[EPISODE2 นักแข่งฝั่งตรงข้าม]
1710 คำ
พิษรักวิศวะพันธุ์เถื่อน
Engineer’n Bad Liar
[EPISODE2 นักแข่งฝั่งตรงข้าม]
เมื่อคนท้ารบมาถึงแล้วทำให้ตอนนี้ในสนามแบ่งเป็นสองฝ่ายชัดเจน เพราะสีเสื้อแจ็คเก็ตตัวนอกของพวกเขามันต่างสีกันพอดี แก๊งRED BULLสวมเสื้อแจ็คเก็ตสีดำมีลายปักกระทิงไฟและชื่อแก๊งที่ด้านหลังเสื้อ ส่วนแก๊งBLUE SHARKสวมเสื้อแจ็คเก็ตสีขาวมีลายปักฉลามสีน้ำเงินและชื่อแก๊งที่หลังเสื้อ ทุกครั้งที่มาเผชิญหน้ากัน สองแก๊งนี้ราวกับฝ่ายธรรมมะและอธรรมเสมอ นั่นเพราะแก๊งฝ่ายตรงข้ามมาจากสถาบันที่โดดเด่นเรื่องการแพทย์นั่นเอง
“ไงวะ! รอบที่แล้วกับพวกแบล็คไทเกอร์ได้ยินว่ามึงชนะนี่หว่า” เสียงทักทายดังมาจาก ‘บลู’ หัวหน้าของแก๊งBLUE SHARKซึ่งเดินนำคนของเขามา
“เออดิ! คืนนี้ก็ด้วยว่ะ” ออสตินยียวนพร้อมรอยยิ้มกวนติ่ง สายตาก็มองเลยไปยังไอ้แว่นหน้าใหม่ที่มาพร้อมกับบลู แต่ยังไม่ทันที่เขาเอ่ยอะไรต่อ อีกฝ่ายก็ขยับยิ้มแล้วทักทายกันเสียก่อน
“ไงอัย...บอกแล้วไงว่าพี่จะมาหา” อัยวาได้ยินเสียงคุ้นหูก็เงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์ที่กำลังจะกดส่งข้อความบอกฝันดีคนคุย
“เอ๊ะ! พี่คิว” สาวสวยมองคนตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ รุ่นพี่ต่างสถาบันดีกรีนักศึกษาแพทย์ทำไมถึงมากับพวกแก๊งBLUE SHARKได้ล่ะ
“รู้จัก?” ออสตินหันมาเลิกคิ้วถามคนข้าง ๆ
“คุยกันอยู่ทุกวันจะไม่รู้จักได้ไง” คิวเอ่ยแล้วอมยิ้มน้อย ด้วยลุคที่ดูเป็นคนสุขุม หล่อเหลา และเรียบร้อย การที่เขาปรากฎตัวในฐานะสมาชิกฝ่ายตรงข้ามทำให้อัยวาพูดไม่ออกเลย ดูท่างานกำลังเข้าเธอแล้วล่ะ
“หมอนี่คือคนคุยเธอ?” ออสตินถามเสียงเบา ทว่าน้ำเสียงนั้นกลับเต็มไปด้วยความหงุดหงิดจนทะลุเพดาน
“อือ” อัยวาครางรับ แล้วยิ้มแหยให้เพื่อน
“ยัย...เธอนี่แม่งน่าโดนทุบจริง ๆ” เขาคาดโทษเธอเสียงขุ่นขึ้น คิดได้ไงถึงไปคุยกับคนของแก๊งฝั่งตรงข้ามวะ
“ฉันไม่รู้นี่นา เจอกันตอนปัดแอพฯอะ” อัยวากระซิบอธิบาย
“ลบแอพฯเหี้ยนั่นทิ้งไปเลย เลิกเล่นได้ยิ่งดี ยัย...ฮึ่ม!” ออสตินไม่รู้เลยว่าจะด่าอะไร เมื่อสายตามองเห็นหน้าสวย ๆ สลดลงถนัดตา
“เซอร์ไพรส์มากเหรอที่พี่เป็นนักแข่งของบลูชาร์ค” คิวเอ่ยถาม
“นิดหน่อยค่ะ”
