ตอนที่ 11
“นี่เจ้า” ซ่งหนี่ว์เซียงจวินโมโหเป็นอย่างยิ่งที่คนตรงหน้าทันเรื่องของนาง
“ทำไม เรียกทำไม จะทำไมอ่ะ” มู่เหอฮวาหยักคิ้วหลิ่วตาทำท่าทางชวนโมโห ยามนี้ซ่งหนี่ว์เซียงจวินอายุสิบห้าปีเท่านาง ถึงจะมองว่าโตเป็นสาวจนสามารถแต่งงานได้แล้ว แต่ความเป็นจริงส่วนใหญ่ปักปิ่นอายุสิบสี่ เริ่มหาคู่หมั้นกันช่วงนี้ แล้วแต่งอีกก็ช่วงสิบหกถึงสิบแปด ยามนี้ก็นับว่ายังเด็กนัก ซ่งหนี่ว์เซียงจวินแม้เจ้าเล่ห์ มากแผนการ แต่ตอนนี้ก็ถือว่าพิษสงยังไม่มากมายอะไร มู่เหอฮวาจึงไม่ได้เกรงกลัว
“เจ้ามันคนชั้นต่ำ”
“ห่านบางตัวชอบคิดว่าตัวเองเป็นหงส์ สุดท้ายก็เป็นเพียงห่านหลงฝูง” มู่เหอฮวาเปรียบซ่งหนี่ว์เซียงจวินกับห่าน ทำให้นางยิ่งโมโหคนตรงหน้าเป็นอย่างยิ่ง แต่เพราะที่นี่เป็นสถานที่ที่มีแต่พวกชนชั้นขุนนาง ซ่งหนี่ว์เซียงจวินไม่กล้าลงไม้ลงมือกับมู่เหอฮวาจึงได้แต่กำมัดแน่น
“ข้ารู้มาว่าเจ้าเป็นคู่หมายที่ขุนนางฟ่านหมายมั่น
