EP01 ช่วยใช้หน่อย -- NC+
2747 คำ
EP01 ช่วยใช้หน่อย -- NC+
IG
(Photo รูปคู่นานากับเจได)
NANA: ขอบคุณที่พามานะคะ นาชอบมากๆ @Jedi
Fahsai: คบยังๆๆ
Wawaw: อิจฉามึงอ่า พี่เจไดดีมากก
Eva: ร้านนี้ก็คือแสนแพง อิจๆๆๆๆ
Rukk: คบกันหรอคะ
Jinny: เปิดตัวหรอ
Tul: แดกข้าวเก่งจังนะมึงอะ @Jedi
Thicha liked this photo
9PM
Thicha
Jedi: ตื่นยัง
Thicha: แล้ว
Thicha: มึงอยู่ไหน?
Jedi: ทานข้าวอยู่ข้างนอก
Thicha: อ่าๆ
Jedi: เดี๋ยวไปหา
Thicha: ไม่ต้องมา จะนอนต่อแล้ว
Jedi: รอเปิดประตูด้วย
Thicha: -*-
10PM
@คอนโดทิชา
"ไม่ไปต่อกับน้องเขาหรือไง"
ฉันปิดประตูห้องแล้วหันไปถามเจไดพี่เดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาห้องฉันโดยไม่ต้องขอให้เชิญเสมือนเป็นห้องของตัวเอง คนตัวสูงเพิ่งส่งข้อความมาหาฉันเมื่อชั่วโมงที่แล้วว่าจะมาหา หลังจากที่เมื่อตอนเย็นเจไดพาฉันไปทานข้าวและมาส่งฉันเรียบร้อยมันก็ออกไปข้างนอกเพื่อทานข้าวกับ ‘คนคุย’ ของมันที่เป็นรุ่นน้องในมหาลัยเดียวกันซึ่งฉันคิดว่ามันน่าจะไปต่อกันแต่คิดผิดเพราะดึกแค่ไหนเจไดก็ขับรถกลับมาหาฉันทุกทีและเป็นแบบนี้แทบจะทุกครั้ง...
"ทำไมต้องไป?"
"ก็คนนี้เห็นคุยนาน นึกว่าจริงจัง" ฉันว่าพร้อมกับเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาส่งให้คนตัวสูงไปด้วยตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาก็เห็นมันคุยกับคนนี้แหละนานสุดอีกหน่อยฉันคิดว่ามันน่าจะคบเป็นแฟนด้วยซ้ำ
ถึงเราจะมีความสัมพันธ์เกินเลยกันแต่เราก็ยังให้อิสระกันอยู่เราสามารถคุยหรือคบกับใครก็ได้และความสัมพันธ์แบบนี้ของเราจะจบลงตอนไหนก็ได้เช่นกัน ขึ้นอยู่ที่อีกคนว่าพอใจจะหยุดตอนไหนไม่ได้มีกฎเกณฑ์ผูกมัดอะไรกันมากมาย
ฟังดูแย่ใช่มั้ย?
