ ไม่ได้อะไรกับเขาจริงๆ”
ริมฝีปากร้อนกดจูบลงบนผมหอมเพื่อปลอบโยนจนคนตัวเล็กหยุดร้อง นิ้วเรียวยาวเกลี่ยน้ำตาออกจากใบหน้าหวานสวยแล้วจูบซับน้ำตาให้เด็กขี้แยเบาๆ
“หายโกรธยัง”
“ยัง”
“อ้าว แล้วธันต้องทำไง”
ร่างบางไหวไหล่ก่อนจะลุกออกจากตักแกร่งซึ่งครั้งนี้ธันเดอร์ยอมปล่อยเธอแต่โดยดี
คนตัวเล็กเดินตรงที่หน้าห้องน้ำถอดชุดสวยออกกองไว้ที่หน้าประตูตามด้วยชุดชั้นในจนร่างกายเปลือยเปล่า ทุกการกระทำตกอยู่ในสายตาของธันเดอร์ที่นั่งกัดปากมองเธออยู่ที่ปลายเตียงก่อนจะลุกตามเธอไปเมื่อได้ยินประโยคเชื้อเชิญ
“อยากให้หายโกรธก็ตามเข้ามาสิ...”
อ่า สงสัยว่ายัยตัวเล็กของเขาคงอยากได้คนถูหลังให้ละมั้ง ;)
CHEETAH
tiger: ต้า ไอ้ธันส่งถึงคอนโดยัง
tiger: เงียบ? หลับแล้วหรอ
tiger: ชีตาร์?
"อ๊ะ ธัน สะ เสียว อื้ออ"
“ฮึ่ม เสียวเหมือนกัน อ่าา ต้า...”
THUNDER
tiger: ธันมึงส่งน้องกูถึงคอนโดยัง
tiger: หายหัว? กกสาวหรอวะ
tiger: มาตอบกูก่อน
tiger: ไอ้ธัน!
tiger is calling you (15 sec)
tiger: สัส แล้วไหนบอกว่าเบื่อ เอากับสาวอยู่ทีหลังไม่ต้องรับ
tiger: แค่ส่งข้อความมาบอกว่าส่งถึงแล้วก็ได้มั้งไอ้ควาย
Thunder: โทามั
Thunder: โทษที
Tiger: ไม่ต้องตอบแล้ว!
Tiger: แต่เบาหน่อยนะมึง เอาซะครางขนาดนั้นตื่นมาเด็กมึงคงช้ำน่าดู
Thunder: เออ จะพยายาม
- ผู้เขียน