“ร้ายนะที่มีคอนแทคน้องอัย น้อยใจสุด ๆ ทีพี่บลูขอตั้งหลายครั้งไม่ยอมให้ ดันให้พี่คิวซะงั้น” บลูเอ่ยแซวอย่างชอบใจ เมื่อเห็นออสตินไม่สบอารมณ์ที่สมาชิกในแก๊งคั่วกันอยู่
“เรื่องส่วนตัวข้ามไปก่อนเหอะว่ะ จะเริ่มได้ยัง ไหนตุ๊กตากับเดิมพันฝั่งมึง” ฟรอสเห็นว่าออสตินกำลังเสียอารมณ์จึงเป็นฝ่ายตัดบทให้
“นั่นไงตุ๊กตา” บลูโยกคอไปทางสาวสวยที่เดินตามมา แต่เธอคนนั้นกลับเป็นคนเดียวกันกับที่ออสตินกำลังรออยู่ ดูท่าวันนี้จะมีเรื่องให้เขาหงุดหงิดไม่หยุดเลยสินะ ไม่ว่าจะเพื่อน หรือของเดิมพันก็ดูเละเทะไปหมด
“จะเล่นกับกูแบบนี้สินะ” ออสตินว่า เพราะตอนนี้เขาไม่มีตุ๊กตาแล้ว
“เรียกผู้หญิงมาใหม่คนหนึ่งดิ๊” ไทป์หันไปสั่งคนในแก๊ง ทำให้อัยวาเข้าใจได้แล้วว่าผู้หญิงที่ออสตินรอ ได้กลายเป็นตุ๊กตาของฝ่ายตรงข้ามแล้ว
“เสียเวลาไทป์ คืนนี้ฉันไปกับตินเอง” อัยวาเอ่ยแล้วเดินขึ้นมายืนข้าง ๆ เพื่อน ออสตินแทบไม่เคยแพ้ในสนามเลย คืนนี้เธอแค่ไปกับเขาก็พอ
“พล่ามอะไรวะอัย ถอยไปข้างหลังเลย” ทว่าเขากลับไม่เห็นด้วย
“นายกลัวแพ้เหรอ?” เธอเลิกคิ้วถาม จู่ ๆ ความมั่นหายไปไหนแล้ว
“ไม่กลัว แต่ทำไมฉันต้องเอาช้างไปถ่วงรถด้วย” เขากระซิบตอบ ซึ่งคำตอบนั้นมันโคตรไม่เข้าท่าเลย
อัยวายกยิ้มน้อย ๆ “งั้นไปกันสิเพื่อน ขยี้บลูชาร์คกัน”
“แม่ง! ปากดีได้แต่ช่วยรู้กฎการแข่งด้วยนะ” ออสตินเตือนอีกครั้ง
“นี่ไม่ใช่การมาเรซวันครั้งแรกของฉันนะ ไปเถอะเพื่อนรัก ไปซิ่งกัน” เธอว่าแล้ววาดแขนโอบเอวเขา ทำให้ออสตินกลอกตาใส่ โคตรเหนื่อยกับยัยนี่เลย
“กอดหมอนั่นแบบนั้นพี่หึงนะ” คิวเห็นท่าทางของเธอก็อดเอ่ยไม่ได้
“จะหึงทำไมวะ แค่อยู่บลูชาร์คก็หมดสิทธิ์แล้ว” ออสตินว่า
“เฮ้ย ๆ กูว่าเกินไปมั้ง ให้น้องอัยตัดสินใจดิ” บลูแย้ง
“ไม่ใช่น้อง ฉันปีสามเหมือนนายเหอะ” อัยวาแย้งบลู
“ยังไงก็อ่อนปี เป็นน้องน่ารักจะตาย พี่บลูชอบ” บลูยังคงแซวไม่เลิก เขาชอบใจอัยวาตั้งแต่เจอเธอครั้งแรกที่สนาม แต่มันไปติดตรงที่เธอเป็นเพื่อนในกลุ่มของออสตินหัวหน้าRED BULLนี่แหละ แถมไอ้เวรนั้นก็ชอบทำตาขวางใส่ตลอดด้วย ไม่รู้เป็นเพื่อนประสาอะไร โคตรขวางทางเพื่อนเลย