แต่ถ้ามันมีแฟนหรือฉันมีคนที่อยากจะจริงจังด้วยฉันก็คงหยุดทำแบบนี้กับมันทันทีซึ่งตอนนี้เรายังไม่ได้คบใครไง เราก็แค่เพื่อนนอนพ่วงด้วยตำแหน่งเพื่อนสนิทด้วยแต่ไม่ได้ก้าวก่ายกันหากอีกคนจะมีใครซึ่งเราทั้งคู่ก็ทำตรงนี้ได้ดีมาตลอด เวลาฉันคุยกับใครเจไดก็ไม่ได้ห้ามฉันเองก็ไม่ห้ามมันเช่นกัน
ก็นะเราไม่ได้รักกันแบบนั้นสักหน่อยนี่นา
"มึงก็รู้ว่าตั้งแต่เอากับมึง กูก็ไม่เอากับใคร"
ฉันเงียบเมื่อเจไดพูดแบบนั้นออกมา ก็จริงอย่างที่มันบอกตั้งแต่วันที่เราเมาจนเผลอเกินเลยกันและยังเกินเลยมาจนถึงทุกวันนี้จากที่เคยหิ้วสาวทุกคืนเจไดก็หยุดทันทีแต่กรรมมาตกที่ฉันไง มันหยุดเอาคนอื่นแต่มันไม่หยุดเอาฉันสักที ถึงแรกๆ จะปฏิเสธแต่หลังๆ มาก็ยอมรับว่าฉันเองก็ต้องการเหมือนกัน ฉันก็มนุษย์คนหนึ่งนะมีความรู้สึกเป็นแล้วเจไดน่ะโคตรเก่งเรื่องอย่างว่าเลยใครจะปฏิเสธลง
กลายเป็นว่าตอนนี้ฉันเองก็เสพติดสัมผัสของมันเหมือนกัน วินวินทั้งคู่ ถึงจะมีอะไรกันแล้วแต่ความเป็นเพื่อนของเราก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเพราะแบบนี้ล่ะมั้งฉันกับมันถึงยังทำเรื่องแบบนี้กันอยู่
"แล้วนั่นถุงไร?" ฉันถามเมื่อทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างๆ มันแล้วเห็นถุงจากร้านสะดวกซื้อไม่รู้ว่ามันแวะซื้ออะไรก่อนมาแต่คำตอบของมันก็ทำเอาฉันต้องยกมือขึ้นกุมขมับทันที
"ถุงยาง" พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเหมือนตอบว่าในถุงคือแคนดี้ ไอ้หน้ามึนนี่ แล้วซื้อมาด้วยแบบนี้มันจะใช้กับใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่ฉัน ที่รีบกลับมาหากันเพราะเรื่องอย่างว่าสินะ มันจะเกินไปแล้วนะไอ้หมอนี่!
"เจ! กูไม่ทำ"
"ซื้อมาแล้ว ช่วยใช้หน่อย"
"ไม่เอา เมื่อคืนมึงทำแรงกูยังไม่หายเจ็บเลยนะ" ฉันพูดจริงๆ ไม่ใช่เพราะเลี่ยงมันนะ เมื่อคืนไม่รู้ว่าเจไดไปเก็บกดมาจากไหนมาถึงห้องก็ใส่เอาๆ จนฉันช้ำไปหมดแทบลุกไม่ขึ้นถึงได้ไปเรียนสายนั่นไง แล้ววันนี้มันยังไม่คิดจะให้ฉันพักมาเลย
"วันนี้จะทำเบาๆ"
"ไม่!"
"รอบเดียวน่าชา"
"มึงไม่เคยจบที่รอบเดียวเหอะ"
เจไดแม่งเย็xดุจะตายถ้าทำตอนนี้แล้วฉันจะได้นอนตอนไหนไปเรียนไม่ไหวใครรับผิดชอบกัน อีกอย่างช่วงนี้มันทำบ่อยไปแล้วนะถ้าเพื่อนในกลุ่มสงสัยจะทำยังไง ถ้าพวกมันรู้นะฉันตายแน่
"ครั้งนี้พูดจริงๆ"
ไอ้คนที่สมองมีแต่เรื่องอย่างว่าคว้าเอวฉันไว้แล้วอุ้มฉันขึ้นไปนั่งบนตักก่อนจะซุกหน้าลงกับหน้าอกฉันซึ่งตอนนี้ฉันสวมเพียงเสื้อกล้ามตัวบางเพราะกลับมาถึงก็ถอดชุดแล้วนอนเลย ตื่นมาก็ลืมคิดไปว่ามันจะมาหาก็เลยไม่ทันได้เปลี่ยนไปใส่เสื้อผ้าดีๆ ไอ้คนหื่นมันเลยสามารถดูดดึงยอดอกฉันผ่านเนื้อผ้าบางๆ ได้จนมันเปียกชื้นไปด้วยน้ำลายใส
"ไม่เอา อื้อ เจได!"
ไม่ฟังเสียงห้ามของฉันสักนิดมันกดท้ายทอยฉันลงแล้วบดขยี้กดริมฝีปากลงมาบนอวัยวะเดียวกันแรงๆ ดูดกลืนเสียงร้องห้ามของฉันไว้สอดแทรกเรียวลิ้นร้อนเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นฉันอย่างเอาแต่ใจ
"อื้อออ"
มือร้อนลูบไล้ไปตามร่างบอบบางเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ในกายให้ลุกโชนจนฉันหลุดครางออกมาด้วยความกระสัน เจไดมันร้ายกาจและรู้ดีเกินไปว่าจับตรงไหนลูบตรงไหนฉันถึงจะคล้อยตาม
รู้ตัวอีกทีก็โดนมันอุ้มมาวางลงบนเตียงซะแล้ว....
ชั่วโมงต่อมา...
Rrrr Rrrr
"อื้อ เจรับโทรศัพท์ อ๊ะ ก่อน"
ร่างบางที่กำลังคุกเข่าไปกับเตียงแอ่นโค้งสะโพกกลมคลึงให้คนตัวสูงที่ซ้อนอยู่ด้านหลังกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าออกในร่องสาวรัวแรงหันไปบอกให้คนที่รัวเอวใส่เธออย่างกับพายุหยุดขยับและรับโทรศัพท์เครื่องสวยที่ถูกโยนไปวางข้างเตียงตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจเพราะกำลังมัวเมากับสัมผัสแสนเสียวกระสันที่ 'เพื่อนสนิท' มอบให้แต่เพราะปลายสายโทรมาไม่หยุดจนทิชากลัวว่าจะมีธุระสำคัญ
"ช่างมัน อ่าส์ ตอดแรงๆ ใกล้แล้วชา ซี๊ดดส์"
แต่เจไดไม่ได้สนใจสักนิดบีบเคล้นสะโพกสวยและรัวกระแทกแท่งร้อนใส่ร่องคับแน่นต่อไปแรงๆ จนเกิดเสียงลามกขึ้นทั่วห้องเมื่อเจ้าตัวใกล้จะถึงปลายทางเต็มทีแต่โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ดังไม่หยุด
Rrrr Rrrr
“อ๊ะ อ๊าง~ ระ รับก่อน เจ อื้ออ"
"เอาออกทำไมวะชาจะแตกอยู่แล้วเนี่ย!"
“รับก่อน!"
จนทิชาต้องผละตัวออกทำให้ลำกายใหญ่หลุดออกจากช่องทางสีหวานเจไดมองเธอตาขวางแต่ก็ต้องยอมจำใจไปคว้าโทรศัพท์มารับเพราะถ้าไม่รับไม่ได้ทำต่อแน่ๆ
ในขณะที่เขารับโทรศัพท์ร่างบางก็ก้มลงไปใช้ปากกดจูบดูดเม้มไปตามร่างกายแข็งแกร่ง จูบไล่ไปตามหน้าอกและกล้ามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อในขณะที่มือเรียวก็ลูบไล้ชักรูดลำกายใหญ่ไปด้วยเพื่อไม่ให้คนตัวสูงอารมณ์เสียจนหมดอารมณ์ไปซะก่อน
"Sh*t!" เจไดสบถอย่างหัวเสียเมื่อเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาพยายามปรับอารมณ์ให้นิ่งก่อนจะกดรับสายเสียงเรียบ
"ครับ"
(รับสักที เจทำอะไรอยู่คะทำไมเพิ่งรับสายนา)
