บทที่ 8 - ไม่เอาไวน์...จะเอาเมีย [2]

1404 คำ

“กรี๊ด! โจรบุกวัง!! ช่วยด้วย!!!” เสียงกรี๊ดแสบแก้วหูของวาสิตาที่ดังลอดเข้ามาในห้องนอนทำให้ฟ้าพราวที่ยังนอนหลับอยู่สะดุ้งตื่น เธอรีบคว้าเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอนแล้วรีบวิ่งออกไปยังจุดเกิดเหตุ ซึ่งเป็นบริเวณหน้าบันใดทางแยกระหว่างปีกซ้ายกับปีกขวาของตึก “เกิดอะไรขึ้นริต้า” ถามแล้วก็ชะงัก เพราะเห็นภูริดลยืนอยู่กับวาสิตาด้วย สามีของเธอสวมกางเกงชุดนอนขายาว ส่วนเสื้อยืดตัวบางที่สวมเมื่อคืนนี้พาดอยู่บนบ่า โชว์ร่างกายบึกบึนกร้านแดดและเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ผมเผ้ายุ่งเหยิง หนวดเคราก็เหมือนจะยาวขึ้นกว่าเดิมพอสมควร “โจรอ่ะหญิงฟ้า ไอ้โจรบ้ากามนี่มันจะข่มขืนฉัน” วาสิตาที่อยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีดำรีบวิ่งมาหลบหลังฟ้าพราวแล้วยื่นหน้าไปบอกกับภูริดล ผู้ที่เจ้าหล่อนคิดว่าเป็นโจรปล้นสวาท “อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ถ้าอยากทำก็นี่เลย หญิงฟ้า อยากทำอะไรก็ทำเลย เอาให้เต็มที่ แล้วปล่อยฉันไป” ละล่ำละลักบอกแล้วผลักฟ้าพราวไปกระ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม