ตอนที่ 3: ความผิดที่ไม่มีใครขอโทษ

252 คำ
“มีเด็กผู้หญิงหายตัวไปในห้องน้ำชั้น 3 เมื่อปีที่แล้ว” แพรวพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ขณะนั่งดูโพสต์เก่าในเว็บบอร์ดโรงเรียน เธอค้นพบว่าชื่อของคนหายนั้นคือ มินตรา — เด็ก ม.4 ที่ไม่ค่อยมีเพื่อน พูดน้อย และมักถูกล้อเรื่องสำเนียงพูดแปลก ๆ มีข่าวลือว่าก่อนที่เธอจะหายไป มีคลิปหลุดจากกลุ่มรุ่นพี่ที่แอบแกล้งมินตราไว้ในห้องน้ำ คลิปนั้นถูกลบภายในไม่กี่ชั่วโมง แต่หลายคนในโรงเรียนเคยดู และ “ขำกันเสียงดัง” ไม่มีใครออกมายอมรับว่าเป็นคนถ่าย ไม่มีใครพูดถึงมันอีก และไม่มีใคร… ขอโทษ แพรวเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราว เธอเริ่มสงสัยว่าพี่เนยกับกลุ่มเพื่อนอาจเป็นหนึ่งในคนที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นคนถ่าย คนแชร์ หรือ… คนหัวเราะ ในคืนต่อมา แพรวฝันเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำชั้น 3 ใบหน้าเรียบเฉย ดวงตากระจ่างใสแต่ว่างเปล่า เธอมองแพรวแล้วพูดเพียงว่า “ถ้าทุกคนยอมรับ...ฉันจะไป” เช้าวันถัดมา พี่เนยไม่มาโรงเรียน มีเพียงข้อความแปลก ๆ ปรากฏในกลุ่มไลน์ของห้อง ว่า “ถึงจะไม่ได้เป็นคนผลักเธอ แต่เราก็หัวเราะใส่เธอวันนั้น... ขอโทษนะ” แพรวอ่านข้อความนั้นซ้ำ ๆ กลิ่นหอมของดอกไม้ธูปลอยมาตามลมอีกครั้ง — ทั้งที่เธอนั่งอยู่ในห้องเรียนชั้นล่าง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม