16 รับผิดชอบแค่ลูก
1371 คำ
16 รับผิดชอบแค่ลูก
“มันเกิดอะไรขึ้น ฉันไปมีลูกกับเธอตอนไหน!!”
“วะ...วันนั้นคุณเมามาก แล้วเราทั้งสองคนก็เอ่อ...มีอะไรกัน” เอมิกาก้มหน้างุดไม่กล้าสู้หน้า ชายหนุ่มมาดร้ายย่างสามขุมเข้ามากระชากร่างบางเข้าหาตัว พร้อมออกแรงบีบจนคนตัวเล็กเบ้หน้า “โอ้ยย!!”
“เธอจงใจใช่ไหม! เธอจงใจปล่อยให้ตัวเองท้องหวังจับฉันใช่ไหม!!”
“ปะ...เปล่านะ ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย”
“แล้วทำไมไม่เอาเด็กออกตั้งแต่แรก!”
กึก!
เอมิกาสะอึก ดวงตากลมโตสั่นระริก ไม่เชื่อว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากพ่อของลูก เขาไม่สงสารเด็กตาดำๆ เลยหรอ ออสตินคือลูกของเขานะ
“ถ้าเธอเอาเด็กออกตั้งแต่แรก...ทุกอย่างก็จบ!” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ฝ่ามือใหญ่ค่อยๆ คลายออก เสียงสบถอย่างหัวเสียดังขึ้นทำให้เอมิกาไม่กล้าแม้จะเงยหน้าสบตา เขาไม่ต้องการลูกจริงๆ ด้วย “นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ!!”
หญิงสาวสะอื้นร่ำไห้เพราะสงสารลูกชาย แม้กระทั่งพ่อแท้ๆ ก็ยังไม่ต้องการ ไม่ได้อยากให้เขารับผิดชอบอะไรทั้งนั้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น เรื่องลูกเธอจะรับผิดชอบเองแค่อยากให้เขาช่วยชีวิตลูกก็แค่นั้น เขามีเงินมากมาย เติบโตมาบนกองเงินกองทอง เรื่องแค่นี้ไม่กระทบขนหน้าแข้งหรอก เพราะเธอเองก็ไม่รู้จะไปหาเงินจากที่ไหนเหมือนกัน
“ฉันไม่ได้เรียกร้องให้คุณรับผิดชอบหรอกค่ะ แค่ฉันอยากขอให้คุณ...ช่วยชีวิตลูกของเรา หลังจากนั้นพวกเราสองคนแม่ลูก จะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีกเลย”
“ฉันก็ไม่ได้กะจะรับผิดชอบหรอก เพราะฉันมีแฟนอยู่แล้ว อีกอย่างเรากำลังจะหมั้นกันในอีกไม่ช้า ถ้าเกิดอลิสรู้ว่าฉันมีลูกจะทำยังไง!”
“ฉันขอโทษค่ะ” เอมิกาก้มหน้างุด บีบมือให้กำลังใจตัวเอง “ฉันจะปกปิดเรื่องนี้ จะไม่ให้คุณอลิสรู้เด็ดขาด”
“ต้องเข้าใจนะว่าฉันมีแฟนอยู่แล้ว ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายฉันจะเป็นคนออกให้เองทั้งหมดทุกบาททุกสตางค์ แต่เธอกับลูกห้ามเข้ามายุ่งกับเกี่ยวฉันอีก เพราะไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน!” เขาตัดบทอย่างไร้เยื่อใย ไม่ได้อยากจะเป็นคนใจร้ายขนาดนั้นหรอก แต่เขามีแฟนอยู่แล้ว ถ้าอลิสสารู้เข้ามีหวังได้เลิกกันแน่ อีกอย่างผู้หญิงคนนี้ไม่เอาเด็กออกเองเพราะฉะนั้นมันไม่ใช่ความผิดของเขาเลย
หากจะเรียกร้องให้เขารับผิดชอบ ฝันไปเถอะ! คนที่เขาจะรับผิดชอบก็คืออลิสสาผู้หญิงสูงส่งเท่านั้น ส่วนผู้หญิงคนนี้จะถือว่าเป็นอุบัติเหตุก็แล้วกัน
รู้ถึงไหนคงอายถึงนั่น ถ้ามีคนรู้ว่าเขาแอบไปกินผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้า คงเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ๆ!
“ฉันจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับค่ะ ขอบคุณที่เมตตาลูกนะคะ” เอมิกายิ้มทั้งน้ำตาด้วยความซาบซึ้งใจ ทำให้มาร์ตินชะงัก รอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่จำไม่ได้
จู่ๆ ภาพที่เขาจูบกับหญิงสาวรายหนึ่งที่มีหน้าตาสะสวยก็ลอยแวบเข้ามา ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้เรือนร่างสุดเซ็กซี่ บีบเค้นก้อนเนื้อขนาดใหญ่ เขาจูบเธออย่างเร่าร้อนและเธอเองก็ตอบสนองกลับอย่างเร่าร้อนเช่นกัน หลังจากนั้นทุกอย่างก็ไปจบที่เตียง
ชายหนุ่มสะบัดศีรษะไล่ภาพนั้นออกไป ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมถึงตามหลอกหลอนทุกวี่ทุกวัน
“ที่ฉันช่วยเพราะเห็นว่าเธอเดือดร้อน แต่ฉันไม่ได้รับเป็นลูก เพราะฉะนั้น...อย่ามาบอกว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกฉันเด็ดขาด”
“ค่ะ เด็กคนนั้นจะเป็นลูกฉันแค่คนเดียว” เธอกลืนก้อนจุกตันในลำคอ ใช้มือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าจนเลอะเปรอะเปื้อน วันนี้เธอทำงานทั้งวันโดยไม่ได้มีเวลาดูแลตัวเอง ผมเผ้ายุ่งเหยิงเพราะเป็นห่วงชีวิตลูกมากกว่าตัวเอง สภาพของเธอทำให้อีกคนรังเกียจ
มาร์ตินเห็นภาพนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจ เขาไปมีอะไรกับผู้หญิงแบบนี้จริงๆ หรอ หรือวันนั้นเขาเมาจนไม่ได้สติถึงขั้นไปคว้ายัยลูกเป็ดขี้เหร่มาทำเมีย เทียบกับอลิสสาไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ
หลังจากตกลงเรื่องค่าใช้จ่ายเสร็จมาร์ตินก็ขอตัวกลับ เพราะไม่อยากเห็นหน้าเอมิกาให้อารมณ์เสียไปมากกว่านี้ เขาให้เบอร์ลูกน้องคนสนิทไว้เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะให้ลูกน้องเข้ามาแทน ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในโรงพยาบาลเขาเป็นคนรับผิดชอบหมดทุกบาททุกสตางค์ แต่อย่างอื่นไม่ขอรับผิดชอบ เพราะเขากะจะมีลูกกับอลิสสาอยู่แล้ว
ลูกของเขาต้องเกิดมาจากผู้หญิงที่เพียบพร้อมเท่านั้น ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนี้ เขาเป็นคนมีชื่อเสียง มีหน้ามีตาในวงการ ผู้หญิงที่จะเข้ามาเป็นแม่ของลูกต้องเป็นคนที่เหมาะสมเท่านั้น และอลิสสาคือคนที่เหมาะสมที่สุดแล้ว ไม่มีใครเทียบหรือแทนที่แฟนสาวของเขาได้เด็ดขาดโดยเฉพาะยัยลูกเป็ดขี้เหร่!
“นายจะเอายังไงกับเด็กคนนั้นต่อ เขาคือลูกของนายนะครับ”
“ลูกของกูต้องเกิดจากอลิสเท่านั้นเว้ย! ถ้าเกิดจากคนอื่นกูไม่นับเป็นลูก!” ชายหนุ่มสบถด้วยความหงุดหงิดใจ ตั้งแต่เห็นหน้าของเด็กคนนั้น หัวใจก็รู้สึกร้อนรนอย่างไม่ทราบสาเหตุ กระวนกระวายใจจนนั่งไม่ติด เด็กคนนั้นเป็นลูกของเขาเลยนะ ถึงจะเกิดจากผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าก็เถอะ “มึงว่ากูควรทำยังไงดี ปล่อยผ่านไปหรือไปรับเด็กนั่นมาเลี้ยง”
ซุปเปอร์สตาร์หนุ่มเริ่มคิดไม่ตก เขาเติบโตมาบนกองเงินกองทอง อยากได้อะไรก็ได้ อยากกินอะไรก็กิน เป็นที่รักของครอบครัว แล้วลูกของเขาล่ะ....ต้องการพ่อหรือเปล่า?
เพราะเกิดมาจากครอบครัวที่สมบูรณ์แบบจนไม่เข้าใจความรู้สึกของเด็กที่เติบโตมาแล้วขาดความอบอุ่นจากครอบครัว ลูกของเขาจะอยู่จะกินอย่างไร เพราะดูจากสภาพความเป็นอยู่ของแม่นั่นก็แทบจะกัดเนื้อตัวเองกินอยู่แล้ว เด็กคนนั้นจะอดมื้อกินมื้อหรือเปล่า จะมีโอกาสได้เรียนสูงๆ เหมือนพ่อหรือเปล่า
“แล้วนายรู้สึกยังไง สงสารเด็กคนนั้นหรือเปล่า”
“บอกตรงๆ นะว่าหลังจากเห็นสภาพของแม่เด็กแล้ว...กูสงสารลูกตัวเองว่ะ แต่ถ้าอลิสรู้ว่ากูมีลูกจะเกิดอะไรขึ้น กำลังจะหมั้นกันแล้วแท้ๆ แต่ดันมีเรื่องห่าเหวอะไรก็ไม่รู้!”
“ถ้านายไม่อยากให้คุณอลิสรู้ก็แอบส่งเสียเงียบๆ ก็ได้นิครับ ยังไงเด็กนั่นก็คือลูกของนายนะ”
“ถ้ากูยังยุ่งกับเด็กนั่น คิดหรอว่าจะปิดอลิสได้ตลอดไป สักวันเดี๋ยวเรื่องมันก็ต้องแดงขึ้นอยู่ดี”
“นายไม่ต้องไปยุ่งก็ได้ มีอะไรก็สั่งผ่านพวกผม ถ้ายังปล่อยไว้แบบนั้นเด็กอาจจะเติบโตมาไม่มีอนาคตก็ได้นะครับ เขาเป็นถึงลูกซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังเชียวนะ”
ความพูดของลูกน้องทำให้มาร์ตินเริ่มคิด ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มพรางใช้ความคิด เขาไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำอะไรขนาดนั้นที่จะไม่รู้สึกอะไรเลย เพียงแค่ไม่อยากให้แฟนสาวรู้ว่าเคยมีลูกมาก่อน แต่ยังไงเด็กคนนั้นก็คือลูกของเขาอยู่ดี คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ถ้าเกิดอลิสสามีลูกให้ไม่ได้อย่างน้อยก็ยังมีเด็กคนนั้น
รับผิดชอบแค่ลูกคนเดียวเท่านั้น ส่วนแม่ของลูก...จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเด็ดขาด
“ก็ได้ แต่กูรับผิดชอบแค่ลูกนะ ส่วนแม่ของลูก....กูจะไม่รับผิดชอบเด็ดขาด!”
- ผู้เขียน
