“เอาไว้เดี๋ยวผมจะไปรับคุณที่โรงแรมนะ ตอนนี้อาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน ใช้บัตรเครดิตที่ผมให้ไว้สั่งชุดใหม่ให้มาส่งแก้ขัดไปก่อนก็ได้ รอผมประมาณหนึ่งชั่วโมงนะครับรส”
แม้ว่าเขาจะพูดคุยกับคนปลายสาย แต่มือหนากลับสาละวนอยู่บนยอดอกของเพลงขวัญราวกับว่าสิ่งที่ตักตวงไปตลอดทั้งคืนนั้นยังไม่เพียงพอ หลังจากวางสายเรียบร้อย ริมฝีปากของชายหนุ่มก็ขบเม้มลงบนลาดไหล่ขาว ๆ ความเจ็บจี๊ดทำให้เพลงขวัญรีบขืนตัวเองออกมาจากตักของอีกฝ่ายพร้อมปัดมือของเขาออกจากทรวงอก
“พอสักทีเถอะค่ะคุณเมฆ” น้ำเสียงที่แหบแห้งกว่าทุกครั้งเอ่ยคั้นออกมาจากความเจ็บปวดที่เป็นได้แค่ตัวสำรอง “ฉันว่าสัญญาของเราสองคนน่าจะสิ้นสุดลงได้แล้วนะคะ เพราะดูเหมือนคนของคุณจะกลับมาแล้วนี่—”
ยังไม่ทันสิ้นสุดประโยค ริมฝีปากของเพลงขวัญก็ถูกชายหนุ่มช่วงชิงไปอีกครั้ง พร้อมกับมือหนาสองข้างที่พุ่งเข้ามากดร่างของเธอลงบนโซฟา
“พูดถึงสัญญาขึ้นมาก็ดี...” เมฆาถอ
