บทที่4 หนึ่งเดือนก่อนไปอเมริกา
1535 คำ
“กลับไหมเอเดนเมาแล้ว” มาเบลชวนเขากลับ
“ไปสิ เลโอมึงจะกลับยังไง”
“ไม่ต้องห่วงกูเดี๋ยวเรียกคนขับรถ”
“โอเคงั้นกูไปนะ”
“เอเดนนั่งดีๆ จะมาซบทำไมเบลขับรถ ตัวหนักมากเลยนั่งดีๆ”
“ครับนั่งดีๆ” เขาดึงมือเธอไปจับ จุ๊บมือมาเบลไม่หนึ่งที
“น่ารักจังนะเอเดน” ฉันหันมายิ้มให้เขา
“รักเบลนะครับ” เขาจุ๊บมือเธออีก
มาเบลหักพวงมาลัยเข้าข้างทางหาที่จอด เอเดนมองเธอแปลกใจ เธอปีนมานั่งบนตักเขา
“ที่รักเมาแล้วทำไมน่ารักจังเลยคะ”
“แล้วรักไหมครับ”
“รักสิคะ” ฉันโน้มตัวไปจูบเขา
เอเดนยิ้มลูบผมเธอ “ใกล้ถึงคอนโดแล้วทำไมใจร้อนจัง ตรงนี้เลยจริงเหรอ”
“อะไรเอเดนจะบ้าเหรอ”
เอเดนทำหน้างง “ไม่ใช่เหรอก็ขึ้นมานั่งคร่อมซะขนาดนี้”
“ไม่ใช่สักหน่อย เบลแค่อยากกอดเฉยๆ”
เอเดนหัวเราะ “แต่สักหน่อยก็ดีนะ มาสิจูบต่อ”
“จะบ้าเหรอเอเดน เดี๋ยวใครเห็นเข้า”
“ในรถปกติจะตายเบลต้องลอง”
“ห๊ะ ปกติเหรอ นี่เอเดนทำบ่อยเหรอ”
เวรเอเดนอยากจะกัดลิ้นตัวเอง เขาคิดในใจ
มาเบลทำท่าจะลุกจากตักเขา “เบลๆ ไม่ใช่แบบนั้น คือหมายถึงทั่วๆ ไป ใครๆ ก็ทำกัน”
“แล้วตัวเองไม่เคย”
เอเดนเงียบ “ปล่อยเบลจะไปขับรถ”
“เบลๆ ใจเย็นสิ ก็เคยมีบ้าง”
“ในรถคันนี้เหรอ” ฉันถามเขาลงเสียงหนักๆ แล้วก็ย้ายตัวเองไปนั่งประจำคนขับ ฉันเปิดดูช่องที่เก็บของตรงนั้นตรงนี้ในรถเขาทันที
เวรแล้วเอเดนคิดในใจ
เจอถุงยางเพียบ
“ก็เคยมีบ้างอะไรเอเดน ถุงยางเพียบเลย”
“ไม่ใช่แบบนั้นเบล อันนี้เพิ่งซื้อ ยังไม่ได้เอาไปเก็บ ยังอยู่ในถุงอยู่เลยเห็นไหม ก็เพิ่งบอกเบลไปว่าถุงหมดที่บอกว่าขี้เกียจไปหยิบที่รถไง อันนี้แหละนี่เพิ่งซื้อไง” เขาแทบจะสร่างเมารีบอธิบายให้มาเบลเข้าใจ
“แล้วคนบ้าอะไรซื้อถุงยางเยอะแยะ ขนาดนี้”
“ก็ใช่เยอะไง เฮ้ย!ไม่ใช่ เวรจริง” เอเดนพูดผิดพูดถูก
“คือไซซ์มันหายากเบลก็รู้”
มาเบลแก้มแดง
“แล้วต้องเป็นแบรนด์นี้เท่านั้นด้วย มีก็ต้องซื้อตุนไว้ก่อน”
“แล้วทำไมต้องแบรนด์นี้”
“ก็ชอบกลิ่นแล้วก็ใช้ดี ก็เลยให้พี่เภสัชที่รู้จักกันเขาสั่งให้ แล้วของมันต้องใช้ก็สั่งเยอะไปเลยก็ปกติ”
มาเบลทุบเขาไปหนึ่งที “เอเดนจะซื้อเยอะไว้ใช้กับใคร เดี๋ยวเบลก็ไม่อยู่แล้ว”
