@โรงพยาบาล
เป็นเวลานานพอสมควรที่ณัชชานั่งรอรับยาส่วนไม้ออกไปซื้อกาแฟข้างนอก หลังจากเอ๊กซเรย์แล้วก็พบว่าไม่มีส่วนไหนแตกหักมีแต่อาการพกช้ำ หมอบอกว่าข้อเท้าของดวงวิญญาณสาวอักเสบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“รอนานไหม” เสียงทุ้มเอ่ยถามขณะเดินมายืนข้างรถเข็นของดวงวิญญาณสาว มือใหญ่ยื่นแก้วนมอุ่นที่ซื้อมาให้คนป่วยดื่มระหว่างรอ “กินไหม ในนี้อากาศเย็นกินอะไรอุ่น ๆ หน่อย”
“ขอบคุณค่ะ”
“อ้าวไม้ มึงมานี่ทำไมใครเป็นอะไร” คนถูกทักหันกลับไปมองต้นเสียงก็พบว่าเป็นเพื่อนรักของตน ด้านข้างบาสมีบุรุษพยาบาลเข็นรถเข็นมาโดยมีมินตราแฟนสาวของเขานั่งอยู่ ขาข้างหนึ่งของมินตราใส่เฝือกเอาไว้
“กูพาณัชชามาหาหมอ ข้อเท้าอักเสบน่ะแล้วนี่มินเป็นอะไร” ไม้เอ่ยถามเพื่อนรักที่หันไปขอบคุณบุรุษพยาบาลที่เข็นรถมาส่ง
“ตกบันไดน่ะ” บาสตอบกลับก่อนจะพูดบางอย่างที่ทำให้สองสาวเสียวหลังขึ้นมา “นี่ถ้าอยู่ใกล้กันกูคงคิดว่าสองสาวนี่แอบหนีไปเที่ยว
