ที่ศาลาท่าน้ำ ไป๋เริ่นออกมาพบฉวนเร่อหลานตามที่อีกฝ่ายส่งจดหมายนัดพบ เมื่อไปถึงสถานที่นัดพบก็เห็นว่าฉวนเร่อหลานกำลังนั่งรออยู่ โดยมีผู้ติดตามคอยดูแลอยู่ไม่ไกลนัก
“มีเรื่องด่วนหรือไม่ เจ้าจึงส่งจดหมายเรียกให้ข้าออกมาพบ” ทันทีที่เจอหน้าไป๋เริ่นก็รีบถามออกมาด้วยสีหน้ากังวล โชคดีที่จดหมายนั้นถูกส่งให้แก่สาวใช้ของนางโดยตรงตอนที่เจอกันที่ตลาด ไม่เช่นนั้นคงได้ถูกสงสัยว่าฮูหยินรองสกุลถังไปรู้จักกับคุณหนูบุตรีเจ้าเมืองตั้งแต่เมื่อใด
ยิ่งสามีลักลอบทำสิ่งที่ผิดกฎหมาย การที่ติดต่อกับคุณหนูลูกขุนนางย่อมเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม และเสี่ยงต่อการถูกเข้าใจผิด
“ข้ามีของจะมอบให้ท่าน” พูดจบฉวนเร่อหลานก็นำจดหมายที่อยู่ในช่องแขนเสื้อออกมา แล้วยื่นให้แก่ไป๋เริ่น
“นี่คือสิ่งใด” ไป๋เริ่นถามด้วยความสงสัย จากนั้นก็เปิดดูเนื้อหาด้านใน พร้อมกับดวงตาที่เบิกโพลงแล้วเงยหน้าขึ้นมองฉวนเร่อหลานอย่างไม่เชื่อสายตา
“จดหมายน
