EP2 อ่อยครั้งที่สอง -- HOT!
1936 คำ
EP2 อ่อยครั้งที่สอง -- HOT!
T-rak's Part
ปัง!
“อุ้บส์...อื้อ!”
เสียงประตูห้องถูกปิดลงอย่างแรงตามมาด้วยร่างฉันที่ถูกดันให้แผ่นหลังชิดกับประตูก่อนที่ริมฝีปากจะถูกคนที่ฉันขอให้มาส่งครอบครอง กวินบดขยี้ริมฝีปากใส่ฉันอย่างรุนแรงเหมือนต้องการจะลงโทษที่วันนี้ฉันไปก่อกวนเขาจนพลาดเหยื่อชิ้นโตไปตอนอยู่บนรถเขาเงียบไม่พูดไม่จาแต่พอมาถึงคอนโดก็พุ่งตัวใส่จนฉันไม่ทันตั้งตัวเลย
มาถึงก็จูบเอาๆ กลิ่นบุหรี่และเหล้าจากปากเขาทำเอาฉันมึนไปหมด รสชาติของมันไม่ได้แย่กลับกันมันทำให้เขาเซ็กซี่จนยากที่จะปฏิเสธจูบที่แสนเอาแต่ใจนี้ไปได้
"อื้ม"
เสียงครางหลุดออกมาจากคนตัวสูงอย่างพอใจเมื่อฉันจูบตอบ ยกแขนขึ้นกอดรอบคอหนาไว้ขยุ้มกำเส้นผมสีดำสนิทแน่นเพื่อระบายอารมณ์แล้วจูบแลกลิ้นกับเขาอย่างดูดดื่ม...
สงสัยล่ะสิว่าเราไม่ใช่แฟนกันแล้วจูบกันทำไม ความสัมพันธ์ของเราสองคนน่ะ อืม จะเรียกว่ายังไงดีนะ
รุ่นพี่รุ่นน้องร่วมมหาลัยเดียวกัน?
รุ่นน้องที่สนิท?
กิ๊ก?
คู่นอน?
ไม่ใช่สักอย่างอะ เราสองคนรู้จักและสนิทกันเพราะ ‘น้ำตาล’ เพื่อนของฉันที่เป็นแฟนกับ ‘ซี’ เพื่อนของกวินอีกทีน่ะ เวลาไปเที่ยวกลุ่มของพวกเราก็มักจะเจอกันอยู่บ่อยๆ จนเราพลอยสนิทกันไปด้วย สนิทแบบที่ว่ากวนกันไปมาอย่างที่ทุกคนเห็นแต่ไม่ได้คิดอะไรนะ!
เราเล่นกันแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว ฉันก็ไม่ได้จริงจังเขาก็ไม่ได้จริงจังเราแค่แกล้งหยอกกันเล่นเฉยๆ
ที่จูบกันอยู่นี่ก็แค่ ‘หยอก’ นะ ;)
ให้จริงจังไม่ไหวหรอกกวินเจ้าชู้เจ้าตาย อ่า ฉันเจ้าชู้ด้วยนิดหนึ่งก็ได้ ก็ไม่คิดจะจริงจังกับใครคนที่ผ่านเข้ามาก็แค่คุยแก้เหงาเท่านั้นไม่อยากผูกมัด อยู่แบบนี้มันสบายใจกว่าการมีแฟนตั้งเยอะนี่นา
“อื้อ กวินพอ อ๊ะ!"
คนตัวสูงไม่ฟังที่ฉันพูดสักนิดเขาผละริมฝีปากออกแล้วย่อตัวลงอุ้มร่างฉันขึ้นเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนก่อนจะวางฉันลงบนเตียงแล้วตามมาขึ้นคร่อมร่างฉันไว้
สายตาของเขาตอนนี้เหมือนเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อและไม่มีท่าทีจะหยุดเลย คือเราเล่นกันแบบนี้ก็จริงแต่เราไม่เคยมีอะไรกันไปจนถึงขั้นนั้นนะ! ถึงจะเจ้าชู้คุยหลายคน ขี้อ่อยด้วยอันนี้รู้ตัวแต่ฉันก็ไม่นอนกับคนที่ 'ไม่ใช่แฟน'
และใช่ ฉันยังไม่เคยมีแฟน!
