บทที่3 เจอโดยบังเอิญ
1151 คำ
"นุ่มนิ่มจะไม่ทักพี่หน่อยเหรอ?"
ฉันค่อย ๆ ช้อนสายตาขึ้นมามองจากนั้นก็ยิ้มแห้ง ก็ไม่รู้ว่าจะทำตัวแบบไหนได้แต่มองซ้ายทีขวาที
"สวัสดีค่ะ เอ่อ...พี่มาคนเดียวหรือคะ"
พี่สิงหายิ้มเหมือนเขาจะกลั้นขำด้วยนะ แต่เขาก็ยังไม่ได้ตอบในสิ่งที่ฉันถามแต่เขาดันมองหาอะไรสักอย่างกระทั่ง
"แล้วเพียงขวัญละ" อ้อแท้จริงก็อยากมาหาเพียงขวัญ แต่เพื่อนฉันก็ไม่รู้ว่าไปไหนแล้ว
"มาถึงก็ไม่รู้ว่าไปไหนคะ" พอฉันตอบแล้วก็นั่งเงียบ แต่แววตาของพี่สิงหาเหมือนเขาจ้องมองฉันตลอดแม้ว่าฉันจะเสหลบสายตาไปทางอื่นแต่ความรู้สึกมันฟ้องว่าเขากำลังจ้องอยู่ กระทั่ง
"ปะนิ่มไปได้แล้ว" เป็นโชคดีจริง ๆ ที่น้ำมาได้เวลาพอดี ไอดินยื่นแก้วให้ฉันจากนั้นเขาก็หันไปทักทายรุ่นพี่
"พี่สิงหามาซื้อน้ำหรือว่ามาหาเพียงขวัญละครับ"
"มาซื้อน้ำครับ"
"งั้นเราสองคนไปก่อนนะครับ"
ฉันรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตามไอดินไปอย่างรวดเร็ว โชคดีที่พวกเราเรียนสถาปัตย์อยู่คนละตึกกับวิศวะไม่อย่างนั้นละก็ฉันคงหายใจไม่ทั่วท้อง
เราสองคนเดินกลับมาที่ม้านั่งก็เห็นเพียงขวัญนั่งรออยู่แล้ว ไอดินกับฉันกลับมานั่งลงที่เดิมจากนั้นก็เป็นฉันที่ถามขึ้น
"แกไปไหนมา ไลน์ถามว่าจะเอาน้ำหรือเปล่าก็ไม่ตอบฉันเลยไม่ได้ซื้อมาเผื่อ"
"ไม่เป็นไร ฉันไม่หิว" ดูท่าทางสีหน้าของเพียงท่าจะมีความสุข เพราะมันเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า ตั้งแต่ที่เดินหายไปราวชั่วโมง
"แกยังไม่ตอบฉันเลยว่าไปไหนมา"
"ก็คนที่คุยด้วยเมื่อคืนเขาเรียนอยู่ที่นี่ปีสองเป็นรุ่นพี่เรา แต่เรียนบริหารก็เลยไปทำความรู้จักหน่อย"
ทันทีที่เพียงขวัญพูดไปแบบนั้น ไอดินก็รีบแทรกขึ้นทันที
"แกเนี่ยมันบ้าผู้ชายจริง ๆ ถึงขั้นเสนอหน้าไปดูตัวเขาเลยเหรอวะ"
"ไอ้ดินปากหมา หุบปากไปเลย"
ฉันมองหน้าทั้งเพียงขวัญและไอดินสลับกันก่อนที่จะพ่นลมหายใจ ก็คู่นี้เป็นแบบนี้ตลอดเลยนะสิ
เวลาผ่านไปสักพักก็คงถึงเวลาเข้าเรียนตามปกติ สถาปัตย์ปีหนึ่งอย่างพวกฉันก็คงมีอะไรให้เรียนรู้อีกมากมายกันเลยทีเดียว
#หลังเลิกเรียน
"โอ๊ยย เมื่อยไปหมดเลย" เสียงของเพียงขวัญโพล่งขึ้นจนดังลั่น ทำเอาฉันต้องรีบตบไหล่เพื่อนเพราะอายสายตาคนที่นั่งอยู่แถวนั้น
เพียะ
"ตีฉันทำไมยัยนิ่ม"
"พูดอะไรเสียงดังอายคนอื่น" เพียงขวัญยิ้มทำหน้ายียวนใส่ฉัน ส่วนฉันก็เอาแต่ถลึงตาใส่ ดูเหมือนเพียงขวัญจะไม่อายเหมือนที่ฉันอายเลยสักนิด
"แกนี่มันหน้าบางจริง ๆ แค่พูดก็อายแล้วเมื่อยก็บอกว่าเมื่อสิ ใช่ไหมไอดิน" เพียงขวัญต่อว่าฉัน ฉันหันไปทางไอดินเห็นเขาส่ายหัวจากนั้นไอดินก็พูดขึ้น