‘นานา’ ผู้หญิงคนล่าสุดที่เจไดคุยอยู่โทรมาทั้งๆ ที่เพิ่งแยกกันได้ไม่นานและนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คนคุยของเขาโทรมาขัดจังหวะเวลาที่เขากำลังมีอะไรกับทิชาอยู่
ต่อไปจะปิดเครื่องแล้วแม่ง ขัดจังหวะฉิบหาย
"เจอาบน้ำอยู่ครับ นามีอะไรหรือเปล่า"
(ก็เจไม่ตอบไลน์นา นาก็เลยโทรหา)
“อ่า ถ้าไม่มีอะไรงั้นแค่นี้ก่อนได้มั้ยเจยุ่งอยู่"
เจไดที่ตอนนี้ในสนใจแต่คนตรงหน้าที่อยู่ดีๆ ก็ดูดกัดยอดอกเขาใหญ่จนแสบไปหมดแต่เสียวจนแทบกลั้นเสียงครางไม่ไหว อยู่ๆ ทิชาก็เกิดซนขึ้นมาแลบลิ้นเลียไปทั่วร่างเขาจนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายแทบจะตั้งตัวแล้ว
(งือ เจจะไปไหนคะนายังไม่หายคิดถึงเลย)
"เจต้องไปทำโปรเจคต่อ อ่า แค่นี้นะครับนา"
(เดี๋ยวสิคะ เจ เจ!)
สายถูกตัดไปแล้วเจไดไม่ได้สนใจนานาเลยสักนิดเพราะถ้าเธอไม่ยอมวางได้ฟังเสียงเขาเอากับทิชาแน่ๆ จะว่าเขาเลวก็ได้นะเพราะเลวจริง
ก็ไม่ได้จริงจังกับนานาอยู่แล้วหลังๆ มาเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่คงหาจังหวะเลิกคุยกับเธอเร็วๆ นี้แน่ๆ แต่ตอนนี้ช่างนานาก่อนเพราะคนตรงหน้าเขาน่ะกำลังทำตัวน่าตี น่าจับเอ็นฟาดแรงๆ ให้หายดื้อ
"แสบนักนะ"
"อื้อ เข้ามาเร็วๆ จะได้นอนสักที"
คนที่เมื่อชั่วโมงที่แล้วปฏิเสธเขาแทบตายตอนนี้ทิ้งตัวลงนอนแยกขาออกกว้างจนมองเห็นช่องทางสีหวานที่เห็นตอนนี้เป็นรูตามขนาดแกนกายของเขามีน้ำหวานใสไหลออกมาไม่หยุด ทิชาอ้าขารอเขาอย่างเชิญชวนจนโดนคนตรงสูงก้มลงไปดูดเลียตวัดน้ำหวานเข้าปากสองสามทีแล้วจับแก่นกายร้อนที่ยังแข็งค้างอยู่จ่อแทงเข้าไปในร่องคับแน่นทีเดียวจนมิดลำ
สวบ!
"อ๊าา! เบาหน่อยเจ"
"ฮึ่ม ไม่ไหวชา ขอแรงๆ นะจะแตกแล้ว"
"อิ๊ อ๊าาา เจ อูยย มันลึก อ๊าง~" ขาเรียวทั้งสองข้างถูกดันขึ้นไปชิดกับอกอวบสะโพกสอบกระแทกเข้าออกรัวเร็วจนร่างบางหัวสั่นหัวคลอน ทิชาส่ายหน้าไปมาจนเส้นผมกระจายเต็มที่นอนเต้าอวบเด้งขึ้นลงตามแรงกระแทกยิ่งมองคนใต้ร่างยิ่งมีอารมณ์ เจไดกดสะโพกแรงๆ เน้นๆ จนแท่งร้อนเข้าไปในกายสาวได้ลึกกว่าเดิม
"เจ อ๊ะ กูจะ... อื้ออ"
"บอกว่าไงเวลาอยู่บนเตียง ซี๊ดส์ ให้พูดเพราะๆ"
"อ๊ะ อ๊าา เจ...ชาจะ อื้ออ จะเสร็จ" แขนเรียวยกขึ้นกอดคอแกร่งไว้แน่นสวนสะโพกขึ้นรับทุกสัมผัสวาบหวามที่คนบนร่างมอบให้ก่อนจะโดนริมฝีปากร้อนดูดปากแรงๆ เมื่อเธอแทนตัวเองด้วยสรรพนามที่เขาชอบ
จุ๊บ!
