มือยกดันแผงอกเมื่อรู้สึกถึงความกดดัน กลัวหัวใจตัวเองจะเผลอไผล เธอไม่สามารถหาเหตุผลได้ว่าเพราะอะไรถึงได้กระวนกระวายเวลาคุณชายมีท่าทีชอบพอเพื่อนสาว
“แต่แก้วไม่ต้องการ แก้วไม่ได้รักคุณชาย!”หญิงสาวยืนยันเสียงหนัก
“เธอแน่ใจแล้วเหรอแก้วกัลยา!”
“แก้วแน่ใจค่ะ”
“ถ้าแน่ใจก็เงยหน้าขึ้นมา บอกออกจากปากเลยสิว่าเธอไม่เคยคิดอะไรกับฉัน ไม่แม้สักนิดเดียว!”
เธอไม่กล้าเงยหน้า ให้สบตาเขาโดยตรงคงทำไม่ได้ ใครจะกล้าแค่เพียงอยู่ในเขตอ้อมแขนก็แทบหยุดหายใจอยู่แล้ว หากเงยหน้าร่างกายคงกองกับพื้นแน่นอน ไม่อยากถูกไล่ต้อนจนจนมุมแบบนี้เลย หากไม่มาในห้องนี้คงไม่ต้องเกิดเรื่องลำบากใจ มันเป็นการตัดสินใจผิดตั้งแต่ต้น
คางมนถูกเชยขึ้นมาดวงตาสองคู่ผสานกัน ริมฝีปากบางสั่นระริกแววตาหวั่นไหว เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นดวงตาสีน้ำตาลกำลังทอประกาย เบี่ยงใบหน้าหนีดันแผงอกแล้วขยับเพื่อหาทางรอดแต่แล้วร่างกายกลับถูกกอดรัดไว้แน่น
“ปล
