“ วู๊………ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เสียงของพิกุลที่ตอนนี้เธอกำลังวิ่งเอาสวิ๊งจับตั๊กแตนด้วยเสียงหัวเราะด้วยความสนุกสนาน คนที่ไร่งามตาตอนนี้มาที่นี้เกือบครึ่งตามที่พิกุลออกความเห็น
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้
“ นี้คุณฉันมีวิธี “ พิกุลที่เห็นชายหนุ่มจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง เธอก็พูดออกมาด้วยสีหน้าท่าทางเคร็งเครียด นนท์ที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากว่าเธอจะทำเป็นเล่นอะไรอีก
“ คนอย่างเธอนะเหรอจะมีวิธีกำจัดตั๊กแตน เธออย่ามาสร้างเรื่องวุ่นวายให้มันมากนักเลยยัยเด็กโง่ที่นี้ไม่ใช่ต้นมะพร้าวที่พัทยานะจะได้มาวิ่งไล่จับฝรั่งรวยๆได้ “ นนท์ ที่หัวเสียเขาก็อดไม่ได้ที่จะปากดีใส่เธอ พิกุลที่ได้ยินแบบนั้นต้องยอมรับว่าเธอก็เกลียดแล้วก็โกรธคนตรงหน้าเป็นอย่างมาก แต่สิ่งหนึ่งที่เธอต้องรู้คือคนบ้าและก็คนที่มองโลกในแง่ลบไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความคิดเขาได้ แล้วอีกอย่างหญิงชราหน้าสงสารคนนี้มองเธอด้วยสา