"วะ วิน...จะทำเหรอ?"
"ก่อนมาส่งเธอบอกว่าจะยอม"
เสียงทุ้มพูดอยู่ข้างหูฉันจนรู้สึกขนลุกไปหมดเมื่อคนตัวสูงซุกหน้าลงกับซอกคอฉันแถมยังกดจูบไปตามลำคอขาวเบียดชิดร่างกายเข้ามาใกล้มากขึ้นจนต้องยกมือขึ้นดันหน้าอกแกร่งเอาไว้
"ไม่ทำได้มั้ยพี่ง่วง"
"เก่งให้เหมือนตอนอ่อยหน่อยดิที่รัก"
"วิน~"
ฉันเรียกชื่อคนตรงหน้าอย่างงอแง ตะครุบมือเขาไว้แทบไม่ทันเมื่อเขาเริ่มรูดซิปชุดเดรสของฉันลงจนเกือบสุดแล้วแหวกมันออกทำให้เห็นหน้าอกที่ห่อหุ้มด้วยบราเซียสีดำปรากฏตรงหน้าเขาเต็มๆ
อ่อยเขาบ่อยก็จริงแต่มากสุดก็แค่จูบไม่เคยมาจนถึงขั้นนี้เลยนะ
"ไม่ต้องห้าม! วันนี้ไม่รอดแน่"
"อะ อื้อ~”
Gavin's Part
พูดจบผมก็ประกบปากจูบริมฝีปากบางของคนขี้อ่อยอีกรอบ ที่รักดูงงๆ มึนๆ เหมือนยังจับทางไม่ค่อยถูกว่าครั้งนี้ผมเอาจริงหรือแค่แกล้งเล่นๆ เหมือนทุกที
ปกติผมจูบแล้วก็หยุดไงแต่ครั้งนี้เครื่องผมมันติดซะแล้วสิ
ตอนแรกก็แค่ว่าจะแกล้งเฉยๆ นะแต่ตัวหอมๆ และผิวขาวๆ ของที่รักทำเอาผมเสียอาการไปมากเหมือนกัน
'น่าขย้ำ' นี่คือสิ่งที่อยู่ในหัวผม ร่างกายของที่รักเริ่มตอบโต้สัมผัสของผมมากขึ้นจากที่ตอนแรกปฏิเสธตอนนี้กลายเป็นว่าที่รักตวัดลิ้นจูบตอบผมกลับมาอย่างร้อนแรงแล้วค่อยๆ พลิกตัวขึ้นนั่งทับบนตักผมแทนจนอะไรๆ ของเราแนบชิดกันผ่านเนื้อผ้าบางๆ เธอนั่งคร่อมผมโดยที่ใส่กระโปรงทำให้ร่างกายเราแนบชิดกันได้มากกว่าทุกครั้ง แอบเห็นว่ายัยขี้อ่อยสะดุ้งนิดๆ ด้วย
"หึ"
"อื้อ อย่าขำ!”
พอผมหัวเราะที่รักก็กัดปากผมแล้วดึงมันจนยืดจนผมรู้สึกเจ็บแถมยังแกล้งขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ จนลูกชายผมที่ซ่อนอยู่ภายใต้กลางเกงยีนแข็งคัดพองตัวใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
ไม่ทนแม่งละ!
ผมกระชากชุดท่อนบนของที่รักออกจนเหลือเพียงบราเซียปิดบังร่างกาย ส่งมือร้อนไปบีบเค้นเต้าอวบผ่านเนื้อผ้าแรงๆ จนคนตัวเล็กครางอื้ออึง
นมใหญ่ชิบหาย...
"อ่าส์ ที่รัก..."
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากและเกินความคาดหมายจนผมหลุดครางออกมาเมื่อโดนคนตัวเล็กดันให้นอนราบไปกับเตียงในขณะที่เธอวุ่นวายกับการปลดหัวเข็มขัดของผมออกจากกัน เสื้อยืดสีเข้มที่ผมใส่อยู่ถลกขึ้นจนหน้าท้องเปลือยเปล่าของผมสัมผัสโดนมือนุ่มๆ ของเธอทำเอาขนลุกไปหมด
เล่นตัวมาตั้งนานบทจะได้ก็ง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอวะ
"เด็กหื่น!"
