ผ่านช่วงการสอบกลางภาคของมหาวิทยาลัยไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว การจัดการเรียนการสอนของอาจารย์หลายคนสะท้อนภาพผ่านยังคะแนนที่นักศึกษาได้รับ อาจารย์หนุ่มเป็นหนึ่งในนั้นที่นั่งดูคะแนนอยู่เงียบ ๆ ดีหน่อยที่ยังไม่ต้องส่งผลรายงานให้กับหัวหน้าภาควิชาและคณะ เพราะนักศึกษาในวิชาที่เขารับผิดชอบได้คะแนนกันไม่ดีนัก ก็เพราะว่า่เขาไม่ค่อยจะสอนเลยด้วยซ้ำ มีหวังถ้าเอาคะแนนแบบนี้ไปประกาศ บรรดานักศึกษาคงจะไม่พอใจแน่ ๆ เขาถอนหายใจแรง
“เป็นอะไรเธียร ถอนหายใจแบบนี้ คนหล่อ ๆ ก็จะแก่เร็วได้นะ”อาจารย์ผู้ชายหัวหน้าภาคที่นั่งอยู่ในห้องพักอาจารย์โซนเดียวกันชะโงกหน้ามาคุยกับเขา
“เอ่อ คือ เปล่าครับพี่ ผมแค่เห็นว่า นักศึกษาบางคนก็คะแนนไม่ค่อยจะดี จะช่วยเขายังไงดี”
“โอ๊ย ไม่ต้องไปช่วยหรอก โต ๆ กันหมดแล้ว ให้เขารับผิดชอบตัวเขาเอง เราทำแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับครูมัธยมเลยนะ เด็กมันควรจะตระหนักรู้”
“ครับพี่”
“ไหน ให้พี่ดูหน่อยมั้
