ผ่านมาเกือบสัปดาห์ที่แอนดริวใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่กับลูซินในแบบที่เขาไม่เคยสัมผัสและได้รับความรักแบบนี้มาก่อน ดีแลนที่ไม่เคยเห็นเจ้านายมีรอยยิ้มก็รู้สึกว่าเจ้านายเปลี่ยนแปลงไปมากภายในเวลาแค่สัปดาห์กว่า ๆ
"พี่แอนดริว วันนี้ผมจะเข้าไปที่ลานปาล์มนะครับ ผมต้องเข้าไปเคลียร์งาน พี่อยู่บ้านทำตัวดี ๆ อย่าพังข้าวของในบ้านผมนะ" ลูซินแกล้งหยอกล้อให้แอนดริวอารมณ์ดี
"วันนี้กูอยากไปด้วย ขอกูไปด้วยได้ไหม"
แอนดริวกลายเป็นคนขี้อ้อน ถึงแม้จะดูหยาบกระด้างไปบ้าง แต่สำหรับลูซินก็รู้ว่าแอนดริวไม่ใช่คนเลวร้าย เพียงแต่การกระทำที่แข็งกระด้างทำให้เขาดูเป็นคนเย็นชาเย่อหยิ่งในสายตาคนภายนอก
"ก็ตามใจพี่นะครับ ถ้าพี่อยากไปกับผม แต่สัญญากับผมนะว่าจะไม่อาละวาด โอเคเปล่า"
ลูซินต้องดักทางไม่ให้แอนดริวงอแง เพราะเวลาที่ลูกน้องเข้ามาหยอกล้อหรือพูดคุยกับเขา แอนดริวจะพุ่งตัวขวางตลอดเวลา แม้แต่ไอ้กีต้าร์ผู้ชายหน้าหวานที