คนตรงหน้าตาโตเมื่อดึงกางเกงยีนจนพ้นตัวผมเหลือเพียงบ็อกเซอร์ตัวบางจนทำให้เห็นแก่นกายของผมที่มันแข็งคัดขึ้นเป็นลำ
ทำเหมือนไม่เคยเห็นไปได้อย่างเธอน่าจะผ่านมาแล้วนะ
"อ่าห์ อย่าเล่น ถอดเร็ว" ผมสั่งเมื่อเธอเอาแต่ลูบวนตรงเป้ากางเกงที่คับตึงแต่ไม่ยอมดึงมันลงสักที ลูบมือวนอยู่แบบนั้นจนผมจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
“ใจเย็นๆ ซี่..."
"อืม ที่รัก..."
ลูบจนคxยแข็งแล้วยังมาบอกให้ใจเย็น เย็นได้ก็แย่แล้ว
ที่รักลุกขึ้นมานั่งทับบนหน้าท้องผมอีกครั้งพร้อมกับริมฝีปากเล็กที่กดจูบไปตามริมฝีปากใบหน้าและปลายคางของผม มืออีกข้างก็เอื้อมไปด้านหลังเพื่อลูบคลึงแกนกายร้อนส่วนอีกข้างถูกยกขึ้นมาปิดตาผมไว้
มือนุ่มจังวะ
เธอทั้งจูบทั้งลูบจนผมเริ่มเคลิ้มหลับตาพริ้มให้เธอใช้มือปรนเปรออยู่เกือบนาทีจนรู้สึกตัวเบาๆ เมื่อสัมผัสที่แสนวาบหวามเมื่อครู่หายไป...
"ที่รัก!"
ผมลืมตาขึ้นมาก็พบกับร่างบางที่ชิงวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไปล็อกประตูเสร็จสรรพทิ้งให้ผมนอนแข็งโด่อยู่บนเตียงคนเดียว
ยัยตัวแสบ!
ปึงๆๆ!!!!
"ที่รักออกมา!" ผมรีบวิ่งตามไปเคาะประตูเรียกยัยตัวดีออกมารับผิดชอบกับสิ่งที่เธอทำไว้
“ไม่ออก! แกกลับไปก่อน"
“อ่อยจนเงี่xนแล้วมาทิ้งกันแบบนี้ก็ได้เหรอวะ"
“ก็แกอะ! ไม่เอานะพี่ไม่ให้แกทำ"
"แล้วก่อนมาใครรับปากว่าจะให้เย็xวะ"
“อย่ามาหยาบคายนะ! พี่ไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย"
อันที่จริงผมก็รู้อยู่แล้วว่าคนอย่างที่รักไม่มีทางยอมผมหรอก ที่รับปากก็รับปากไปงั้นๆ เพราะอยากให้ผมมาส่งแต่ตอนนี้ผมดันมีอารมณ์จริงไง แล้วถ้าจะไม่ให้ทำทำไมต้องยั่วขนาดนี้ด้วยวะ
ยิ่งค้างยิ่งหงุดหงิด แม่ง!
"ยัยคนขี้โกหก"
"นะวิน...กลับไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้เลี้ยงข้าวไถ่โทษ" คนในห้องน้ำพูดเสียงออดอ้อนเพื่อให้ผมกลับให้ได้
"อยากเย็xไม่ได้อยากกินข้าว" มันแทนกันได้ที่ไหนวะถามหน่อย
“วิน~ จริงจังนะไม่ให้ทำ"
"ออกมา!"
"กวิน~"
"เออไม่ทำ! แต่ออกมาดิ๊ มันแข็งแล้วเนี่ยจะเข้าไปเอาออกจะให้กลับทั้งๆ ที่มันโด่อยู่หรือไง"
"อะ ไอ้เด็กบ้า!"
