22 แต่ยังไงอลิสก็คือที่หนึ่ง
“ฉันยังพูดไม่จบ เธอไม่มีสิทธิ์เดินหนี!” ชายหนุ่มเดินตามร่างบางออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะออกคำสั่งทางสายตาให้ลูกน้องออกไป โชคดีที่ตอนนี้ออสตินยังไม่ตื่น ยังพอมีเวลาคุยกับแม่ของลูก “สิบล้านพอไหม!”
“จะสิบล้าน ร้อยล้านฉันก็ไม่เอาค่ะ! เก็บเงินของคุณไว้เถอะ ฉันไม่ต้องการ!”
“แต่เงินนี่มันสามารถสร้างบ้านหลังใหม่ สร้างชีวิตใหม่ให้เธอได้นะ ถ้าไม่พอ...ฉันเพิ่มให้เป็นยี่สิบล้านก็ได้”
“บอกแล้วไงว่าฉันไม่เอา ถ้าคุณยังพูดเรื่องนี้ไม่หยุด ฉันพาลูกหนีแน่!”
“ก็ได้! ในเมื่อเธอไม่ยอมดีๆ งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่ชั้นศาล”
เอมิกานิ่งไป สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพราะไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขา
ใช่สิ! เธอมันจน เธอมันก็เป็นแค่ผู้หญิงหาเช้ากินค่ำ ไม่ได้มีเงินทองมากมาย แต่หนึ่งสิ่งที่มีเหมือนกันนั่นก็คือหัวใจ! ออสตินคือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต หากไม่มีเขา โลกทั้งใบคงมืดมน เธอยอมโดนตราหน้าว่าท้อ
