“พระเอกของเรามาแล้วคร้าบ” ตินที่ยอมรับคำเชิญของพี่บาส เขาเข้ามาในบ้านโดยมีหนุ่ยเป็นคนพาเข้ามา ฉันไม่รู้เลยว่าทำไม ตินถึงยอมตกลงมาที่นี่ ทั้งที่ตัวเขาเอง ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร
“ฉันว่าผัวแกมาเฝ้าแกแน่นอน” สากระซิบฉัน
“เป็นไปไม่ได้หรอก”
“แกไม่รู้เหรอว่าตอนแกเมาเป็นยังไง เรื้อนมากก”
“พี่บาสช่วยยัยจูนยกหน่อยค่ะ เดี๋ยวสาจัดการตรงนี้อีกแปป” ฉันจัดการยกอาหารไปวาง มันเป็นเพียงกับแกล้มเล็กๆ ไว้กินกับของมึนๆ เท่านั้น ครั้งนี้เราฉลองเพราะพี่บาสซื้อบ้านใหม่ กับฉลองที่ยอดขายเราเริ่มขึ้น หนุ่ยเป็นคนที่จัดการทุกอย่าง และเขาก็จัดการให้ฉันนั่งข้างพี่บาสด้วย โดยตรงข้ามฉันก็คือติน ใบหน้านิ่งที่ฉันเดาความคิดความอ่านเขาไม่ได้ ขนาดอยู่ด้วยกัน ฉันยังไม่รู้ความคิดสามีตัวเองว่าเขาคิดอะไร ความเป็นนักแสดงและความมืออาชีพของเขาช่างเหลือล้น เพราะฉันจับใจความและอ่านใจเขาไม่เคยได้ นอกจากการทำหน้านิ่งๆ แบบนั่นนั้นละเอ
