ตอนที่ 6
1228 คำ
ep6
“มึงทำอะไรเธอวะ”
เสียงของชายหนุ่มนิรนามคนนั้นก็คือ เจษฎา หรือนายแพทย์เจษฎา เพื่อนสนิทของนทีนั่นเอง เขาเป็นหมอประจำการอยู่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง...
“ทำอะไร ก็สั่งสอน ทำไม ขึ้นเสียงมีปัญหาไรหรอ”นทีเอ่ยด้วยเสียงสบายๆ ไม่ตื่นตระหนกอะไรกับเพื่อนหรอก ทั้งๆที่อีกฝ่ายดูร้อนรนใจ
“แล้วไข่มุกหายไปไหน แกทำอะไรเธอ” ตลอดเวลาที่ไข่มุกสลบอยู่ เจษฎาจะเป็นคนที่มาดูอาการของเธออยู่เรื่อย ทำให้พอรู้จักไข่มุกอยู่บ้างเป็นการที่รู้จักอยู่ฝ่ายเดียว
“แกก็ไปดูสิ ห่วงกันดีนัก” เพื่อนรักพูดเชิงยุแหย่ให้เขาขึ้นไปดูหญิงสาวที่เขากำลังตามหาอยู่
“นที นายนี่ หืมม” หมอเจษ หัวเสียเเละรีบจ้ำเท้าไปยันห้องนอนของนทีเพื่อนเขาเพราะกำลังสงสัยว่าเขาทำมิดีมิร้ายกับไข่มุก เมื่อมาถึงในห้องนอนนที ร่างของไข่มุกยังนอนสลบอยู่
“มุก ไข่มุก!!!...โถ่โว้ยย ไอ้ที ” เมื่อเขาเห็นสภาพไข่มุกดูอาการไม่ค่อยดีเขาจึงรีบวิ่งไปเอากล่องพยาบาลที่พกติดรถไว้ตลอดมาทำการรักษาเธอเบื้องต้น
“มีอะไรนักหนาวะ ไอ้เจษ” นทีเดินตามหมอเจษมาอย่างเร็วเมื่อกำลังเห็นเพื่อนหมอหน้าเสียเเล้ววิ่งไปเอากล่องยามา จนถึงยังเตียงที่ไข่มุกนอนอยู่
“แกกำลังจะทำให้ผู้หญิงคนนี้ตายแล้ว..ไอ้ที เเกมันชั่วว่ะ” หมอเจษรีบเจาะสายน้ำเกลือและฉีดยาอะไรต่อมิอะไรหลายๆอย่างไปที่ร่างของสาวน้อยที่นอนหายใจโรยระรินอยู่ตรงหน้า
“แกจะอะไรนักหนากับเด็กคนนี้วะ ไอ้เจษ นี่ฉันเป็นเพื่อนแกมาตั้งนานยังไม่เคยเห็นแกห่วงใครขนาดนี้มาก่อนเลย” นทีพูดกับเพื่อนก่อนจะเดินหยิบบุหรี่ออกไปสูบที่หน้าต่าง
“แกก็มีน้องสาวแกก็น่าจะรู้นะว่าการสูญเสียมันรู้สึกยังไง” ฉีดยาให้น้ำเกลือเสร็จหมอเจษก็เช็ดตัวให้ไข่มุกทันใดนั้นสายตาของนทีเหลือบมาเห็นพอดี มันมีรอยจ้ำเขียว เป็นช้ำๆอยู่ตามคอและหน้าอกของไข่มุก
“เดี๋ยวฉันเช็ดเอง” นทีมาเเย่งผ้าเช็ดตัวจากเพื่อนหนุ่ม
“ไม่....นี่แก..ข่มขืนไข่มุกหรอ”
“ก็...เออ”
“โถ่โว้ยย..แกอย่าฆ่าไข่มุกเลยนะที ถือว่าฉันขอล่ะ”
“ทำไมแกต้องมาห่วงอะไรเด็กนี่นักหนาวะ แกลืมไปแล้วหรอว่าพี่มันฆ่าน้องสาวฉัน” นทีขึ้นเสียงดังใส่เพื่อนรักไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรมาเขาไม่สามารถลืมความแค้นนั้นได้เลย น้องสาวที่รักสุดหัวใจมาถูกฆ่าตายใครบ้างจะรับได้
“ฉันซื้อก็ได้ เท่าไหร่ไม่อั้นฉันขอชีวิตเด็กคนนี้เถอะนทีเห็นแก่ความเป็นเพื่อนของเรานะ”
“ทำไม....”
“ฉันรู้สึกเอ็นดูและสงสารเด็กคนนี้ แกลองคิดดูดีว่าเด็กคนนี้ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับน้องสาวแกเลย เผลอๆเขาอาจจะไม่รู้กับพี่เขาด้วยซ้ำ ความจริงฉันไม่เห็นด้วยตั้งแต่ที่แกจะฆ่าเขาแล้วนะ แต่ฉันก็ไม่รู้จะบอกยังไงเห็นแกใจร้อนและยังเสียใจเรื่องน้องอยู่”
“ถึงไม่รู้มันก็เป็นพี่น้องกันอยู่ดี”
“ที..แกมีเหตุผลหน่อยสิวะ มันดีแล้วหรอที่จะฆ่าคนคนหนึ่งเพราะเพียงเกลียดคนใกล้ตัวเขา แล้วชีวิตเขาล่ะ เขาควรจะมีชีวิตที่เป็นของตัวเองนะโว้ย ไม่ใช่เกิดมาเพื่อเป็นเครื่องมือแก้แค้นให้คนอื่น”
“ก็ฉันบอกเเล้วไง มันไม่ใช่คนอื่น มันเป็นพี่น้องกัน”
“แล้วถ้าสองคนนี้ไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆล่ะวะแกจะหายแค้นเธอไหมวะ” หมอเจษฎาเริ่มหัวเสียกับเพื่อนที่หัวรั้นไม่ค่อยฟังใครเขากลัวว่าวันหนึ่งนายนทีจะฆ่าไข่มุกจริงๆ ความจริงเขาก็ไม่ควรยุ่งแต่เขากลับรู้สึกเอ็นดูไข่มุกตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เขาเคยขอนทีตั้งหลายครั้งและพูดเรื่องนี้มาตลอดขอชีวิตเด็กคนนี้ไว้เถอะ เธอยังเด็กชั่งไร้เดียงสาเเถมยังอ่อนต่อโลกอยู่ แถมหน้าตาจิ้มลิ้มสวยใสไร้สำอาง เธอควรจะมีชีวิตที่สดใสกว่านี้ แต่พูดยังไงก็ไม่เคยเป็นผลกับเพื่อนเขาเลยนทียังยันคำเดิมว่าคือแก้เเค้นเท่านั้น แต่วันนี้นทีกลับเปลี่ยนบทแค้นกลายมาเป็นบทเลิฟซีนซาดิส สภาพร่างกายที่อิดโรยและรอยช้ำตามตัวบอกได้เลยว่าไข่มุกนี่โดนปู้ยี่ปู้ยำมาใช่น้อย
“เห้ออ งั้นฉันขอเหตุผลดีๆจากแกหน่อยสิว่าทำไมฉันถึงจะยอมตามที่แกพูด ไอ้หมอ”
“ฉัน ...เป็นห่วงเธอ กลัวแกฆ่าเธอจริงๆ ไข่มุกอายุไล่เรี่ยกับน้องสาวฉันคนนั้นที่หายสาบสูญไป แกก็ดูเหตุผลละกัน แกมีน้องสาวที่ตายไปก็จริง แต่แกก็ยังได้เจอได้รู้ว่าน้องแกเป็นยังไง ยังได้ดูแลน้อง แต่ฉันผู้ที่รู้ว่ามีน้องกลับไม่เคยได้เจอเเละได้ดูแลเธอเลย”
“อืมมม งั้นฉันยังไม่ฆ่า เด็กนี่ ง่ายๆก็ได้ ฉันจะเก็บเธอไว้รับใช้ฉัน” นทียื่นข้อเสนอให้กับเพื่อน เพราะเห็นแก่คำขอ แต่ก็ดูเหมือนหมอเจษฎาก็ยังไม่พอใจเท่าไหร่
“ไม่ว่ะ”
“แกจะเอายังไง กับฉันอีกวะ ไอ้หมอ”
“แกต้องปล่อยให้เธอกลับบ้าน หรือไม่ก็ยกเธอให้ฉัน”
“ไม่ ไข่มุกเป็นของฉันแล้ว ฉันไม่ให้แกหรอก”
“นี่แก หวงไข่มุกงั้นหรอ”
“ไอ้เจษ!!!”
“อ่อ...แกมันปากแข็ง ไม่เป็นไร ครั้งเดียวฉันรับได้” หมอเจษฎายียวนกวนประสาทต่อปากต่อคำกับนทีจะเป็นเรื่อง ทั้งสองไม่มีท่าทีว่าจะมีใครยอมใคร
“ไอ้หมอ....แกรีบกลับบ้านแกไปเลยนะ ก่อนที่ฉันจะโมโหแกไปมากกว่านี้” นทีพยายามข่มใจไม่ให้ใจร้อนกับเพื่อนรักเพราะเขาสองคนคบกันมานานรู้ใจกันมาก แถมคนใหญ่คนโตก็สนิทกัน
นทีเขาไม่มีพ่อกับแม่ เพราะพ่อกับแม่เขาเพิ่งเสียไปเมื่อไม่กี่ปีก่อนจากอุบัติเหตุ เขาเลยดูแลน้องสาวแทนพ่อกับแม่มาอย่างดีเพราะรับปากไว้เเล้ว เหตุการณ์วันนั้นทำให้ชีวิตเขาแปรผัน ต้องเป็นพี่ชายที่แสนดีและดูและน้องมาตลอด เพราะเหลือกันแค่สองคนแล้ว แต่เขากลับมาเสียน้องเพราะน้ำมือของคนชั่ว เขาเองก็ไม่มีโอกาสได้คุยกับน้องเลยสักคำ
“แล้วแกจะได้รู้ นที...” หมอเจษฎาเดินหันหลังกลับไปเหลือแต่ความหัวเสียให้นทีได้งุนงงอยู่คนเดียวทำไมเขาถึงอยากได้ไข่มุกขนาดนี้
เวลาผ่านไปจนเช้าตรู่อีกวัน....!!!
“นายคะ” เสียงแม่บ้านมาเรียกแต่เช้า เขานอนคนละเตียงกับไข่มุก แต่ห้องเดียวกันเพราะกลัวระเเวงหมอเจษฎาจะมาลักพาตัวไข่มุกไป
“ว่าไง”
“คุณท่านใหญ่มาขอพบค่ะ”
“ห๊ะ .... ท่านใหญ่มา ชิบหา...ละ”
“เดี๋ยวฉันไป!!!” เขาส่งเสียงบอกแม่บ้านก่อนที่จะดีดตัวเองลุกจากที่นอนอย่างเร็ว
- ผู้เขียน
