EP.5
ผมหยุดเรียนไป 2 วันเพราะอาการไข้ ตอนนี้เลยเป็นช่วงตามงาน การบ้าน และเลคเชอร์ต่าง ๆ ให้ทันเพื่อนเพื่อเอาชีวิตให้รอดตอนสอบมิดเทอม แม้อาการจะยังไม่ได้ดีขึ้นร้อยเปอร์เซ็นต์เพราะเวลาป่วยผมมักกินอะไรไม่ค่อยได้ ทำให้โทรมนาน วันแรกที่มาเรียนไอ้โจ้แทบจะโยนเครื่องสำอางมาให้เพราะหน้าผมโทรมเหมือนผีตายซาก
“ปกติมึงก็ผอมเป็นไม้เสียบผีอยู่ละ พอป่วยแบบนี้กูกลัวว่าลมจะพัดมึงไปตกที่ไหนจริง”
“กูไม่ใช่กระดาษทิชชู่ มึงเพ้อเจ้อละ” ผมเงยหน้าจากจานข้าวไปคุยกับมัน ไอ้โจ้ตักกุ้งในจานมันมาใส่ในจานผมจนข้าวผัดกุ้งของมันกลายเป็นข้าวผัดมังสวิรัติไปเลย
“แดกๆเข้าไป กูกลัวว่าผ้าเล่นกับมึงแรงๆแล้วกระดูกมึงจะหัก”
“กูอิ่มแล้ว มึงเอาคืนไป กูไม่กิน” ผมว่าแล้วตักกุ้งคืนจานมันไป จนเกิดสงครามเล็ก ๆ ขึ้นระหว่างผมและโจ้ที่วันนี้เหมือนจะพร้อมใจกันไม่อยากกินกุ้ง
“กูกินเอง เอามา