“ก็อีกหนึ่งเดือนไง ใช้หมดเบลไม่ต้องห่วง” เขาบอกแถมยิ้มส่งสายตาแพรวพราว
“ทะลึ่งได้ตลอดเวลาคนอะไร”
“ไปออกรถเถอะ จะรีบไปใช้ถุงยาง”
“คนบ้า”
มาเบลออกรถขับมาเรื่อยๆ “เอเดน ”
“ครับที่รัก”
“จะเรียนโทที่ไหนเขาเปิดรับสมัครรึยัง”
“ใกล้เปิดแล้ว ที่ศิลปากร”
มาเบลพยักหน้า
“เป็นห่วงรึเปล่า”
“เรื่องเรียนไม่ห่วงหรอก ห่วงเรื่องกินเหล้านี่แหละ”
“จะกินน้อยลง ว่างก็จะไปหาเบลทันทีโอเคไหม”
@คอนโดเอเดน
“เอเดนเบลจะไปอาบน้ำที่ห้องเบล”
“ได้ไง อาบนี่แหละนอนนี่ก็บอกเก็บของย้ายมานี่ ก็ไม่ฟัง”
“ขี้เกียจเก็บ”
“งั้นรอก่อนเอเดนไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวไปนอนห้องเบลนะครับ”
“จะรอทำไมอาบน้ำแล้วก็เดินขึ้นไปเองสิ”
“นี่แฟนเธอเมาเดินไม่ไหว รอนี่แหละจะไปอาบน้ำ” ว่าจบก็รีบเดินไม่มั่นคงนักเข้าห้องน้ำไป
“อ้าว! เซทำไมเอเดน เดินดีๆ สิ กินเก่งนักไวน์น่ะ”
เอเดนออกมาจากห้องน้ำเปลือยท่อนอก sixpack เขาเป็นลอนสวย มาเบลมองเขาเพลินคนอะไรหล่อเกินไปแล้ว
“มาเบลสายตามเราน่ะ” เอเดนพูดยิ้มๆ
“อะไรมองไม่ได้รึไง”
“เดี๋ยวให้มองใกล้ๆ ครับ เสื้อเอเดนละที่รัก”
“หยิบให้ค่ะ” ฉันเดินไปหยิบชุดให้เขา แล้วก็รอคุณชายสวมชุดให้เรียบร้อย “เสร็จรึยัง”
“ไปครับ”
เอเดนเดินไปหยิบถุงยางที่เขาไม่ลืมหยิบมาจากรถเขา มาเบลมองเขา
“ก็ต้องใช้ให้หมด” เอเดนบอกยิ้มๆ
“หายเมาแล้วเหรอ”
“อาบน้ำแล้วสร่างเมาแล้ว ทำไหวน่าไม่ต้องห่วง กี่กล่องดีเอาไปเผื่อๆ เนอะ”
เพี้ยะ!
“โอ๊ย! เจ็บตีทำไม”
“เงียบเลยนะ อยากนอนคนเดียวใช่ไหม”
“ไม่ครับ ไปสิรีบๆ ดึกแล้วครับ” เอเดนจับมือเล็กพาเธอให้รีบเดิน
มาเบลเปิดประตูเข้ามาในห้องตัวเอง
“เบลแล้วห้องนี่ทำไงให้เช่ารึยังไงต่อ”
“ก็คงให้เช่า เอเดนเบลไปอาบน้ำก่อนนะ”
“โอเค” เขานอนรออยู่บนเตียงเธอ “เบลรีบอาบหน่อยนะ”
มาเบลมองค้อนใส่เขา ฉันอาบน้ำเสร็จออกมา คุณชายเดนหลับปุ๋ยไปแล้ว มาเบลหัวเราะส่ายหัว ถุงยางวางอยู่ที่โต๊ะหัวเตียงห้ากล่อง ฉันรีบทาครีมแต่งตัวแล้วลงไปนอนใกล้ๆ เขา
เช้าวันต่อมา
“เอเดน”
“อืม!”
“เบลจะออกไปทำธุระกลับหม่าม้าหน่อย”
“อืม!”