พอผมพูดแค่นั้นแหละเธอถึงได้ยอมออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่ใช้ผ้าเช็ดตัวพันร่างไว้เหมือนเหมือนกลัวว่าจะโดนผมจับถอดเสื้อผ้าอีก
ผมมองยัยตัวแสบอย่างคาดโทษแล้วรีบเข้าห้องน้ำไปจัดการกับลูกชายตัวเองให้มันสงบลงสักที วันนี้อุตส่าห์ได้เหยื่อแล้วแต่ทำไมผมต้องมานั่งช่วยตัวเองด้วยวะ
จำไว้เลยนะที่รักถ้าได้กินเมื่อไรจะเอาให้สาสมกับความแสบเลย!
ร่างบางนั่งปิดหูหน้าแดงอยู่ในห้องนั่งเล่นรอกวินจัดการธุระตัวเองให้เสร็จแต่เสียงครางของเขาที่เรียกชื่อเธอขณะช่วยตัวเองหลุดรอดออกมาทำให้ที่รักอายจนหน้าแดง
วันนี้เหมือนจะเล่นเยอะไปจนอันตรายต่อร่างกายและหัวใจของตัวเองที่มันยังเต้นรัวและยังจำสัมผัสวาบหวามที่เขามอบให้ได้อยู่เลย นี่เธอทำอะไรลงไปนะ กล้าไปยั่วแบบนั้นใส่เด็กนั่นได้ยังไง ตอนทำเห็นเขาเคลิ้มมันก็สนุกดีแหละอยากแกล้งให้ทรมานเล่นๆ แต่ตอนนี้กลายเป็นเธอนี่สิที่ทรมานทั้งรู้สึกผิดทั้งอาย
"กลับเลยนะ เดี๋ยวลงไปส่ง"
คนตัวเล็กรีบพุ่งไปเปิดประตูห้องเชิญรุ่นน้องหนุ่มให้กลับไปทันทีที่เขาออกมาจากห้องน้ำ วันนี้เธอทนรับมือกับเขาต่อไม่ไหวแล้วต้องรีบให้เขากลับไปให้เร็วที่สุด
กวินอันตรายเกินไป
"รีบไล่เลยนะ"
กวินหรี่ตามองที่รักอย่างไม่พอใจสักเท่าไหร่แต่ก็ยอมเดินออกจากห้องไปแต่โดยดีเพราะถ้าอยู่ต่อเขาได้จับคนตัวเล็กกดลงเตียงอีกรอบแน่ๆ ถึงจะเจ้าชู้ยังไงกวินก็ไม่เคยขืนใจใครนะถ้าผู้หญิงไม่ยอมเขาก็ไม่ทำ
นี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ที่รักกล้าเล่นกับกวินมากขนาดนี้ละมั้ง...
Gavin
T-rak: ถึงยัง
Read
T-rak: ไอ้นี่
T-rak: อย่ามาอ่านไม่ตอบนะ
T-rak: ถึงยังเร็วๆ พี่จะได้นอนสักที
Gavin: เป็นห่วง?
T-rak: ก็แกมาส่งพี่ ถ้าเป็นไรไปจะทำยังไง
Gavin: ถึงแล้ว
T-rak: ถึงไหน ถึงห้องแกหรือห้องใคร
Gavin: ยุ่ง ง่วงก็ไปนอนไป
T-rak: เออๆ ใส่ถุงด้วยนะยังไม่อยากช่วยแกเลี้ยงลูกตอนนี้
Read
ที่รักพิมพ์ข้อความสุดท้ายไว้แค่นั้นก็ปิดหน้าจอแล้วทิ้งตัวลงนอน แอบหงุดหงิดนิดๆ ที่เห็นสตอรี่ไอจีล่าสุดของกวินอยู่ที่คอนโดใครสักคนที่ไม่ใช่ของเขา
ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ากลับจากเธอไปเขาก็ไปหาคนอื่นต่อ ก็เจ้าชู้แบบนี้ไงเธอถึงไม่ยอมเขาสักทีน่ะ
เสือร้ายแบบกวินนี่มันน่าปราบให้หมอบจริงๆ เลยนะว่ามั้ย?
- ผู้เขียน