“พร้อมกันนะครับ...เด็กดี อ่าาห์"
เสียงทุ้มกระซิบที่ข้างหูคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยนจนรู้สึกขนลุกแปลกๆ ก่อนจะเร่งรัวกระแทกแท่งร้อนใส่คนใต้ร่าง ไม่กี่นาทีต่อมาทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
เจไดกดแช่แก่นกายไว้ในร่องอุ่นสักพักก่อนจะถอนแท่งร้อนที่โดนห่อหุ้มด้วยถุงยางอนามัยที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำสีขุ่นออกมา จัดการดึงมันออกมัดปากแล้วโยนทิ้งที่ขยะตรงหัวเตียงก่อนจะตามเข้าไปโอบกอดร่างบางที่นอนหอบหายใจอย่างหมดแรงจากทางด้านหลัง
"อื้อ พอแล้วนะ"
"อืม เพิ่งโดนกูเย็xไปเมื่อคืนแต่มึงยังฟิตอยู่เลย" จมูกโด่งคลอเคลียแก้มใส ริมฝีปากอุ่นกดจูบไปตามไหล่ขาวเนียนเปลือยเปล่าด้วยความหลงใหลก่อนจะโดนคนตัวเล็กผลักออก
"หุบปากไปเลย ปล่อยกูด้วยอึดอัด"
"เสร็จแล้วไล่เลยนะ"
"จิ๊! อย่าวอแวเจไดกูจะนอน!”
"ไม่อาบน้ำหรือไง"
"ไม่อาบเหนื่อย! ถ้าพรุ่งนี้กูตื่นไม่ไหวอีกกูจะฟาดมึง"
"สกปรก"
"ก็ไม่ต้องมากอด"
พูดจบก็สะบัดหน้าหนีไปอีกทางหลับตาลงอย่างหมดแรงเพราะเมื่อคืนก็โดนเจไดเล่นงานทั้งคืนวันนี้ก็ยังโดนอีก
ถึงเธอจะสมยอมแต่มันก็เหนื่อยอยู่ดี ดีนะที่เขายังรักษาสัญญาที่ทำแค่รอบเดียวตามที่ตกลงกันไว้แต่ก็เป็นรอบเดียวที่...ดุดันและหนักหน่วงเหลือเกินจนคนตัวเล็กที่เพิ่งหลับตาลงผล็อยหลับไปทันที
เห็นแบบนั้นเจไดจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วออกมาเช็ดตัวหาเสื้อผ้าใส่ให้เพื่อนตัวเล็กที่หลับไม่รู้เรื่องขืนให้นอนไปทั้งอย่างนี้ได้ป่วยกันพอดี มองดูร่องรอยที่ฝากไว้บนตัวเธอแล้วก็แอบรู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย
หรือเขารุนแรงกับเธอมากเกินไปกันนะ?