“เรื่องของนายเถอะ!” อัยวาไม่อยากโต้เถียงกับบลู เพราะเขาเป็นพวกชอบกวนประสาทและพยายามจะจีบเธอมาตลอดสองปี เธอเหนื่อยกับการโดนจีบ เพราะบลูมันเป็นพวกหล่อแต่ชอบทำตัวประสาทแดกไงล่ะ
“เอางี้ไหม ถ้าพี่ชนะเราสองคนก็คุยกันต่อ พี่ยังรอดูรูปที่อัยจะส่งให้นะ”
คำว่ารูปทำให้ออสตินหันมาจ้องหน้าเพื่อนสาวเขม็ง จู่ ๆ ไอ้เวรนั่นพูดเรื่องรูปขึ้นมาทำไม หรือจริง ๆ แล้วยัยนี่โกหกเขา นั่นไม่ใช่การส่งครั้งแรกสินะ
“เรื่องนั้น...” อัยวารู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวเธอมันโคตรร้อนเลย เพราะหัวของออสตินมันเหมือนมีไฟลุกขึ้นมาแล้วไงล่ะ แต่เธอไม่ได้โกหกเขานะ
“เดี๋ยวค่อยคุยตอนแข่งเสร็จ” เขาส่งเสียงเบาอย่างคาดโทษเธอ
“ตกลงตามนั้นนะเว้ย ถ้าพี่คิวชนะก็ให้น้องคุยต่อ เค้!” บลูบอกย้ำ
“กูว่าไม่ดีหรอกมึงอย่าไปรับปากมันเลย” ฟรอสไม่เห็นด้วยที่จะปล่อยให้เพื่อนสาวไปเป็นคนคุยกับคนของแก๊งBLUE SHARK
“กลัวแพ้?” คิวได้ยินอย่างนั้นก็ขยับยิ้มยียวน
“คนอย่างออสตินไม่มีกลัว ก็เอาดิ แต่ถ้ามึงแพ้ มึงต้องถอยจากอัยวา”
“ตามนั้น” คิวยิ้มรับ เพราะมั่นใจในฝีมือตัวเองเช่นกัน
“เป็นไงวะจะเริ่มยัง” ขณะนั้นกลุ่มรุ่นพี่ของออสตินก็ตามมาสมทบพอดี ทำให้อัยวาหันไปยิ้มหวานให้เจ้าของเส้นผมสีน้ำเงินโดดเด่นอย่าง ‘โฬม’
“จะเริ่มแล้วเฮีย ไปติดนิดเดียวที่ยัยเพี้ยนนี่เป็นตุ๊กตา” ฟรอสว่า
“ไหงงั้นวะ” โฬมย้อนถาม จู่ ๆ หมอนี่เอาเพื่อนไปเป็นของเดิมพันทำไม
“รับปากไปแล้วดิ กลืนน้ำลายยังไง” ออสตินกระซิบเสียงเซ็ง
“ตุ๊กตาเราไม่มีรึไง” แต่ถึงจะพูดอย่างนั้น ‘ออสต้า’ ซึ่งเป็นทั้งเจ้าของสนามแข่งรถRACE ONEและเป็นลูกพี่ลูกน้องของออสตินก็ไม่เห็นด้วย รู้อยู่ว่าบลูชอบอัยวาแค่ไหน ขืนให้เธอไปอยู่ในวงโคจรมันก็ฉิบหายกันพอดี
“กลายเป็นตุ๊กตาของไอ้บลูไปแล้วดิ” ไทป์ตอบเฮีย
“หาเรื่อง” สุดท้ายออสต้าก็หันมาสบถใส่รุ่นน้องสาวสวยเพียงแค่นั้น ทำให้อัยวาได้แต่ฉีกยิ้มแหยให้เฮีย
“ตินชนะแน่ค่ะเฮีย ใช่ม้า!” เธอยังคงมีแววระรื่นให้เห็น ทำให้ออสต้าส่ายหน้าน้อย ๆ แล้วเดินไปนั่งข้างโฬมเพื่อดูการแข่งของคืนนี้
“เอาเว้ย! นักแข่งเตรียมตัวเลย คืนนี้แข่งสองรอบแบบรวมเวลาน้อยที่สุดเหมือนเดิม เงินเดิมพันหลักพร้อมตุ๊กตาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นได้ เข้าใจแล้วก็ไปเลยไอ้พวกตีนผี!”