“บอกแล้วนะ เบลไปนะคะที่รัก”
เอเดนตื่นมา
“เบล เบล อยู่ไหนน่ะเบล” เขาลงจากเตียงเดินออกไปดูมาเบล เธอไม่อยู่ เขารีบหยิบโทรศัพท์โทรหาเธอ
ครื่นน ครื่นน มาเบลรับสาย
“เบลไปไหนไม่บอกอีกแล้วนะ”
“เอเดนเมื่อเช้าเบลบอกแล้วนะ”
“ตอนไหน”
“ก็ก่อนจะออกมาเบลบอกแล้ว”
“แล้วเบลไปไหนอีก”
“ก็ออกมาทำธุระกลับหม่าม้าหลายอย่างเลยวันนี้ คือที่พูด อืมๆ เมื่อเช้าคือไม่รู้เรื่องเลยใช่ไหม”
“ก็หลับอยู่ แล้วจะกลับกี่โมง”
“เย็นๆโน้นแหละ”
“ไปนานจังวะเบลคิดถึง”
“เสร็จธุระแล้วเบลโทรหาโอเคไหม เบลวางสายแล้วนะ”
“อะไรวะเมื่อคืนก็เผลอหลับวันนี้ก็ไม่อยู่อีก” เอเดนบ่นกับตัวเอง
ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขา วิคเตอร์
“ว่าไงวิคเตอร์”
“มึงว่างไหมเอเดน”
“อืม ว่าง”
“เดี๋ยวกูเข้าไปหาจะไปออกกำลังกายด้วย”
“อืม มาสิเลโอล่ะ”
“เดี๋ยวกูโทรชวนมันเอง”
สักพัก เลโอกับวิคเตอร์มาถึงสามหนุ่มเข้ายิม ออกกำลังกายกัน
“เมามากเลยเมื่อคืน” เอเดนบ่น
“กูก็เหมือนกันเพิ่งตื่นตอนวิคเตอร์โทรไป แล้วเบลไม่อยู่เหรอเอเดน”
“เบลไปทำธุระกับหม่าม้าตั้งแต่เช้า”
วิคเตอร์พยักหน้า
“พี่เจเจไปไหนวะ มึงไม่ได้ชวนเหรอวิคเตอร์”
“ชวนบอกว่าลุกไม่ไหวมึนหัว” เอเดนพยักหน้า สามหนุ่มออกกำลังกายกันไปสักพัก
“กูไม่ไหวแล้วว่ะ” เลโอบอกเพื่อนๆ “หมดแรง”
“เออกูก็หมด” เอเดนเดินมานั่งพัก วิคเตอร์ตามมานั่งด้วย นั่งคุยกันต่อ
“เลโอมึงคบใครอยู่รึเปล่าวะ” เอเดนถามเพื่อน
“อืม คบกันมาสักพักแล้ว”
“ไม่คิดจะพามาแนะนำให้รู้จักหน่อยเหรอ”
“เดี๋ยวพวกมึงก็ได้เจอ”
“ไปเจอกันที่ไหนวะ” วิคเตอร์ถาม
“รู้จักกันนานแล้วบ้านใกล้ๆ กัน”
วิคเตอร์พยักหน้า
“บทมันจะใช่มันก็ใช่ขึ้นมา” เลโอพูดยิ้มๆ
เอเดนยิ้มด้วย “จริงบทมันจะใช่ขึ้นมาเหมือนกูเลย”
“แล้วมึงเอเดนเบลไปอเมริกาตั้งสองปีอยู่ได้แน่นะมึง” เลโอถามเป็นห่วง
“ก็ต้องได้ โรงแรมกูกับพี่เจตั้งใจกันมากถอยไม่ได้เหมือนกัน มึงสองคนช่วยได้กูเข้าใจและขอบใจมาก แต่กูก็อยากเต็มที่กับเรื่องนี้เหมือนกัน”
“อืม กูเข้าใจ” วิคเตอร์ตบไหล่เอเดน
“สองปีเบลก็กลับมาบ้าง กูก็ไปหาบ้างไม่น่ามีปัญหาอะไรหรอก”
เลโอกับวิคเตอร์พยักหน้า
“เบลเป็นผู้ใหญ่พอ ไม่น่าห่วงหรอก” วิคเตอร์ออกความเห็น
“เราไปหาอะไรกินกันไหม” เอเดนชวน
“ไปสิ”
สามคนมานั่งหาอะไรทานกันที่ร้านแถวคอนโดเอเดน
ครื่นน ครื่นน เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เอเดน มาเบล เขากดรับสาย
“เอเดนอีกชั่วโมงเบลถึงจะกลับ เอเดนทานอะไรรึยัง”
“กำลังกินอยู่ ตอนนี้อยู่กับเลโอกับวิคเตอร์”
“โอเคงั้นเบลถึงคอนโดแล้วทักหาอีกทีนะ”
“ได้ครับ”
เลโอยิ้ม “น่ารักกันจังนะ”
“เงียบไปเลยเลโอ”
“มาเบลเท่านั้นที่เอาเอเดนอยู่เฌอรีนได้กล่าวไว้”วิคเตอร์พูดขึ้นมา
เอเดนหัวเราะ “ก็จริงนะตั้งแต่ไหนแต่ไรกูยอมอยู่คนเดียว ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน”
“ดีแล้วที่มึงตัดสินใจคบกัน ถ้าเบลไปเรียนต่อ อาจจะเจอใคร ถ้าไม่คบกันตอนนี้ ถ้าเบลเปลี่ยนไปมึงนั่นแหละจะเสียใจ” เลโอพูด
“อืมใช่” เอเดนพยักหน้า
“ทำตัวดีๆ หน่อยนะเอเดนเฌอรีนจับตาดูอยู่” วิคเตอร์พูดยิ้มๆ
“เออ! ไอ้เวร”
^^ชอบพี่เอเดนกันไหมคะ รัวใจให้ด้วยนะคะ คอมเมนต์มาคุยกับไรท์หน่อยนะคะ ^^
- ผู้เขียน