แต่ว่าก็แอบพอใจกับผลงานของตัวเองอยู่เหมือนกันแม้ตื่นมาอาจจะโดนคนตัวเล็กฟาดที่ครั้งนี้เขาทำรอยไว้สูงเกินไปก็เถอะ
7AM
Rrrr Rrrr
เสียงเรียกเข้าจากมือถือของทิชาปลุกให้เจไดที่นอนกอดร่างบางตั้งแต่เมื่อคืนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา หน้าจอโชว์ชื่อเพื่อนในกลุ่มอย่างตุลย์เขาจึงกดรับทันที
(ชาาาา ตื่นยังสมุดเลคเชอร์วิชาอาจารย์ก้องกูอยู่กับมึงมั้ยหาไม่เจอจะเอามาอ่านควิซตอนบ่าย)
"ชายังไม่ตื่น"
(อ้าว แล้วนี่ใคร! มารับโทรศัพท์เพื่อนกูได้ไง!) ยังไม่ทันที่เจไดจะพูดอะไรตุลย์ก็ตื่นตูมไปแล้วโดนตุลย์รัวด่ามายกใหญ่ที่บังอาจมารับโทรศัพท์ทิชา เป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปีมันจำเสียงเขาไม่ได้หรือไง
"พอก่อนไอ้สัส กูเจได"
(อ้าว ไอ้สัสเจมึงไปทำไรที่ห้องมันแต่เช้าเนี่ย)
"มารับมันไปเรียนไง ยังไม่ตื่นเลยเนี่ย"
(มึงๆ เราเรียนบ่ายนี่เพิ่งเจ็ดโมงมึงรีบไปรับมันจังวะ)
คำตอบของเจไดทำเอาตุลย์งงตอนนี้มันเช้ามากแล้วคนอย่างเจไดเนี่ยนะตื่นเช้าทั้งๆ ที่เมื่อคืนมันพาสาวไปกินข้าว ไม่อยากจะเชื่อเลย อีกอย่างนี่ไม่ใช่เวลาที่ควรจะไปรับเพื่อนมาเรียนมั้ยเอ่ย
"กูว่าง ไม่มีไรทำ" คำตอบแบบขอไปทีของเจไดทำเอาปลายสายเบะปากอย่างหมั่นไส้ไม่เชื่อหูตัวเองสักเท่าไหร่
(แล้วเมื่อคืนไม่ไปต่อกับน้องนานาหรือไงถึงได้ตื่นเช้าขนาดนี้)
"ไม่ได้ไป"
(อย่ามาโกหกกูเลยน่า อย่างมึงเนี่ยนะไม่ไปต่อกับสาว)
“ไม่ได้ไปจริงๆ มีไรอีกมั้ยอิตัวดีมันตื่นแล้วเนี่ย"
เพราะเสียงของเขาคงไปรบกวนคนตัวเล็กที่กำลังหลับลึกเข้าให้ทำให้ทิชาลืมตาตื่นขึ้นมาปาหมอนใส่เขาอย่างแรงแล้วมุดตัวลงใต้ผ้าห่มนอนต่อเพื่อหลบเสียงรบกวน
โคตรขี้เซา
(อ่าๆ ถ้ามันตื่นแล้วบอกมันหาให้กูด้วยนะเจอไม่เจอก็ไลน์มา)
"เออ"
เจไดกดวางสายจากเพื่อนก่อนจะตามไปคร่อมทับร่างบางปลุกให้คนตัวเล็กตื่นไปหาเลคเชอร์ให้ตุลย์แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือฝ่ามือเล็กที่ฟาดเข้าให้จนเขาแทบช้ำเพราะไปรบกวนเวลานอนของเธอก็เลยต้องปล่อยให้นอนต่อไปเดี๋ยวโดนโกรธจนทิชาไม่ยอมให้เข้าใกล้เขาจะซวยเอา
ส่วนตุลย์ก็รอต่อไปนะตอนนี้เขาเองก็ชักจะง่วงขึ้นมาแล้วเหมือนกัน นอนกอดร่างบางต่ออีกสักหน่อยดีกว่า...
.
.
IG
(Photo รูปเจไดนอนกอดทิชาตอนหลับ)
PrivateJD: ขี้เซา
.
.
Jedi
Tul: สรุปสมุดเลคเชอร์กูอยู่กับมันมั้ย
Tul: ไอ้สัสเจ มาตอบกู!!!
- ผู้เขียน
