CHAPTER 09
"เบบี้!"พอโมโหจนเลือดขึ้นหน้าเฮียก็กระชากฉันเข้าหาจนใบหน้าฉันกระแทกเข้ากับแผงอกหนาที่ปลดกระดุมออกไปสองเม็ด
"ปล่อยหนู! หนูเกลียดเฮีย! เกลียดมากด้วย!!"ฉันดิ้นและระดมทุบอกเฮียหมอกด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเอง ยิ่งได้เห็นยิ่งได้มองว่าเฮียมันคลอเคลียอยู่กับผู้หญิงอื่นฉันยิ่งนึกโกรธจนอยากจะข่วนหน้าเฮียให้แหกเสียตอนนี้เลย!
"มึงเกลียดกูไม่ได้หรอก มึงบอกเองว่ามึงรักกู"เฮียพูดด้วยท่าทีมั่นใจ ความมั่นหน้าของเฮียหมอกยิ่งทำให้เบบี้คนนี้ของขึ้นทันตาเห็น
"รัก? ฮ่า ๆ รักได้ก็เลิกรักได้ปะเฮีย ตอนนั้นหนูยังเด็กแต่ตอนนี้หนูโตแล้ว ที่สำคัญโตพอที่จะมองเห็นว่าผู้ชายมีตั้งเยอะจะมัวจมปลักอยู่กับเฮียทำไมกันในเมื่อรอบ ๆ ตัวหนูมีแต่ผู้ชายที่ดีกว่าเฮียทุกอย่าง!"จะเรียกว่าเป็นครั้งแรกก็ได้ที่ฉันเถียงเฮียคอเป็นเอ็น ตะคอกเสียงกลับไปด้วยความกล้าจนเฮียที่จับต้นแขนฉันไว้ถึงกับดวงตาสั่นพร่า เฮียหมอกโกรธ จะโกรธเ