เสียงของฟรอสประกาศออกไมค์ ทำให้ออสตินและคิวเดินไปยังจุดปล่อยตัวรถ โดยมีสาวสวยผู้ทำหน้าที่เป็นตุ๊กตาหน้ารถตามไปด้วย
“เริ่มเลย! ขยี้มันให้แหลก” ไทป์ส่งเสียงบอกเพื่อน
ตืด...ตืด...ตืด!
สัญญาณเตือนก่อนปล่อยตัวดังขึ้น ในขณะที่เครื่องยนต์ของรถแข่งทั้งสองคันกำลังเผาไหม้รอการปะทุสู่เส้นทางเบื้องหน้า อัยวาเหลือบสายตามองเสี้ยวหน้าคมคายของออสตินเล็กน้อย พอเอาเข้าจริงก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เพราะปกติแล้วเธอมักจะมองดูเขาจากด้านข้างของสนามไงล่ะ
“เชื่อมือฉัน ไอ้แว่นนั่นแม่งต้องโดน” เสียงห้าวเอ่ยโดยไม่หันมามองหน้าเธอสักนิด ไม่รู้หมอนี่ไปเจ็บแค้นเคืองโกรธอะไรคิวนักหนา
ไม่นานสัญญาณเบื้องหน้าก็เปลี่ยนสี ทำให้รถแข่งทั้งสองคันทะยานสู่สนามอย่างเต็มกำลัง ออสตินค่อนข้างชำนาญเส้นทางของสนามRACE ONEเขาแทบจะหลับตาแข่งได้ด้วยซ้ำ ทว่าคิวที่มาครั้งแรกกลับดูไหลลื่นจนออสตินยังนึกแปลกใจ ดูท่าไอ้แว่นจะมีของสินะ มันถึงได้กล้าท้าทายเขา
ปี๊น!
เสียงแตรดังขึ้นครั้งหนึ่งเมื่อรถของคิวแซงขึ้นมาในช่วงเข้าโค้ง กระจกที่ถูกลดลงทำให้อัยวาเห็นรอยยิ้มละมุนของรุ่นพี่หนุ่มที่ส่งมาให้เธอ บอกเลยว่าท่าทางแบบนั้นมันไม่ต่างกับการกวนประสาทออสตินเลย
“ไอ้เวร...” นั่นไงล่ะ หมอนี่หัวร้อนอีกแล้ว
“นายอย่าไปสนใจอย่างอื่น ทำเวลาก็พอ” เธอเตือนเพื่อน
“เพราะเธอเลย ไปยุ่งกับพวกแม่งทำไม”
อ้าว! แล้วเธอจะรู้ไหมล่ะว่าคิวอยู่แก๊งBLUE SHARK
-------
#ออสตินอัยวา #นามปากกาตัวตึงดึงปฐพี #ฟีลกู้ด #เฟรนด์โซน #แอบรัก #พระนางเป็นเพื่อนกัน #คลั่งรัก #KWSTORY
- ผู้เขียน