"แกมันหน้าหนาอายไม่เป็นหรอกขนาดไปหาผู้ชายที่คณะอื่นแกยังทำเลย ส่วนนิ่มมันไม่เหมือนแกนี่"
"ไอ้ดิน ไอ้เพื่อนปากหมา"
"พอ ๆ คู่นี้พูดกันทีไรเป็นต้องวางมวยทุกครั้ง"
ฉันพ่นลมหายใจแรง ๆ รู้สึกว่าทั้งสองคนจะพูดดีกันไม่ได้ ไม่รู้ว่าช่วงที่อาจารย์ให้ทำงานร่วมกันผ่านมาได้ยังไง
"จริงสิ ....นิ่มพาฉันไปซื้อเสื้อผ้าใหม่หน่อยสิ รู้สึกว่าที่บ้านจะมีแต่ของเก่า ๆ " เพียงขวัญชวนฉัน ส่วนฉันก็คงปฏิเสธเพื่อนไม่ได้ เพราะบางทีเพียงขวัญก็ช่วยเป็นธุระให้ฉันเช่นกัน
"ได้สิ"
"แต่ฉันไม่ไปกับพวกแกนะ นัดกับไอ้เกมเอาไว้จะไปห้องมัน"
"แล้วแต่แก" เพียงขวัญเป็นคนตอบ
หลังจากไอดินพูดแบบนั้นเขาก็เดินจากพวกเราไป ส่วนฉันกับเพียงขวัญก็ได้แต่ยืนมองตามไหล่เพื่อน ตามประสาผู้ชายจะให้ไปเดินเลือกเสื้อผ้าเหมือนผู้หญิงก็คงรู้สึกเบื่อ
ฉันกับเพียงขวัญมาที่ห้างแห่งหนึ่ง ย่านนี้เป็นแหล่งความเจริญไม่ว่าจะกลุ่มนักศึกษาหรือนักเรียนมัธยมก็จะชอบมาเดินแถวนี้ ตอนที่ฉันเป็นเด็กม.ปลาย ฉันกับเพียงขวัญก็มาบ่อย ต้องบอกก่อนว่าฉันย้ายมาอยู่หอพักตั้งแต่ม.ปลายเพราะพ่อกับแม่ต้องทำงานท่านไม่สะดวกที่จะมารับมาส่ง ฉันเลยเลือกความสบายย้ายมาอยู่ใกล้ ๆ โรงเรียนและดูแลตัวเองมาตลอด
พอมาถึงอย่างที่บอกว่ามาซื้อเสื้อผ้า เพียงขวัญเป็นสาวแฟชั่น เสื้อผ้าที่ออกใหม่แน่นอนว่าเธอต้องมี ส่วนฉันไม่จำเป็นก็ไม่ซื้อเพราะที่มีอยู่ก็ดีอยู่แล้ว
"แกแน่ใจนะว่าจะไม่เอาสักชุด" เพียงขวัญเอ่ยถาม
"ไม่เอาหรอก ไม่รู้จะใส่ไปไหนแกก็รู้ว่าฉันไม่ค่อยเที่ยว นาน ๆ จะออกไปข้างนอก"
"แกโตแล้วนะนิ่ม แกน่าจะรู้จักเปิดหูเปิดตาบ้าง เลิกคลั่งได้แล้วผู้ชายในซีรีย์น่ะ สู้ผู้ชายในชีวิตจริงไม่ได้หรอก"
ฉันยิ้มให้เพื่อน ผู้ชายในชีวิตจริงงั้นเหรอ ฉันขี้เหร่ขนาดนี้ใครจะไปชอบ ฉันไม่ใช่สาวมั่น อีกอย่างนะตอนนี้อยู่แค่ปีหนึ่งคงไม่คิดเรื่องผู้ชายหรอก
เราสองคนเดินดูไปเรื่อย ๆ มีหลายร้านที่เพียงขวัญชอบ แต่อย่างว่าแหละ ยังไงก็ต้องขอเลือกก่อนหากถูกใจร้านไหนจริง ๆ ก็ค่อยซื้อ
ระหว่างที่เราสองคนเลือกเสื้อผ้าอยู่ในร้าน สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นคนตัวสูง แน่นอนว่าเขาไม่ได้มาคนเดียว มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเคียงข้างและยังเกาะแขนเขาด้วย ท่าทางน่าจะสนิทกันมากกว่าเพื่อน
"เอ๊ะ! พี่สิงหานี่ ไหนบอกว่าไม่ได้คบกันกับพี่แยม ทำไมมาด้วยกันได้"
"ใครเหรอ" ฉันถามด้วยความอยากรู้
"ก็ผู้หญิงคนนั้นเรียนบริหารปีสี่ มีข่าวว่าคบกันแต่พี่สิงหาบอกเป็นแค่เพื่อน ยังงี้แหละผู้ชายคบแต่ปิดบัง"
ฉันมองตามสิ่งที่เพื่อนพูด เขาสองคนก็ดูสมกันดีออก อีกคนหล่ออีกคนก็สวย คิด ๆ ไปแล้วคงวาสนาพวกเขา
- ผู้เขียน
