เมื่อน้องสาวฝาแฝดของแคทนิสบินมาถึง เบเนดิกก็ได้บอกทุกอย่างให้กับเธอได้รู้และเข้าใจก่อนจะพาหญิงสาวขึ้นไปพบพี่สาวด้านบน
“พี่เอเลนา” เมื่อเปิดประตูเข้าไป ลูเซียน่ารีบวางกระเป๋าไว้ที่โซฟาก่อนจะเอ่ยเรียกชื่อพี่สาวแล้ววิ่งเข้าไปสวมกอดด้วยความคิดถึง
“พี่ยังไม่ตาย ฮืออ พี่ยังมีชีวิตอยู่จริงๆ” ลูเซียน่าร้องห่มร้องไห้สวมกอดคนเป็นพี่แน่น แคทนิสไม่โอบกอดกลับแต่ดวงตากลมกลับมีน้ำตาหยดไหลลงมา
“เซียคิดถึงพี่ คิดถึงมากๆ คิดถึงที่สุด พ่อ พ่อกับแม่ไม่อยู่แล้ว พี่ไปอยู่ที่ไหนมา เซียเดินไปตามหาที่โรงเรียนไม่เจอเลย” ลูเซียน่าร้องไห้พร้อมกับระบายสิ่งที่ถูกเก็บไว้ออกมา
เบเนดิกยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้มก่อนจะเดินออกไปจากห้องทิ้งให้ทั้งสอง ได้พูดคุยกัน แคทนิสยังคงนิ่งเงียบไม่มีภาพความทรงจำใดๆ แล่นเข้ามาทั้งสิ้น ลูเซียน่าผละออกเล็กน้อยเมื่อเห็นพี่สาวนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา เธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าสามีเพิ่งเล่าให้ฟังว
