หลังจากวันนั้นความสัมพันธ์ของเราก็ดีขึ้นตามลำดับค่ะ ความรู้สึกบางอย่างคอยย้ำอยู่เสมอ... พอเปิดใจให้กันมันเหมือนได้เรียนรู้กันมากขึ้นแม้ว่าสถานะยังคงมีคำว่าเพื่อนขั้นอยู่ก็ตาม
ตุ้บ!
ขนมที่ใครก็ไม่รู้เอามาให้ถูกโยนลงถังขยะอย่างไม่ใยดี
“นายทำแบบนี้อีกแล้วนะ” ฉันเอ่ยเสียงแข็งพร้อมกับปรายตามองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจสักเท่าไหร่ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกค่ะที่เก้าโยนทิ้ง
“เราซื้อให้เธอกินได้มากกว่านี้อีก”
“นายหัดรู้จักรักษาน้ำใจคนอื่นไว้บ้างก็ดีเหมือนกัน”
“เธอก็หัดรักษาความรู้สึกของเราบ้างก็ดีนะ” จบประโยคก็ไปหยิบถุงขนมที่โยนทิ้งมาคืนฉันจากนั้นก็เดินหนีไปเลยค่ะ
“โอ๊ะโอ...”
“มีงานเข้าแล้ว”
“...” ฉันไม่ได้อยากกินหรืออยากได้ของที่คนอื่นให้มาสักหน่อยแต่จะมาโยนทิ้งที่โรงเรียนแบบนี้มันก็ไม่ถูก
“ตามไปไหม?” เอ็กซ์ที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทีไม่สบอารมณ์ของเก้า
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวจัดการอารมณ์ตัวเอง
