เช้าวันต่อมา
หลังจากที่พิกุลฟื้นตัวดีแล้วเธอก็ออกมาทำงานตามปกติ ด้วยความที่เธฮไม่อยากเสียเวลาการทำงานแล้วอีกอย่างความรู้ที่เธอไม่รู้มีอีกเยอะ เมื่อคิดได้แบบนั้นเธอก็ลากสังขารมาทำงาน แต่ระหว่างที่เธอเดินถือกระเป๋าคอมกับสมุดจดรายงาน เดินผ่านท้องไร่ท้องนาเดินสูดอากาศบริสุทธิ์อย่างสบายใจอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเสียงเด็กน้อยคนหนึ่งเรียกชื่อเธอก่อนจะวิ่งเข้าหาเธอ
“ พี่พิกุล…..คร๊่าบบบบบ “ เสียงเด็กน้อยชื่อว่าแดงเด็กน้อยที่พิกุลช่วยเอาไว้เมื่อวันที่ไฟไหม้บ้านพักคนงาน เด็กน้อยที่รอให้หญิงสาวเดินมาที่นี้อยู่ทุกเช้า ด้วยความที่เด็กน้อยต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลเลยไม่มีโอกาสได้มาขอบคุณเธอ เมื่อได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วเด็กน้อย พ่อแม่ก็พาลูกชายมาขอบคุณผู้มีพระคุณ
“ อ้าวแดง…แดงมาที่นี้ทำไมดูสิเจ็บตรงไหนรึเปล่า OH NO…….YOU หล่อมาก….แดง…..ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ เด็กน้อยที่วิ่งเข้ามากระโดดกอดร่างบางที่เดินสูดอากาศมาอย่า
